Τι σημαίνουν όλες αυτές οι έμμονες τρομακτικές σκέψεις;

Τι σημαίνουν όλες αυτές οι έμμονες τρομακτικές σκέψεις;

Αναρτήθηκε από Mr. Who

Θέλησα να γράψω αυτό το άρθρο ώστε να εξηγήσω κάποια πράγματα πιο πολύ. Μπορείτε επίσης να δείτε και στην ιστοσελίδα μου πληροφορίες σχετικές με το θέμα. Είναι πολλά τα άτομα που μου έχουν ζητήσει να γράψω το άρθρο αυτό σχετικά με τους κύκλους της έμμονης σκέψης. Κάποιο άτομο μου είχε πει επίσης τα εξής: "Οι δικές μου εμμονές είναι ο φόβος του θανάτου, ο φόβος του ότι θα πληγώσω κάποιο πρόσωπο σωματικά ή σεξουαλικά, όλες αυτές τις κλασικές 'ανώμαλες' σκέψεις, ο φόβος του ότι θα βλάψω τον εαυτό μου με κάποιο τρόπο / αυτοκτονία, με τρελαίνουν όλα αυτά και είναι το τελικό μου σύμπτωμα για να πω ότι θα ησυχάσω. Γνωρίζω πολύ καλά από εσάς τον ίδιο ότι τα έχετε περάσει αυτά, όπως αναφέρετε και στο βιβλίο σας το οποίο είναι εξαιρετικό, αλλά θα ήθελα να μου πείτε αν μπορείτε με κάποιο τρόπο και να εξηγήσετε λίγο πιο πολύ σχετικά με όσα έχετε περάσει εσείς. Φταίει αυτή η μνήμη του να έχει κάποιος όλες αυτές τις σκέψεις και τον φόβο αυτών, κάνοντας προσπάθειες για να μην τις σκεπτόμαστε που είναι το ίδιο πράγμα που με κάνει εμένα προσωπικά να συνεχίζω με αυτό το μοτίβο της σκέψης και να τις σκέφτομαι συνεχώς. Ευχαριστώ πάρα πολύ και να είστε πάντα καλά".

Σε πρώτη φάση θέλω να πω ότι το άγχος είναι απλά υπερβολική αδρεναλίνη, την οποία αν την προσθέσουμε στα 'χτυπημένα' νεύρα τότε αυτός θα είναι ο λόγος που θα αισθανόμαστε ανήσυχοι, είναι απλά τα πράγματα. Τώρα, το άγχος-αδρεναλίνη χρειάζεται μια απελευθέρωση, μια διέξοδο αν θέλετε. Δεν σας έχει τύχει να είναι 'φορτωμένα' τα νεύρα σας και να θέλετε να ξεσπάσετε κάπου; Αυτό ακριβώς συμβαίνει και εδώ, η αδρεναλίνη βρίσκει μια διέξοδο και απελευθερώνεται/εκδηλώνεται με όλες αυτές τις έμμονες, περίεργες και τρομακτικές σκέψεις, αυτό είναι όλο αγαπητοί μου αναγνώστες. Απλά το άγχος ψάχνει για μια απελευθέρωση. Οπότε αυτό που πρέπει να κάνετε για να αντιμετωπίσετε όλες αυτές τις σκέψεις είναι να κατανοήσετε για ποιό λόγο υπάρχουν, να τις δείτε γι' αυτό που είναι και έτσι αυτές θα γίνονται λιγότερο τρομακτικές και δεν θα έχουν σημασία πια. Άρα μην κάθεστε και σκέφτεστε συνεχώς γιατί αισθάνεστε έτσι ή αναρωτιέστε αν μπορείτε να τα βγάλετε πέρα έχοντας όλες αυτές τις σκέψεις, δεν λειτουργεί έτσι αυτό. Απλά πάλι το άγχος παίζει τα κόλπα του. Μην πέφτετε στην παγίδα του. Εμένα μου είχε γίνει συνήθεια να σκέφτομαι όλες αυτές τις παράξενες, παράλογες, τρομακτικές έμμονες σκέψεις και στην ουσία τις έδωσα όσο χώρο ήθελαν και τις άφησα όπως ήταν. Σε καμία περίπτωση δεν προσπάθησα να μην τις σκέφτομαι, γιατί αυτό ακριβώς θα σήμαινε ότι εγώ θα έκανα τα πάντα για να γλυτώσω από αυτές και έτσι τελικά θα τις έδινα απίστευτο σεβασμό και σημασία. Απλά μην τις δίνετε καμία σημασία όσο περίεργες και τρομακτικές αν φαίνονται, έτσι κι αλλιώς τι έγινε, μόνο σκέψεις είναι. Αν κάθεστε και τις σκέφτεστε συνεχώς τότε το μυαλό σας κουράζεται ακόμα περισσότερο και χάνει την ανθεκτικότητά του και τότε κολλάει πιο εύκολα στις σκέψεις. Όλο αυτό μπορεί να γίνει μια αυτόματη συνήθεια που μπαίνει και αυτή με τη σειρά της στο μίγμα. Μπορείτε αν θέλετε και να τις χαμογελάσετε, μην τις φοβάστε, στην αρχή είναι δύσκολα, το ξέρω, αλλά σιγά σιγά θα δείτε τις βελτιώσεις και θα αισθανθείτε ελευθερία.

