Τετάρτη, Ιανουαρίου 22, 2014

Ιστορίες ανθρώπων που αγωνίζονται ή έχουν ανακτήσει από την αποπροσωποποίηση

Αναρτήθηκε από Mr. Who

Στο συγκεκριμένο άρθρο μπορείτε να γράφετε όσοι υποφέρετε από αποπροσωποποίηση ή έχετε ανακτήσει από αυτή. Πείτε την δική σας ιστορία και πώς αισθάνεστε που έχετε αυτό το σύμπτωμα, τις ιδέες σας και άλλα πράγματα σχετικά με αυτό. Αγκαλιάστε όλα τα άτομα που μιλούν για αυτό, βοηθώντας ο ένας τον άλλον, βάζοντας ο καθένας την δική του πινελιά. Το θέμα αυτό είναι πολύ δημοφιλές και υπάρχει μια ατελείωτη λίστα με ανθρώπους που βασανίζονται από αυτό το σύμπτωμα επειδή δεν μπορούν να κατανοήσουν την κατάστασή τους.

Δεν θέλω το συγκεκριμένο άρθρο να γεμίσει με παραπληροφόρηση όπως γίνεται σε διάφορα φόρουμ. Σχόλια που δεν σχετίζονται με το θέμα θα διαγράφονται άμεσα. Γράψτε την ιστορία σας, πιθανότατα να την καταχωρήσω και στο βιβλίο μου, μετά από δική σας έγκριση βέβαια και να βοηθήσετε με τον δικό σας τρόπο και άλλους ανθρώπους να πιάσουν το νόημα. Δεν έχει σημασία αν είστε σε διαδικασία ανάκτησης ή όχι. Θέλω απλά να γράψετε τη δική σας ιστορία. Τι πιστεύετε ότι το έχει προκαλέσει όλο αυτό και πώς αισθάνεστε γενικά.

Αν πραγματικά το νιώθετε και θέλετε να το κάνετε αυτό, τότε είναι στο χέρι σας να γράψετε λίγα λόγια για τον εαυτό σας σχετικά με την αποπροσωποποίηση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα πάρετε την βοήθεια που τόσο ποθείτε.

Με πολύ αγάπη Mr. Who
..::Μοιραστείτε αυτό το άρθρο::..

407 σχόλια:

  1. Καλησπερα πασχω εδω και ενα χρονο σχεδον απο αποπραγματοποιηση.Αυτη την περιοδο ειμαι καλυτερα σε σχεση με αλλες εποχες και σε αυτο εχει βοηθησει πολυ η ιστοσελιδα σας και ελπιζω να βοηθησει και το βιβλιο σας το οποιο σκοπευω να παραγγειλω.Γενικα αισθανομαι πολυ χαμενος,σκεφτομαι πολυ και ειναι σαν να χαμω επαφη με τον εαυτο μου.Η αγαπη που αισθανομαι ειναι πολυ περιορισμενη οπως και ολα τα υπολοιπα συναισθηματα μου.Ελπιζω να μπορεσω να ανακαμψω και.να ξεφυγω απτις περιεργες σκεψεις οι οποιες δεν με αφηνουν να χαρω τοσο οσο θα μπορουσα τη ζωη.Εγω οπως και ολοι οσοι πασχουν δε πιστευω οτι.θα τα καταφερω αλλα ακομα δεν εχω χασει την ελιπδα μου.Σας ευχαριστω πολυ για αυτα που αναγραφετε στην σελιδα μου δινουν κουραγιο μα συνεχισω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όπως θα έχεις διαβάσει και από την ιστοσελίδα μου όλα αυτά που νιώθεις έχουν μια λογική εξήγηση και είναι όλα προσωρινά. Μην χάνεις καμία ελπίδα, γιατί θα δεις ότι στο τέλος θα αξίζει όλο αυτό το ταξίδι. Και εγώ αισθανόμουν όλα αυτά που αναφέρεις και πολλά περισσότερα. Μην τα "ταϊζεις" πλέον με διάφορες ανησυχητικές σκέψεις που κάνεις, κοίτα μπροστά και κάνε ό,τι σου αρέσει ακόμα κι αν δεν νιώθεις καλά. Αυτός είναι ο τρόπος προς την ανάκτηση.

    Λες επίσης "Εγω οπως και ολοι οσοι πασχουν δε πιστευω οτι.θα τα καταφερω..." Ακόμα και εδώ μπορείς να παρατηρήσεις ότι βάζεις τον εαυτό σου συνεχώς σε αυτολύπηση. Μην παρασύρεσαι από τις σκέψεις σου. Αυτές είναι ένα τίποτα, δεν μπορούν να σε βλάψουν με κανένα τρόπο. Εσύ μέσα σου έχεις την δύναμη να τα αλλάξεις όλα αυτά, πίστεψέ με σε αυτό που σου λέω. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολα, όμως κάνε μερικές προσπάθειες. Μην δίνεις σημασία στις σκέψεις που σε βασανίζουν, όσο άσχημες κι αν είναι, αυτές φωνάζουν δυνατά σαν μια τίγρη πίσω από ένα τζάμι που στο τέλος καταλήγουν σε ένα μικρό νιαούρισμα, έτσι θα δεις ότι στο τέλος θα καταλήξουν να μειώνονται και θα έρθει η ώρα που θα εξαφανιστούν εντελώς.

    Σου εύχομαι να βρεις τον δρόμο σου και να ανακτήσεις όπως και εγώ, όπως και τόσα άλλα άτομα που τα έχουν καταφέρει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστω πολυ.Μεσα στις περιεργες σας σκεψεις ηταν και υπαρξιακες?Ειναι σημαντικο να μαθω γιατι με απασχολουν πολυ και τετοιου ειδους φιλοσοφικες σκεψεις ισωπεδωτικες τις οποιες παλαιοτερα δεν ειχα.Εμαθα δυστηχως και για καποιον ο οποιος το χει 20 χρονια και αυτο με αποθαρυνε.Αισθανομαι σαν να χει περασει πολυς καιρος που το χω αλλα φανταζομαι πως νιωθατε εσεις.Τι μπορω να κανω για να το πολεμησω?Γιατι αυτο που ειπατε το εκανα αλλα παλι δεν αισθανομουν ο εαυτος μου κανοντας ολες τις δραστηριοτητες που εκανα και τελικα ξανακυλισα.Ειναι αρκετο απλα να το αφηνουμε στην ακρη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πρώτα από όλα πρέπει να βάλουμε όλα τα πράγματα κάτω από την ίδια ομπρέλα. Όσον αφορά για τις σκέψεις φταίει το ότι έχεις συνεχώς το μυαλό σου προς τα μέσα σου σε όλα αυτά που νιώθεις και αυτό γενικά σε κάνει να απασχολείσαι πάρα πολύ με όλες αυτές τις σκέψεις που έχεις και να είσαι συνεχώς κολλημένος με αυτές. Το μυαλό σου είναι ήδη κουρασμένο, το άγχος είναι η βάση και οι σκέψεις είναι τα "παιχνίδια" που σου παίζει το άγχος. Μην δίνεις καμία σημασία. Δεν πρόκειται να πάθεις καμία βλάβη. Επίσης μου αναφέρεις για κάποιον γνωστό σου ο οποίος υποφέρει 20 χρόνια από τέτοιες καταστάσεις. Και πάλι εδώ είναι που σε αφήνει να νομίζεις ότι θα είσαι έτσι και εσύ. Ξέρεις πόσες φορές έψαχνα όταν υπέφερα στο google για διάφορα συμπτώματα άγχους και διάφορα θέματα ψυχολογίας; Ήθελα να πάρω τις απαντήσεις που τόσο πολύ έψαχνα. Και τελικά όλα τα άρθρα και λόγια ανθρώπων σε φόρουμ που διάβαζα με έκαναν να νιώθω ότι θα τρελαθώ και ότι θα είμαι έτσι για το υπόλοιπο της ζωής μου. Ο φόβος με περίμενε σε κάθε γωνία της ζωής μου. Ένιωθα να χάνω τον εαυτό μου και όλα γινόντουσαν πιο σκούρα από ποτέ. Όμως ποτέ δεν τα παράτησα.
    Δεν έχει καμία σημασία για πόσο καιρό νιώθεις έτσι. ΟΛΟΙ μπορούν να ανακτήσουν! Αναφέρεις "Τι μπορω να κανω για να το πολεμησω?".. Η δική μου ερώτηση ξέρεις ποιά θα ήταν; "Τι μπορώ να κάνω για να ΜΗΝ το πολεμήσω;".. Ποτέ μα ποτέ μην κάνεις τέτοιες ερωτήσεις όπως αυτή που ανάφερες. Είναι σαν να πηγαίνεις ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό. Το σώμα μας έχει τον δικό του τρόπο για να μας πει ότι κάτι δεν πάει καλά. Και όπως έχω ανακαλύψει οι περισσότεροι άνθρωποι πηγαίνουν αντίθετα στο σώμα τους! Πιστεύουν ότι είναι κάτι κακό και πρέπει να το πολεμήσουν. Μπορεί εσύ να το έχεις κάνει αυτό και να μην είσαι ενάντια στον εαυτό σου όπως αναφέρεις όμως το σώμα σου χρειάζεται τον δικό του χρόνο και ρυθμό. Δίνεις στο σώμα σου αυτή την ευκαιρία; Νομίζω η απάντηση είναι, όχι. Μην περιμένεις γρήγορα αποτελέσματα, δεν λειτουργεί έτσι αυτό. Πρέπει να εμπιστευτείς το σώμα σου, πίστεψε σε αυτό που σου λέω. Όλα αυτά που περνάς είναι τα λεγόμενα σκαμπανεβάσματα-εμπόδια και είναι ο σωστός δρόμος προς την ανάκαμψη. Ψάξε λίγο μέσα σου και είμαι σίγουρος 100% ότι θα βρεις την δύναμη που έχεις. Μην πιέζεις με χίλια ζόρια τον εαυτό σου και μην κυνηγάς την ανάκαμψη. Άσε την ίδια την ανάκαμψη να έρθει σε σένα και εσύ προχώρα με την καθημερινότητά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πραγματικα ευχαριστω πολυ.Ουτε εγω προκειται να τα παρατησω και θα πραξω οπως ειπατε.Θα δεχομαι ολες μου τις σκεψεις απο εδω και περα.Οντως εχει λογικη αυτο που λετε καθως πρωτοεμφανιστηκε οταν περασα μια περιπετεια υγειας.Προηγουμενως δεν ειχα κανενα προβλημα.Ευχομαι να ειστε παντα καλα και να ξερετε πως μου δωσατε ελπιδα για να ζησω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Να είσαι πάντα καλά και να μην ανησυχείς για τίποτα. Όλα μια ιδέα είναι. Πρόσεξε όμως, η αποδοχή έχει να κάνει με το να μην δίνεις σημασία σε κάτι που σε ενοχλεί και όχι να κάθεσαι και να λες αυτό πρέπει να το αποδεχτώ για τώρα και μετά ξεκινάς πάλι τα ίδια. Κάνε μικρά βήματα στην αρχή και θα δεις με τον καιρό ότι θα τα καταφέρεις. Κι όπως είπες, ποτέ μην τα παρατάς! Να περνάς καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ευχαριστω πολυ και παλι.Ειστε ηρωας.Να στε παντα καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σας γραφω και παλι γιατι χρειαζομαι την υποστηριξη σας.Αισθανομαι σαν ξενος στον ιδιο μου τον εαυτο.Ξερω πως ολα αυτα εγιναν λογω της σημασιας που εδωσα αλλα παρολα αυτα δεν μπορω να ηρεμησω.Αν ηξερα αυτα που γραφετε νωριτερα ισως και να ειχα ανακαμψει.Πραγματικα δεν ξερω τι να κανω.Δεν μπορω να ελεγξω τη σκεψη μου και ειναι σαν να απομακρυνομαι ολο και περισσοτερο απτην πραγματικοτητα.Παρακολουθω ουσιαστικα την ιδια μου την σκεψη.Υπαρχει περιπτωση να τρελαθω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλησπέρα. Αν έχεις διαβάσει προσεκτικά στην ιστοσελίδα μου σχετικά με αυτό το σύμπτωμα, ΔΕΝ υπάρχει καμία περίπτωση να τρελαθείς. Αυτό στο σημειώνω με κεφαλαία γράμματα. Επίσης μην ψάχνεις στο google σε διάφορα φόρουμ ή άρθρα που αναφέρονται σε περίεργες σκέψεις και άλλα γιατί όλα αυτά θα συμπληρώνουν με φόβο το μυαλό σου. Θα πρέπει να κατανοήσεις για ποιόν λόγο βρίσκεσαι σε αυτή την κατάσταση και νιώθεις έτσι. Υπάρχει μια λογική εξήγηση και για αυτό. Και εγώ έτσι ένιωθα όταν υπέφερα και ακόμα χειρότερα. Είχα συνεχώς το μυαλό μου κολλημένο σε αυτό το σύμπτωμα όταν το αντιλήφθηκα για πρώτη φορά και μετά για χρόνια δεν μπορούσα να συνδεθώ με τον έξω κόσμο. Νόμιζα ότι θα χάσω τον έλεγχο σε κάθε κίνηση που έκανα και οι σκέψεις τρόμου γινόντουσαν ακόμα περισσότερο τρομακτικές. Και όλα αυτά γιατί; Επειδή ανησυχούσα και φοβόμουν καθημερινά και κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε για τα συμπτώματα που ένιωθα αλλά επίσης επειδή μπήκε στο μείγμα και αυτό το σύμπτωμα που με έκανε να νιώθω πιο αποκομμένος από ποτέ από το περιβάλλον γύρω μου και δεν ένιωθα τον εαυτό μου. Ξυπνούσα, συνέχιζα στην καθημερινότητά μου και κοιμόμουν αισθάνοντας συνεχώς σαν ρομπότ, λες και ήμουν σε όνειρο, σαν να μην κινούσα εγώ τα πράγματα.
    Εσύ αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να αφήσεις τον εαυτό σου να χαλαρώσει, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να είσαι όλη τη μέρα χαλαρός με το ζόρι χωρίς να έχεις διάφορα πράγματα να κάνεις (είτε αυτά σε ενοχλούν ή όχι) και το λέω αυτό γιατί μην περιμένεις να μείνεις χαλαρός για κάποιο διάστημα και θα φύγει έτσι μαγικά, δεν λειτουργεί έτσι αυτό. Θέλει τον χρόνο του, απλά μην δίνεις σημασία, ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά λίγα βήματα αρχικά και μετά θα αρχίσεις πάλι να έχεις το μυαλό σου συγκεντρωμένο σε αυτό που σου αρέσει να κάνεις. Και το πιο σημαντικό, μην είσαι ανυπόμονος. Άσε την ανάκτηση να έρθει αυτή σε σένα στον δικό της ρυθμό. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει έτσι μαγικά, πίστεψέ με σε αυτό που σου λέω. Κατανόησε ότι δεν υπάρχει κάτι σοβαρό με σένα και ότι όλα αυτά προκαλούνται απλά από ένα πολύ κουρασμένο μυαλό όπως είναι και το δικό σου τώρα. Παρακολουθείς συνεχώς την σκέψη σου και κολλάς εκεί επειδή έχεις συνεχώς το μυαλό σου προς τα μέσα σου και σε αυτά που νιώθεις. Ψάχνεις να βρεις τρόπους για να απαλλαγείς από αυτά που νιώθεις, ενώ θα έπρεπε να κάνεις το αντίθετο. Αγκάλιασε επιτέλους όλα αυτά που νιώθεις, δώσε και ένα χαμόγελο αν θέλεις στις σκέψεις που σε βασανίζουν. Το ίδιο σου το σώμα σου μιλάει και σου λέει ότι κάνεις κάτι λάθος και εσύ θέλεις να φύγουν όλα αυτά από σένα με κάθε τρόπο. Σταμάτα να πολεμάς τον ίδιο σου τον εαυτό, επειδή αυτό φαίνεται ότι κάνεις. Ξεκίνα λοιπόν να τα βάζεις όλα κάτω από την ίδια ομπρέλα του άγχους και προχώρα προς τα εμπρός όπως κι αν νιώθεις. Κάνε μια δοκιμή και θα δεις ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος προς την ανάκτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ευχαριστω πολυ θα προσπαθησω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλησπερα, αισθανομαι πολυ καλυτερα καθως εχω αρχισει να κατανοω την κατασταση μου.Ολα αυτα χαρη σε εσας.Μου ερχονται στιγμες που πραγματικα καταλαβαινω οτι ζω μεσα στο κεφαλι μου και πως ολα τα δημιουργω εγω.Σας ευχαριστω πολυ εχω ηδη δειξει σημαδια ανακαμψης και αυτο οφειλεται σε εσας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλησπέρα. Χαίρομαι που προχωράς προς τα εμπρός και κατανοείς την κατάστασή σου. Το πρώτο και βασικό στάδιο για την ανάκαμψη είναι η κατανόηση. Αυτό που κάνεις τώρα είναι ότι δίνεις στο μυαλό και το σώμα σου το σήμα ότι δεν υπάρχει κάτι σοβαρό με σένα και αρχίζεις να επανέρχεσαι σιγά σιγά και έτσι θα αισθάνεσαι ολοένα και καλύτερα. Να μην δίνεις σημασία σε αυτά που νιώθεις, ας είναι όλα εκεί, δεν υπάρχει πρόβλημα, απλά κάνε αυτό που σου αρέσει όπως κι αν νιώθεις, δεν θα πάθεις τίποτα απολύτως.
    Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, να περνάς καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλησπερα και παλι,εχω διαφορες σκεψεις που με κανουν να αισθανομαι σαν να μην ειμαι ανθρωπος.Ειχατε τετοιου ειδους σκεψεις;Αν ναι ξεπεραστηκαν απο μονες τους οταν ηρεμησατε και ξεκουραστηκετο μυαλο σας;Γιατι απαντηση δεν βλεπω να υπαρχει.Ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Και βέβαια είχα τέτοιες σκέψεις και διάφορες άλλες παράξενες και τρομακτικές που με βασάνιζαν συνεχώς. Απλά το μυαλό σου είναι τόσο κουρασμένο που παίζει τα κόλπα του σε σένα, μην δίνεις κανένα σεβασμό σε αυτές τις σκέψεις. Αν συνεχίζεις να δίνεις συνεχώς σημασία σε αυτές και τρομάζεις από αυτές κάθε φορά που έρχονται στο μυαλό σου τότε αυτό δεν θα δώσει στο μυαλό σου τον χρόνο για να ξεκουραστεί επειδή εσύ θα στέλνεις το σήμα ότι φοβάσαι κάτι οπότε η αποπροσωποποίηση θα είναι εκεί δίπλα σου για να σε προστατεύει για όσο καιρό εσύ θα ανησυχείς και θα φοβάσαι. Πιστεύω να κατάλαβες αυτό που θέλω να σου μεταδώσω.
    Και ναι όλες αυτές οι σκέψεις εξαφανίστηκαν όταν ηρέμησε το μυαλό μου και δεν το "χτυπούσα" με ανησυχία και φόβο. Η απάντηση βρίσκεται μέσα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Η αληθεια ειναι πως καταλαβαινω τι εννοειτε.Η αποπροσωποποιηση με εχει κανει πολυ μπερδεμενο αλλα δεν εχω εντονες κρισεις οτι και αν σκεφτω.Απλα αισθανομαι τρελος κ ζω ολη μερα στις αναμνησεις μου.Ειναι ομως και στιγμες που πραγματικα καταλαβαινω οτι ζω μεσα στο κεφαλι μου και μου φαινεται δυσκολο να πιστεψω οτι εχω οντως καποιο προβλημα.Απλα αισθανομαι μερικες φορες σαν να μην θελω το καλο μου.Ευχαριστω για την απαντηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μην ανησυχείς για τίποτα. Νομίζεις ότι ζεις μέσα στο κεφάλι σου και δεν μπορείς να συγκεντρωθείς στα εξωτερικά ερεθίσματα και ο λόγος είναι ότι έχεις συνεχώς το μυαλό σου κολλημένο σε όλα αυτά που νιώθεις και σκέφτεσαι. Οπότε δεν αφήνεις περιθώριο για ξεκούραση και έτσι το σώμα σου αντλεί συνεχώς τον ίδιο μηχανισμό για να σε προστατεύσει και νιώθεις όλα αυτά που αναφέρεις. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με τους οποίους έχω επικοινωνήσει στο παρελθόν και έχουν περάσει μέσα από αυτά που μου αναφέρεις και έχουν καταφέρει να ανακτήσουν πλήρως. Αγκάλιασε όλα όσα νιώθεις και μην δίνεις καμία σημασία, συνέχισε να κάνεις αυτό που σου αρέσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλησπέρα .Σήμερα διάβασα για πρώτη φορά την σελίδα σου και ομολογώ πως για πρώτη φορά τους τελευταίους 2 μήνες ένιωσα κάπως καλύτερα .Όλα ξεκίνησαν πριν 3 μήνες περίπου όπου πέρασα ένα προσωπικό πρόβλημα υγείας και παράλληλα εκείνο το διάστημα έχασα και τον πατέρα μου . Παραβλέπω τις ζαλάδες , πονοκεφάλους , άγχος , εμμονές που έχω και θα σταθώ σ αυτό που με έχει τρομοκρατήσει , την αποπροσωποποίηση . Είναι ασταμάτητη εδώ και 2 μήνες με φοβερή ένταση και δεν μου βγαίνει από το μυαλό η σκέψη ότι δεν θα γίνω ποτέ καλά , το παθαίνω και έξω όταν βρίσκομαι οπότε έχω αναγκαστεί να κλειστώ στο σπίτι αποκομμένος από τον περίγυρό μου. Φοβάμαι μήπως σε κάποιους μένει για πάντα , θέλω την ειλικρινέστατη απάντηση και συμβουλή σου . ευχαριστώ εκ των πρωτέρων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλησπερα θα μπορουσα να επικοινωνησω με σας μeσω email ; Ευχαριστω εκ των προτερων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλησπέρα. Βασικά θα παρακαλούσα να χρησιμοποιεί ο καθένας που σχολιάζει στο ιστολόγιο κάποιο ψευδώνυμο ώστε να μην υπάρχει σύγχυση σε θέματα επικοινωνίας.

    Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Να μην ανησυχείς για τίποτα και να μην φοβάσαι γιατί αυτά είναι που κρατούν ζωντανό αυτό το σύμπτωμα. Μην το φοβάσαι. Μην κλείνεσαι στο σπίτι σου. Βγες έξω και κάνε μια βόλτα, κάνε στην ουσία αυτό που σου αρέσει ακόμα και αν δεν νιώθεις μέρος αυτού. Αυτό είναι ένα σύμπτωμα το οποίο θα εξαφανιστεί όπως όλα τα άλλα, είναι προσωρινό. Μόλις κατανοήσεις την κατάστασή σου τότε θα δεις ότι θα αρχίσει να εξαφανίζεται αυτό το σύμπτωμα και θα αρχίσεις να νιώθεις και πάλι ο εαυτός σου. Μάθε να νιώθεις άνετα με το να νιώθεις άβολα. ΔΕΝ πρόκειται να πάθεις καμία βλάβη.

    Όσο βάζεις καύσιμα στις σκέψεις σου τόσο αυτές θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Απλά μην δίνεις κανένα σεβασμό σε αυτές και συνέχισε να κάνεις αυτό που σου αρέσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλησπέρα ήμουν ο πρώτος που έγραψα στο συγκεκριμένο άρθρο.Αν και τα επίπεδα άγχους μου έχουν πέσει πολύ σε σχέση με την τελευταία φορά που σας έγραψα αισθανομαι παλι ιδιαίτερα περίεργα και δεν μπορώ να αισθανθώ ολοκληρωτικά Καλά.Αισθάνομαι λίγο σαν να είμαι υποτονικος και να μην ζω κανονικά.Είμαι καλύτερα?Έχετε νιώσει και εσείς ετσι;Η απλά το ξεχνάω προσωρινά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καλημέρα. Ναι βέβαια τα ένιωθα και εγώ αυτά και πολλά περισσότερα. Συνέχισε να μην δίνεις σημασία σε όλα αυτά, έτσι θα γίνει μια συνήθεια τελικά και θα αφήσεις το σώμα σου να αυτοθεραπευτεί από μόνο του. Όλα αυτά που νιώθεις είναι προσωρινά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλησπέρα είμαι ο πρώτος που Σας είχα γράψει στο συγκεκριμένο άρθρο και με πολύ χαρά σας ανακοινώνω πως το έχω σχεδόν ξεπεράσει ολοκληρωτικά.Για την ακρίβεια το ξέχασα Και συγκεντρώθηκα σε ότι μου αρέσει και.πέρασε σχεδόν από μόνο του όπως είχατε πει.Πραγματικά σας ευχαριστώ γιατί πραγματικά δεν με απασχολεί σχεδόν καθόλου πια το θέμα της αποπροσωποποιησης και συνεχίζω κανονικά τη ζωή μου.Όντως είχατε δίκιο σε ότι είπατε Και πραγματικά με σωσατε.Σας ευχαριστώ χίλιες φορές και συγχαρητήρια για τη προσπάθειά σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Χαίρομαι που σε βοήθησα!