Για να ελευθερώσετε τον εαυτό σας από αυτές θα πρέπει να τις επιτρέψετε να είναι εκεί και όχι να κάνετε τα πάντα ώστε να απαλλαχθείτε από αυτές και να ανησυχείτε γιατί τις έχετε. Σας το σημειώνω ότι δεν θα φύγουν και σε μια νύχτα, όμως όπως έγινε και με μένα αυτές ερχόντουσαν πιο λίγο και με λιγότερη δύναμη. Η γυμναστική είναι κάτι που με βοήθησε αρκετά και με αυτές, αφού 'έκαιγα' όλη αυτή την περίσσεια αδρεναλίνη και έτσι δεν είχα παράξενες, τρομακτικές και φευγαλέες σκέψεις για αρκετές ώρες μετά. Βέβαια μόλις περνούσαν οι ώρες και το άγχος μου ερχόταν πάλι, το ίδιο έκαναν και αυτές, όμως κατάλαβα ότι απλά προκαλούνται από αυτή την υπερβολική αδρεναλίνη που θέλει μια απελευθέρωση.

Θα πρέπει να το τυπώσετε βαθιά στο μυαλό σας (για να λήξει αυτή η παραπληροφόρηση που έχουμε τόσα χρόνια) ότι κανένας δεν θα τρελαθεί ή κάτι άλλο σχετικό, απλά για όλα φταίει το ΑΓΧΟΣ που παίζει τα ΚΟΛΠΑ του. Η δική μου στάση ήταν "Δεν ασχολούμαι πλέον ή δεν νοιάζομαι για το τι σκέψεις έχω, ας είναι, απλά ας αφήσω την περίσσεια αδρεναλίνη μου να με κάνει να σκέφτομαι με αυτό τον τρόπο, όποτε έρχονται, είναι εντάξει". Επίσης να ξέρετε ότι θέλει το χρόνο του και αυτό και μην νομίζετε ψευδώς ότι μόλις τις δώσετε τον χρόνο και χώρο που θέλουν θα εξαφανιστούν απευθείας, απλά να έχετε μια στάση του τύπου "Δεν με ενδιαφέρει αν υπάρχουν ή όχι" και αυτός να είναι πάντα ο στόχος σας.

Ελπίζω να σας βοήθησα όσο μπορούσα και να σας εξηγήθηκε καλύτερα το θέμα με όλες αυτές τις σκέψεις.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες συμβουλές και πληροφορίες στο βιβλίο μου.

..::Μοιραστείτε αυτό το άρθρο::..

Tweet