    Όπως είδες με την σωστή καθοδήγηση και την κατανοήση της κατάστασής σου κατάφερες τελικά να το ξεπεράσεις. Να είσαι πάντα καλά και να συνεχίσεις να ζεις την ζωή σου όπως αγαπάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Καλησπερα! Εδω και ενα μηνα βιωνω πολυ εντονο το αισθημα της αποπροσωποιησης.ολα ξεκινησαν καποια στιγμη που ημουν εξω με οχι και τοσο γνωστους μου ανθρωπους.οτι και να κανω πια, οπου και να ειμαι με ακολουθει αυτο το εντονο συναισθημα.δεν εχω διαθεση να κανω τιποτα, στη δουλεια δε συγκεντρωνομαι και τα κανω ολα μηχανικα χωρις να μπαινουν στο μυαλο μου και δε με αναγνωριζω καν στον καθρεφτη.ποσο θα κρατησει αυτο , μπορω να κανω κατι εγω? Σκεφτομαι επισης οτι δεν ειμαι καν ανθρωπος και ολοι οι αλλοι μου φαινονται περιεργοι, σαν να εχουν αλλη μορφη..νομιζω πως τρελαινομαι..οι σκεψεις μη νοηματος και θανατου ειναι επισης παρουσες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Καλησπέρα. Αυτό θα κρατήσει για όσο εσύ θα βάζεις ανησυχία και φόβο στον εαυτό σου. Είναι λογικό για ποιό λόγο υπάρχει και συνεχίζει να σε προστατεύει αυτό το τόσο αβλαβές σύμπτωμα. Δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι παραπάνω εσύ. Μόνο να μην δίνεις σημασία και να συνεχίσεις στην καθημερινότητά σου. Όλα αυτά που σκέφτεσαι και νιώθεις έρχονται λόγω της ανησυχίας σου και αυτού του συμπτώματος. Όμως μην ανησυχείς, όλο αυτό γίνεται επειδή το μυαλό σου είναι τόσο πολύ κουρασμένο που σε κάνει να νιώθεις έτσι. Να περνάς καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Γεια σας είμαι και πάλι ο Πρώτους που είχα γράψει στο άρθρο σας.Χρειάζομαι για άλλη μια φορά την βοήθεια σας.Έχει περάσει πολύς καιρός και.είμαι.όντως καλύτερα.Το έχω ξεχάσει.Δυστυχώς όμως έχω συνεχώς εδώ και πολύ καιρό ένα αίσθημα το οποίο ούτε αυτό το δίνω σημασία πως είμαι σαν μηχανή.Δεν αισθάνομαι πολλά πράγματα όπως πριν το πάθω όπως π.χ η αγάπη για τα αγαπημένα μου πρόσωπα.Πολλές φορές απλά συνειδητοποιώ ότι κάνω τα πάντα μηχανικά.Χωρίς αυτό να με τρομάζει.Απλά δυστυχώς όμως μάλλον επιβίωνε και δεν ζω όπως παλιά.Όντως έχω ηρεμήσει ενεντελως.Τι πρέπει να κάνω όμως για να αισθανθώ και πάλι ο εαυτός μου.Απασχολω τον εαυτό μου με πολλά πράγματα ήδη.Το να έβρισκα για παράδειγμα ένα ξεχωριστό άτομο στη ζωή μου θα με ββοηθούσε?Ποια εείναι η γνώμη σας?Ευχαριστώ εκ των προτέρων.Συγνωμη που δεν χρησιμοποιώ ψευδώνυμο αλλά δεν έχω λογαριασμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Καλησπέρα. Απλά πρέπει να αφήσεις το σώμα και το μυαλό σου να επανέλθουν στο φυσιολογικό με τον δικό τους ρυθμό. Όταν αναρωτιέσαι για αυτά που αναφέρεις τότε δεν έχεις κατανοήσει πλήρως την κατάστασή σου. Κάτι πάλι σε κάνει να αμφιβάλλεις και ψάχνεις διάφορους τρόπους ώστε να βρεις τον παλιό καλό σου εαυτό. Απλά προχώρα σε ό,τι κάνεις και μην δίνεις σημασία. Θα αισθανθείς και πάλι ο εαυτός σου μόλις σταματήσεις να ανησυχείς για όλα αυτά που σου συμβαίνουν. Το αν έβρισκες κάποιο άτομο είναι καθαρά προσωπική σου υπόθεση και δεν μπορώ να πάρω θέση. Όμως πάλι βλέπεις, προσπαθείς να κάνεις κάτι ώστε να νιώθεις καλά. Συνεχίζεις να κάνεις το αντίθετο δηλαδή από ό,τι πρέπει. Άσε τα πράγματα να πάρουν τον δικό τους δρόμο. Αν θέλεις να βρεις κάποιο άτομο τότε πολύ καλά, αλλά μην το κάνεις μόνο και μόνο για να αισθανθείς καλά.

    Κάνε ό,τι αγαπάς. Να περνάς καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Σας ευχαριστω πολυ και παλι για την αμεση απαντηση σας.Νομιζω ομως οτι δεν με καταλαβατε.Εκανα οτι ακριβως ειπατε και δεν αγχωνομαι πια.Δεν σκεφτομαι καθολου την κατασταση μου.Ουτε καν το προβλημα που σας ανεφερα..Αυτην την κατασταση ουσιαστικα τωρα την συνειδητοποιησα και αποφασισα να σας γραψω.Αν δεν κανω λαθος ειχα ενα χρονο να σας γραψω.Εχει περασει πολυς καιρος απο τοτε που ξεκινησε αυτο για μενα.Σχεδον δυο χρονια.Ακριβως αυτο εκανα περιμενα και συνεχιζω να περιμενω.Αλλα οσο και αν το αφησα εχει παραμεινει κατι.Σαν να εχουν κλεισει ολα τα συναισθηματα μου και να μαι παγιδευμενος.Ειμαι απλα πολυ παθητικος.Τοσο πολυ που αυτο δεν με ενοχλει καν.Ελπιζω να καταλαβενετε εστω λιγο τι εννοω αν και μου ειναι δυσκολο καλα καλα να το καταλαβω εγω.Οπως και να χει με χετε βοηθησει πολυ στη ζωη μου Και σας ευχαριστω πολυ για αυτο.Ακομα και αυτο που σας εγραψα τωρα ομως δεν το νιωθω :).Τελως παντων ισως θελω καιρο ακομα για να επανελθω πληρως οπως λετε.Δεν θελω να μακρηγορω και μαλιστα παω στοιχημα πως σας φαινονται και περιεργα αυτα που λεω.Θα σας παρακαλουσα αν εχετε οποιαδηποτε αλλη συμβουλη να μου την παραθεσετε οσον αφορα το θεμα μου.Υποσχομαι να μην σας ξαναενοχλησω.Αλλωστε δεν πηρα και το βιβλιο σας καθως δεν θελω να το δει η οικογενοια μου το οποιο ισως να με καλυπτε στις αποριες μου και ζητω συγνωμη για αυτο.Ευχαριστω και παλι για την συμπαρασταση.Ευχομαι να παραμεινετε οσο καλα αισθανεστε και ευελπιστω να σας φτασω κ εγω καποτε.Να περνατε και εσεις καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Καλησπέρα. Σε καταλαβαίνω, μην ανησυχείς γι' αυτό. Ξέρω πολύ καλά τι δημιουργεί όλη αυτή η κατάσταση στον εαυτό μας, πίστεψέ με. Άλλοι ανακτούν πιο γρήγορα από άλλους. Ο καθένας μας είναι ξεχωριστός. Αν πιστεύεις ότι δεν μπορείς να προχωρήσεις προς τα εμπρός στην πλήρη ανάκτηση τότε μπορείς να συμβουλευτείς κάποιον ειδικό ώστε να σου δώσει κάποιο κίνητρο.
    Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, δεν μου φαίνονται καθόλου περίεργα αυτά που αναφέρεις.
    Σου εύχομαι να φτάσεις στο σημείο που είμαι και εγώ τώρα.

    Σημείωση: Ίσως δεν αποδέχεσαι και κατανοείς κάτι πλήρως και είναι αυτό το "κάτι" που σε κάνει να παραμένεις σε αυτή τη κατάσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Σας ευχαριστω και εγω.Οντως η αληθεια ειναι πως μαλλον δεν εχω αποδεχτει την κατασταση μου ουτε την εχω κατανοησει πληρως.Πιστευω πως θα βοηθηθω.Να ειστε παντα καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Καλησπέρα. Ειμαι 21 ετων ανδρας και πριν δυο μηνες διαγνωστηκα απο ψυχιατρο με διαταραχη πανικου και υποχονδρίαση. Όλα ξεκίνησαν οταν έφυγε η κολλητή μου για εξωτερικό. Αρχισα ψυχοθεραπεία και φαρμακοθεραπεία με paroxia, ομως ακόμα και σήμερα, δεν είμαι καλά. Υπηρξαν βεβαια και εβδομαδες που ημουν οπως πριν. Εχω αρχισει να φοβαμαι.. ψαχνω στο ιντερνετ για σχιζοφρενια, διπολικες διαταραχές και νομιζω πως τα εχω. Δεν ξερω τι να κανω.. βρισκομαι σε απογνωση. Δεν αντεχω αλλο. Πειτε μου θα τρελαθω? φοβαμαι παρα πολυ! Πλεόν νιωθω οτι δεν υπάρχει ελπιδα και οτι τρελαινομαι. Σας ευχαριστω πολυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Γεια σου Πάνο.
    Δεν πρόκειται να πάθεις κανένα κακό και να είσαι σίγουρος ότι ΔΕΝ θα τρελαθείς, ούτε έχεις όλα αυτά που αναφέρεις. Όπως το είπες είναι. Νομίζεις ότι τα έχεις. Απλά το μυαλό σου είναι τόσο πολύ κουρασμένο από τα συνεχόμενα "χτυπήματα" που του δίνεις με φόβο και ανησυχία με αποτέλεσμα να είσαι σε αυτή την κατάσταση. Πίστεψέ με υπέφερα πάρα πολύ με όλα αυτά που αναφέρεις και ακόμα περισσότερα. Καταλαβαίνω πολύ καλά σε τι κατάσταση βρίσκεσαι, σε -νιώθω-, πίστεψέ με. Πρέπει όμως να κατανοήσεις την κατάστασή σου και να αγκαλιάσεις όλα αυτά που νιώθεις και σκέφτεσαι. Μην πας δηλαδή αντίθετα σε αυτά και προσπαθείς με χίλια ζόρια να γλυτώσεις. Είναι μια μάχη που θα χάσεις.
    Επίσης, επειδή διαγνώστηκες από ψυχίατρο με διαταραχή πανικού και υποχονδρίαση δεν σημαίνει ότι είσαι τρελός ή ότι θα γίνει κάτι τέτοιο. Στο λέω εκ πείρας, πιστεύω καταλαβαίνεις. Αν νομίζεις ότι τα φάρμακα θα σε βοηθήσουν ώστε να έχεις ένα κίνητρο να προχωρήσεις προς τα εμπρός τότε είναι εντάξει, όμως συμβουλή μου είναι κάποια στιγμή να τα σταματήσεις. Φαίνεται ότι, όπως λες και εσύ, μέχρι σήμερα δεν έχουν λειτουργήσει όπως θα έπρεπε. Σκέψου λιγάκι τον λόγο που γίνεται αυτό. Βέβαια εγώ ΔΕΝ είμαι γιατρός ούτε τον παριστάνω, εσύ ξέρεις καλύτερα για τον εαυτό σου.
    Επίσης σταμάτα, χωρίς καμία σκέψη, την αναζήτηση στο google και άλλες μηχανές αναζήτησης για συμπτώματα και καταστάσεις όπως σχιζοφρένεια, διπολικές διαταραχές, αποπροσωποποίηση, συμπτώματα άγχους κλπ. Σου εγγυώμαι ότι αν δεν το σταματήσεις αυτό θα πηγαίνεις από το χειρότερο στο ακόμα χειρότερο.
    Θα σε βοηθήσω με τις συμβουλές μου σε ό,τι χρειαστείς. Μην ανησυχείς και μην φοβάσαι τίποτα!
    Έχεις μέσα σου την -δύναμη- για να τα καταφέρεις και θα τα καταφέρεις, είμαι σίγουρος γι' αυτό.

    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Καλημερα! Σ ευχαριστω για την αμεση απαντηση! Ξερεις κατι, εχω φτασει στο σημειο να ξυπναω το πρωι και το μυαλο μου να βομβαρδιζεται απο σκεψεις του τυπου τρελαινομαι, δεν αντεχω αλλο, τι θα κανω. Λειτουργω σαν ρομποτ, οπως ειχες πει και εσυ παραπανω. Ετσι λοιπον, κυλανε οι μερες χωρις νοημα, με το μυαλο μου να σκεφτεται ασταματητα. Ναι, ισως το οτι προσπαθω με καθε τροπο να διωξω αυτες τις σκεψεις να ειναι το χειροτερο. Ομως, δεν ξερω τι αλλο να κανω. Ειμαι σε απογνωση. Να εισαι καλα κ εσυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Καλημέρα Πάνο. Έτσι ακριβώς είναι. Διάβασε λίγο τι λες "Ομως, δεν ξερω τι αλλο να κανω. Ειμαι σε απογνωση."
    ΔΕΝ χρειάζεται να κάνεις τίποτα απολύτως. Εφόσον θα ψάχνεις τρόπους για να γλυτώσεις από την κατάστασή σου θα βρίσκεσαι συνεχώς στον ίδιο βασανιστικό κύκλο. Οπότε δοκίμασε να κάνεις το αντίθετο από αυτό που κάνεις τόσο καιρό. Το μυαλό και το σώμα λειτουργούν έτσι και θέλουν να τους δώσεις χρόνο και χώρο ώστε να ανακτήσουν με τον δικό τους ρυθμό. Τους τα δίνεις αυτά; Μην προσπαθήσεις να επιβάλεις κάτι με το ζόρι, αυτό δεν θα λειτουργήσει, πιστεύω καταλαβαίνεις.

    Να περνάς καλά. Ευχαριστώ και εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Καλησπερα και Καλη χρονια! Ειμαι ο dpisdefeated που την εχω απο 14 εως 40+ που ειμαι τωρα. Απο τοτε που πρωτοεγραψα στο αλλο θεμα για την αποπρωσοποποιηση και προσπαθησα να παψω να ασχολουμαι μαζι της,στην αρχη ηταν δυσκολο εγινα πιο χαλια απο ποτε ομως μετα απο μερικες μερες μαλον ξεκολησε ο νους ηρεμησε και ενιωσα λιγο τα πραγματα ξανα μετα απο 25 χρονια! Λες και επαιρνα δοσεις πραγματικοτητας,φωτεινα γυρω μου ολα και ομορφα,ζωντανα κατι που το χα ξεχασει. Τωρα ειμαι ακομα καπως καλα αλλα δεν με απασχολει γιατι καθε ειδους ανυσηχια αμεσως ριχνει τους διακοπτες και τωρα το βλεπω και στην πραξη οτι δουλευει! Ξερω οτι εχω πολυ δρομο γιατι ειναι πολλα τα χρονια αλλα τωρα που πηρα μια μικρη γευση πραγματικοτητας δεν την αφηνω. Ας παρει οσο θελει! Σε ευχαριστω ξανα για ολα. Οποιος χρειαστει να μιλησει για την αποπρωσοποποιηση μπορει να ζητησει το email εδω και θα το γραψω. Μην την φοβαστε και μην της δινετε σημασια αυτο την κραταει ζωντανη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Γεια σου και καλή χρονιά.
    Χαίρομαι για σένα και πιο πολύ που κατανόησες την κατάστασή σου και συνειδητοποίησες αυτό ακριβώς που συμβαίνει με το θέμα. Σιγά σιγά όλα θα επανέλθουν στο φυσιολογικό επίπεδο.
    Αν θέλεις μπορείς να μοιραστείς το άρθρο αυτό πηγαίνοντας πάνω πάνω στα αντίστοιχα κουμπιά.

    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. καλησπερα,
    βλεπω ατομα να ξεπερνανε την αποπροσωποποιηση και απο την μια νιωθω χαρα για εκεινους,απο την αλλη λυπαμαι τον εαυτο που ετσι που καταντησα και σκεφτομαι οτι δε θα την ξεπερασω ποτε.
    Εξω,ολα μοιαζουν ψευτικα,αψυχα οι ανθρωποι τα αντικειμενα ολα..Παλια απολαμβανα να βγω μια βολτα στον ηλιο τωρα τον βλεπω και δεν εχω καμια αισθηση.
    Στο σπιτι μου παλι,ολα φαινονται ξενα,οι γονεις μου μου μιλανε και νιωθω σαν να τους βλεπω πρωτη φορα.Οι φιλοι μου δεν ειναι πια τα ατομα που εβλεπα και ενιωθα χαρα και ανεση.Πλεον νιωθω μαγκωμενη παντου.Σαν να περπαταω μεσα σε ενα χαος και να κοιταω λες και τα βλεπω ολα μεσα σε ενα ονειρο.Φοβαμαι συνεχεια οτι 8α παθω κακο.
    Χαιρομαι για ολους εσας που το ξεπερασατε και ελπιζω και εγω να βρεθω σε αυτη τη θεση..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. dpisdefeated.Καλησπερα. Οσα γραφεις φιλη μου τα εχω ΟΛΑ απλα τωρα μετα απο 25 χρονια ζωντας με αποπροσωποποιηση και αποπραγματοποιηση προσπαθησα ξανα με αυτα που διαβασα εδω απο τον Mr. Who να σταματησω επιτελους να της δινω σημασια. Τι αλλαξε τοσα χρονια που της δινω ολη μου την προσοχη. Πως να μας δωσει ο νους τις αισθησεις και τα συναισθηματα οταν δεν ξεκολαει το μυαλο μας απο το πως νιωθουμε τον εαυτο μας και το περιβαλον? Θελει να το παρεις αποφαση και να βγαινεις εξω να κανεις οτι θες κι ασ μην το νιωθεις,ασ ειναι νεκρα ολα εξω το ξερω,πολυ μακρια χωρις καμια επαφη,τρομακτικα θες. Το θεμα ειναι οτι μολις ξεκολησει ο νους για μερικες μερες θα αρχισεις να νιωθεις τις αλλαγες εκει που δεν το περιμενεις. Οτι χρειαστεις ειμαι εδω. Ζω ολη μου την ζωη με αυτη κι αν μπορω να την νικησω εγω μπορεις εσυ και ολοι! Αποδεξουν την,αγγαλιασε την και θα ηρεμησει ο νους σιγα σιγα και ολα θα αλλαξουν. Θελει υπομονη και οχι αυτολυπηση.

      dpisdefeated

      Διαγραφή
  38. Καλησπέρα. Μην στεναχωριέσαι για τίποτα. Απλά είναι ο τρόπος που το μυαλό και το σώμα λειτουργούν έτσι. Πρέπει να κατανοήσεις την κατάστασή σου και να κοιτάς προς τα εμπρός στον στόχο σου την πλήρη ανάκτηση.
    Μην φοβάσαι τίποτα. Θα τα καταφέρεις και εσύ όπως όλοι οι άλλοι, είμαι σίγουρος γι' αυτό.

    Να περνάς καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Σε ευχαριστω,αν και δεν βλεπω καμια βελτιωση αντιθετα νιωθω οτι παω απο το κακο στο χειροτερο.ενιωθες και εσυ τα παραπανω που ανεφερα?
    Επισης αν ειναι ευκολο ο dipsdefeated να αναφερει καποια πραγματα παραπανω για την αποπροσωποποιηση,γενικα να ανταλαξουμε αποψεις επι του θεματος..

    Ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Όλα αυτά που είπες και ακόμα περισσότερα. Ήμουν σε πολύ άσχημη κατάσταση και πήγαινα από το κακό στο χειρότερο. Το μυαλό και το σώμα σου χρειάζονται τον δικό τους χρόνο και χώρο ώστε να ανακτήσουν. Τους τα δίνεις αυτά; Θα τα κατανοήσεις όλα αυτά με τον καιρό και θα τα καταφέρεις.
    Μπορείς να διαβάσεις πιο πάνω την απάντηση του dpisdefeated.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ευχαριστω και τους δυο για την απαντηση σας!
    Ισως ετσι να ειναι τελικα,μαλλον του δινω παρα πολυ μεγαλη σημασια αλλα γνωριζετε ποσο ενοχλητικο ειναι.καμια φορα νομιζω οτι τρελενομαι,οτι πεθαινω,οτι δε θα λειτουργησω ποτε ξανα φυσιολογικα.
    Βλεοω εξω τον κοσμο και αναρωτιεμε τι σκεφτονται γιατι αυτοι να ειναι χαρουμενοι να απολαμβανουν κ εγω οχι?
    Τετοια και αλλα πολλα..
    Θα το παλεψω παντως γιατι μου δωσατε δυναμη,τουλαχιστον δεν ειμαι μονη..

    Σας ευχαριστω κ παλι,να περνατε ομορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. θελω να προσθεσω οτι επειδη ξερω ακριβως τι βιωνεις η παρακληση σου να αναφερω περισοτερα πραγματα για την αποπροσωποποιηση και την αποπραγματοποιηση που εχει να καμει με το πως βλεπεις τον κοσμο και τα πραγματα ευχαριστως να το πραξω αν δεν σε καλυπτουν ολα εδω στο μπλογκ και η ιστορια μου αλλα να ξερεις η γνωμη μου ειναι οτι ειναι παγιδα αυτο που εχω ενδωσει τοσα χρονια για αυτο δεν με αφησε. Αποδεξου αυτο που σου συμβαινει αλλα μην του δινεις καμια σημασια απολυτως οσο δυσκολο κι αν ειναι ξερω και καταλαβαινω. Εγω οντως καλυτερευω αργα αργα γιατι δεν παλευω πια να μην νιωθω ολα αυτα που ανεφερες και αλλα τοσα. Δεν τους δινω την προσοχη μου πια. Ακομα δεν βλεπω τον εαυτο μου στο καθρεφτη και ολοι μου ειναι ξενοι που ξερω αλλα δεν καθομαι πια να το σκεφτω. Ετσι ηρεμει ο νους σαν αποτελεσμα και ολα επιστρεφουν σιγα σιγα. Ολα θα φτιαξουν για σενα να σαι σιγουρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπερα dipsdefeated, σε ευχαριστω για την απαντηση.Θα χρησιμοποιω το ψευδωνυμο σαννυ ωστε να μην υπαρχει συγχυση με τα μηνυματα.
      Εχω παρατηρησει οτι οσο εψανχνα για τα συμπτωματα η σε φορουμ για να δω τι περνανε οσοι το βιωνουν ξαφνικα ενιωθα ακομα χειροτερα,δηλαδη πραγματα που δεν ενιωθα αφου διαβαζα τα σχολια μετα τα ενιωθα! ειναι απιστευτο το πως λειτουργει ο εγκεφαλος τελικα.Εγω απλα εγραψα μερικα απο αυτα που αισθανομαι ωστε να βεβαιωθω οτι ειναι συμπτωματα αποπροσωποποιησης και οχι τρελας..Δεν ειναι και λιγο στο προσωπο των γονιων σου να βλεπεις 2 ξενους!Οποτε εχεις δικιο μαλλον θα πρεπει να το αγνοησουμε οπως λεει και ο mr who ωστε να απελευθερωθουμε τελικα.Πραγματικα ευχομαι τα καλυτερα σε σενα και σε ολουσ οσους βιωνουν αυτο το βασανιστικο συμπτωμα και θα ηθελα να προτεινω και μια ταινια που λεγεται numb με τον mathew perry και αναφερετε στην αποπροσωποποιηση.Να την δειτε!Κατι ακομα που θα ηθελα να προσθεσω που ισως βοηθησει ειναι να τσεκαρεις την βιταμινη b12 παιζει πολυ σπουδαιο ρολο και εγω την εχω πολυ χαμηλη και επηρεαζει στα συμπτωματα.
      ευχομαι να προχωρισουμε στην ανακτηση και στο τελος αυτης της συζητησης να εχουμε ευχαριστα νεα! :) never give up :)

      Διαγραφή
  43. Η απάντηση του dipsdefeated αναρτημένη από μένα (λόγω του ότι δεν επιτρέπονται λινκ που παραπέμπουν σε άλλες ιστοσελίδες). Αν θέλεις dipsdefeated μπορείς να μας γράψεις την ιστορία σου εδώ στο ιστολόγιο μιας και έχει δημιουργηθεί γι' αυτό τον λόγο.

    "Καλημερα. Δεν τα ενιωθα τα νιωθω ακομα καθε μερα! Ολη μου την ζωη απο 15 εως 45 που ειμαι τωρα. Ειναι η πρωτη φορα για μενα μετα απο τοσα χρονια που μιλαω με ατομα που βιωνουν ακριβως οτι κι εγω. Πριν χρονια ειχα βρει ξενο σαιτ αλλα ως τωρα νομιζα μονο εγω απο ελλαδα βλεπω τον κοσμο σαν ονειρο και νιωθω σαν νεκρος. Μαλιστα μου δοθηκε η ευκαιρια πριν αρκετα χρονια να εκφραστω και γραφτηκε στην ελευθεροτυπια η ιστορια μου για την αποπροσωποποιηση. Το 2003 την μοιραστηκα σε ενα φορουμ και απ οτι ειδα υπαρχει ακομη! Προσπαθησα να την κανω επικοληση εδω αλλα δεν την χωρεσε. Αν θες να την διαβασεις θα δωσω λινκ εσυ και οποιος αλλος. Στην αρχη εξηγω τι ειναι η αποπροσωποποιηση και μετα λιγο πιο κατω μοιραζομαι την ιστορια μου απο την εφημεριδα. Διαβασε την αν θες και να ξερεις θα γινεις καλα δεν υπαρχει αμφιβολια."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Καλησπερα. Σεβαστο για τα λινκ αλλα οπως εγραψα δεν μπορεσα γιατι δεν την χωρεσε ολη. Αν θελεις και μπορεις καντο εσυ για μενα αλιως δεν πειραζει. Ευχαριστω

    dpisdefeated

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Κάτι το οποίο θέλω να πω σύμφωνα με όσα γράφετε. Για όσο εσείς θα ψάχνετε να βρείτε τις απαντήσεις που τόσο θέλετε για να γλυτώσετε από όλα αυτά που νιώθετε, τόσο ακόμα θα βρίσκεστε στον ίδιο βασανιστικό κύκλο. Και για ποιό λόγο τα λέω αυτά, σύμφωνα πάντα με όσα διαβάζω από εσάς.
    Η απάντηση βρίσκεται ήδη μέσα σας και είναι και ο λόγος που δημιούργησα την ιστοσελίδα μου και το ιστολόγιό μου ώστε να σας δώσω ό,τι χρειάζεστε για να κατανοήσετε την κατάστασή σας. Μην βασανίζεστε πλέον με το να ψάχνετε με χίλια ζόρια για τις απαντήσεις. Γιατί, ενώ είναι μπροστά σας, εσείς συνεχίζετε να βρίσκεστε στον ίδιο κύκλο του άγχους. Αυτό που χρειάζεται είναι να κατανοήσετε την κατάστασή σας ώστε να σταματήσετε αυτή την μάχη με τον ίδιο σας τον εαυτό και να μην γεμίζεται το μυαλό σας με διάφορες παραπλανητικές σκέψεις.

    Φιλικά
    Mr. Who

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Καλησπέρα. Δεν υπάρχει πρόβλημα, σε καταλαβαίνω. Βεβαίως, αν θέλεις στείλε στο e-mail μου την ιστορία σου ώστε να προσπαθήσω να την αναρτήσω.
    Να είσαι καλά.

    Θερμή παράκληση: Αν θέλετε μπορείτε να επιλέγετε κατά την υποβολή του σχολίου σας, όπως φαίνεται στην πτυσσόμενη λίστα πιο κάτω, την επιλογή Υποβολή σχολίου ως: "Όνομα/Διεύθυνση URL" και να βάζετε το όνομά σας εκεί (χωρίς το url) ώστε να μην μπερδεύονται άλλα άτομα με τα μηνύματά σας. Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Έτσι ακριβώς συμβαίνει Σαννυ όταν ψάχνεις σε διάφορα φόρουμ και όχι μόνο και όντως αυτό πρέπει να κάνεις όπως πολύ καλά είπατε εσύ και ο dipsdefeated, να το αγνοήσεις. Είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις για το μυαλό σου, πίστεψέ με είναι αλήθεια.
    Προχώρα προς τα εμπρός στον στόχο σου την πλήρη ανάκτηση και μην φοβάσαι απολύτως τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Καλημερα σε ολους. Dr. Who μολις τελειωσω αυτο μου το αρθρο θα σου στειλω την ιστορια μου αφου βρω το e mail σου. Σαννυ δεν τρελενεσε και βγαλτο απο το μυαλο σου για ΠΑΝΤΑ. Ολα τα βιωνω αυτα τοσα χρονια και δεν ειναι τρελλα.Ευχαριστω για την ταινια ειμαι ενημερος αλλα δεν θα θελα ειδικα τωρα που καλυτερευω αργα και βασανιστικα να δωσω τετοια τροφη στο νου μου. Για την βιταμινη θα το εχω υποψιν μου.
    Οπως ειδατε επελεξα ενα ψευδωνυμο αλλα παντα στο τελος θα υπογραφω με dpisdefeated που σημαινει dp= depersonalization δηλαδη αποπροσωποποιηση και isdefeated= σημαινει νικηθηκε. Να σαι και συ και ολοι καλα και αν θες διαβασε εδω και στο αλλο θεμα του Dr. Who για την αποπροσωποποιηση να δεις τι καναμε ολοι εμεις και φευγει και ισως δεν το εχεις συνειδητοποιησει. Μην τα παρατας η ζωη σου ανηκει!

    Αγγελος = dpisdefeated

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Απλά να σε ενημερώσω Άγγελε ότι το ψευδώνυμό μου είναι Mr. Who και όχι Dr. Who, για να μην υπάρχει σύγχυση στα μηνύματα. Ευχαριστώ.
    Μόλις μπορέσω θα αναρτήσω και την ιστορία σου εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. καλησπερα, Αγγελε εχω διαβασει ολα τα αρθρα εδω εχω αγορασει και το βιβλιο του Mr who το οποιο ειναι εξαιρετικο.Απλα μου ειναι λιγο δυσκολο να το πιστεψω παντα κατι με κραταει πισω.Τωρα ομως δεν εχω αλλη επιλογη απο το να εφαρμοσω ολα οσα αναφερει το βιβλιο,η αλλη λυση ειναι να πεσω στα φαρμακα κατι που δεν θελω καθολου ομως!Μακαρι να πανε ολα καλαα!

    καλη συνεχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Καλησπέρα. Συγγνώμη για το το όνομα Mr. Who αλλά είναι φαν του dr who την σειρά αν ξέρεις και μπερδεύτηκα!Οποτε μπορέσεις αναρτησε την ευχαριστώ!

    dpisdefeated

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Ακολουθεί η ιστορία του Άγγελου (dpisdefeated) σε τμήματα επειδή δεν χωρούσε σε μία ανάρτηση. Πραγματικά Άγγελε δεν σου κρύβω ότι συγκινήθηκα διαβάζοντάς τη επειδή σε αρκετά σημεία μου θύμησε το παρελθόν μου τότε που υπέφερα και εγώ. Σου εύχομαι (όπως και σε όλους τους άλλους) να το ξεπεράσεις και να βρεις και πάλι τον εαυτό σου.


    Καλημερα! Αυτη ειναι η ιστορια μου ευχαριστω πολυ.

    Δημοσιευτηκε και η ιστορια μου σε μια εφημεριδα πριν λιγα χρονια για να βοηθηθουν οσοι νιωθαν ετσι και νομιζαν οτι τρελαινοντουσαν.
    Δυστυχως βρεθηκανε καμποσοι :(
    Η ιστορια μου απο το δημοσιευμα:
    Ηταν στην περίοδο της εφηβείας, όταν ο Φ.Μ. εμφάνισε τα πρώτα συμπτώματα.
    «Ολα άρχισαν εκεί γύρω στα 14, ένιωθα έντονη ανασφάλεια, φόβους και ανησυχία. Αρχισα σιγά- σιγά να βλέπω τον κόσμο και τα πράγματα γύρω μου μονότονα, σαν μέσα από ένα τζάμι. Ενιωθα πολύ περίεργα με τον εαυτό μου εκείνη την εποχή».
    Τον εαυτό μου τον ένιωθα ξένο και το περιβάλλον αλλόκοτο . Τα πράγματα γύρω μου είχαν χάσει την ζωντάνια τους, την φυσική τους όψη, την πραγματική τους υπόσταση. Πως μπορούσα να συγκεντρωθώ στα μαθήματα. Δεν θυμάμαι τίποτα από ότι έλεγαν οι καθηγητές, επίσης από αυτά που διάβαζα δεν μπορούσα να συγκρατήσω κάτι στη μνήμη μου. Τελικά δεν κατάφερνα να συγκεντρωθώ και να διαβάσω και έτσι παράτησα το σχολείο.
    Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει τι περνούσα και εγώ αισθανόμουν ανίσχυρος να διορθώσω την κατάσταση. Ενιωθα να σαν έχω τοίχους μέσα στο μυαλό μου, πως να σας το εξηγήσω, ένιωθα σαν φυτό. Λρχισα να γίνομαι επιθετικός νευρικός μελαγχολικός , και αυτό το νιώθω ακόμα και σήμερα. Γι αυτό τον λόγο άρχισα ν’ απομονώνομαι, δεν είχα φίλους, ένιωθα διαφορετικός, σαν τρελός. Κάθε στιγμή που ζούσα αυτή την κατάσταση ήταν απαίσια. Δεν μ’ενδιέφερε τίποτα, και ένιωθα απέραντη θλίψη".
    Ομως και μετά την εφηβεία, η κατάσταση δεν βελτιώθηκε. Αντίθετα: «Οσο περνούσε ο καιρός αυτά τα περίεργα αισθήματα γινόνταν όλο και περισσότερο έντονα. Κανείς όμως δεν μπορούσε να καταλάβει τι συνέβαινε. Τότε επίσης θυμάμαι ότι άρχισα να παραπονιέμαι πως έχανα την αίσθηση του εαυτού μου, ένιωθα ότι δεν υπήρχα.
    Ημουν απλώς ένα πράγμα, χωρίς συναισθήματα, που απλώς παρατηρούσε. Πίστευα ότι θα τρελαθώ, ότι μου έχουν κάνει μάγια. Πως αλλιώς μπορούσα να το εξηγήσω; Ενα αόρατο τζάμι με χώριζε από τον κόσμο. Οτι έβλεπα γύρω μου ήταν μία φωτογραφία μπροστά στα μάτια μου. Κοιτούσα στον καθρέφτη τον εαυτό μου και έβλεπα ένα ξένο».
    Οι γονείς του μη γνωρίζοντας τι ακριβώς συνέβαινε τον πήγαν στον γιατρό όπου διέγνωσε την αποπροσωποποίηση. Κανείς όμως δεν ήξερε τι ακριβώς ήταν και πως θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί. Ο Φ. συνέχισε να νιώθει το περίεργο εκείνο αίσθημα ότι χάνει τον εαυτό του, ότι δεν υπάρχει, δεν ζει, το οποίο σχεδόν πάντα συνοδευόταν και από μια εντύπωση ότι τα πράγματα γύρω του έμοιζαν σαν να μην ήταν αληθινά, σαν τυλιγμένα σε μία ομίχλη , σαν να ήταν σταματημένα από τον χρόνο.
    «Είναι σαν να έχει εξαφανιστεί η ομορφιά και η ζεστασιά του ήλιου. Εχανα την αίσθηση ότι πατούσα στο έδαφος. Ηταν σαν να έβγαινα έξω από το σώμα μου και να στέκομαι δίπλα του, από πάνω του ή από πίσω του. Επαψα να νιώθω τους γονείς μου σαν δικούς μου ανθρώπους. Εγιναν για μένα δύο άγνωστοι....Με στεναχωρούσε επίσης το γεγονός πως αργότερα ένιωθα ότι οι άλλοι με κοιτούσαν περίεργα, ενώ ήμουν σε παρέες, δεν ήμουν πραγματικά εκεί, αλλά κάπου αλλού, απομονωμένος.»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Συνέχεια ιστορίας..

    Ο καιρός περνούσε και ο Φ ένιωθε αβοήθητος. Στα 22 του μετά από πίεση των γονιών του, αποφάσισε να δει ξανά κάποιο ειδικό για να τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα . Η διάγνωση τότε ήταν κατάθλιψη και η όλη προσπάθεια χωρίς αποτέλεσμα.
    «Τα χρόνια έφευγαν χωρίς να τα ζω. Η στεναχώρια μου μεγάλωνε. Οι άλλοι λέγανε ότι είμαι μία χαρά αλλά εγώ μέσα μου ήμουν νεκρός. Κλεινόμουν όλο και περισσότερο στον εαυτό μου. Δεν ήθελα να βγαίνω, να βλέπω ανθρώπους, δεν ήθελα τίποτα γιατί απλά δεν ένιωθα τίποτα».
    Στα 25 του ο Ν μέσα στην απεγνωσμένη προσπάθεια του να απαλλαγεί από αυτό το συναίσθημα επισκέπτεται κάποιο ψυχίατρο και μαθαίνει για πρώτη φορά τι είναι αυτό από το οποίο πάσχει .
    «Μου εδωσε φαπμακα και μου συστησε ψυχοθεραπεία. Τα πήρα και με αγωνία περίμενα κάποια αλλαγή. Ομως δεν είδα. Απογοητεύτηκα και εγκατέλειψα την προσπάθεια.
    Μετά από μερικά χρόνια μία φίλη μου με σύστησε σε εναν ψυχολόγο. Πήγα να τον δω, μετά την παρότρυνση του αδερφού μου που με στήριζε πολύ όλα τα χρόνια. Ηθελα να ξαναπροσπαθήσω αλλά δεν ήλπιζα σε θαύματα, ήμουν πολύ απογοητευμένος και ουσιαστικά δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να με βοηθήσει. Ημουν σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση αλλά ήλπιζα σε κάποιο φάρμακο το οποίο θα με έκανε να νιώσω καλύτερα. Μετά από μήνες κατάφερα έστω και για λίγο να δω τον εαυτό μου και τον κόσμο όπως ακριβώς ήταν. Χωρίς φάρμακα και μόνο με τις δικές μου προσπάθειες, μέσα από την ψυχοθεραπεία και τις γνωσιακες τεχνικες.
    Επιπλέον η παρότρυνση του να έρθω σε επαφή, μέσω διαδικτύου και με άλλους νέους που έπασχαν από αποπροσωποιήση, μου έδωσε την δύναμη να παλέψω ενάντια στην πάθησή μου και να ελπίζω. Προσπαθούσα μόνος και παράλληλα έβλεπα τον ψυχολόγο και συζητούσαμε τις εξελίξεις. Αυτό που μου συνέβαινε ήταν πάρα πολύ όμορφο.
    Δοκίμασα και εγώ μετά από τόσα χρόνια να βγάλω από το μυαλό μου αυτά που σκεφτόμουν συνέχεια: ότι δεν υπάρχω, ότι όλα είναι πολύ μακριά από εμένα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι μετά από λίγες εβδομάδες άρχισα να νιώθω τα πράγματα γύρω μου αληθινά, φυσικά, φωτεινά, τους ήχους να με αγγίζουν, τα χρώματα ξαναβρήκαν την ζωντάνια τους, οι άνθρωποι ξανάγιναν πραγματικοί και όχι οι φιγούρες που περπατάνε μέσα σε όνειρο».
    Η χαρά του ήταν μεγάλη. Ο Φ πίστεψε ότι το "θαύμα" έγινε και θα κρατούσε . Η αλήθεια είναι όμως ότι μετά από 6 μήνες ο προσωπικός του αγώνας συνεχίζεται . Σήμερα έχει καταφέρει να έχει μια καλύτερη επικοινωνία με τον εαυτό του, νιώθει περισσότερο πραγματικός και ζωντανός. Υιοθετεί μια θετικότερη στάση για την ζωή και τον κόσμο, μαθαίνοντας να προσφέρει στον εαυτό του και στους άλλους.
    «Υπάρχουν οι καλές μέρες και οι κακές μέρες (εξηγεί όσον αφορά την αποπροσωποποίηση). Δεν ξέρω αν θα ζήσω κάποτε μία τελείως φυσιολογική ζωή, όμως πάντα ελπίζω. Θέλω όμως να πω σε όλους όσους έχουν το ίδιο πρόβλημα με μένα να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι τρελοί και κυρίως ότι δεν είναι μόνοι. Χρειάζεται μεγάλη θέληση και προσπάθεια».
    Μην το φοβηθειται ειναι απλα ενα συναισθημα (προστατευτικο) που σκεπαζει ολα τα αλλα συναισθηματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Καλησπερα Σαννυ. Χαιρομαι που τα εχεις διαβασει ολα. Οταν δημοσιευτει η ιστορια μου θα δεις οτι εχω περασει και απο το σταδιο των φαρμακων χωρις επιτυχια φυσικα γιατι δεν υπαρχει φαρμακο για αποπροσωποποιηση και αποπραγματοποιηση. Για καταθλιψη αν ενοεις η διαταραγχη αγχους τοτε ναι υπαρχει. Εγω προσωπικα νικησα καταθλιψη και κρισεις πανικου χωρις φαρμακα γιατι προσωπικα δεν ηθελα να εξαρτιεται η διαθεση μου απο αυτα. Να σαι καλα και να μην την βλεπεις σαν αποπροσωποποιηση αλλα σαν ενα μυαλο πολυ κουρασμενο που αν του δωσεις την ευκαιρια να ανασανει θα στα δωσει ολα πισω ξανα. Καλο βραδυ.

    dpisdefeated

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Αγγελε,τρομερα συγκινητικη η ιστορια σου με αγγιξε πολυ..Βιωνω τα ιδια συμπτωματα ειναι τρομερα δυσκολο σε νιωθω..Σου ευχομαι απο καρδιας να βρεις τον δρομο σου,θα χαρω να ακουσω ευχαριστα νεα σου.Μην τα παρατας ποτε ουτε εσυ και οποιος αλλος διαβαζει αυτο το μηνυμα.Καταβαθος ξερουμε οτι η δυναμη ειναι μεσα μας.

    Καλη συνεχεια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Καλημερα. Ετσι ειναι Σαννυ και Mr. Who ολη μου την ζωη την εχω και οταν προτοεμφανιστηκε ηρθε γιατι υπηρχε σοβαρος οικογενειακος λογος (αφορητος) και με αυτο τον τροπο με προστατευε. Τωρα εδω και λιγα χρονια εχουν φθγει και οιδυο γονεις απο την ζωη και με λυπει παρα πολυ οτι φυγαν σαν δυο τελειως ξενοι απο την μια και ηταν πιο ευκολο να αντιμετωπισω τις τελευταιες μερες και ολη την κατασταση τους απο την αλλη. Τωρα ομως καταλαβαινω οτι το περιβαλον μου δικαιολογουσε να μπαινει σαν προστασια και ο νους μου να ειναι σε αμυνα. Αλλα τωρα που φυγανε και ζω μονος στην ηρεμια μου και εχω και φιλους που με αγαπανε,βγαινω εξω καθε μερα (οχι βραδυ) δεν δικαιολογειται που δεν μου επιστρεφει πισω τον εαυτο μου και την πραγματικοτητα. Ο Dr. Who με βοηθησε να καταλαβω ομως οτι κανω λαθος τοσο καιρο και μαχομαι τον εαυτο μου. Λιγο ηρεμησα την αντισταση σε οτι κι αν νιωθω και ηδη βλεπω και νιωθω αλλαγες μεσα μου και γυρω μου. Δεν τα παραταω παιδια γιατι νιωθω οτι μου εκλεψε παρα πολλα χρονια και δεν θελω να "ζησω" ετσι και τα υπολοιπα! Σαννυ θα γινεις καλα αλλα μην αδημονεις οπως λει ο Mr. Who αστο να ερθει μονο του. Εσυ απλα μην δινεις σημασια πια σε ολα αυτα. Να στε καλα ολοι!

    dpisdefeated

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Καλησπερα Mr. Who Συμφωνα με τα λεγομενα σου οσο ψαχνουμε για απαντησεις για ολα αυτα που νιωθουμε τοσο θα απομακρυνομαστε απο την καλυτερευση γιατι η απαντηση ειναι μεσα μας. Εγω εχω ξαναγινει χαλια οσο ποτε,δεν το βαζω κατω αλλα εχουν γινει ολα τοσο ασχημα γυρω που σε επηρεαζει θες δεν θες. Εχω κατανοησει πιστευω την κατασταση μου αλλα το αγχος δεν ηρεμει καθολου ειναι η αληθεια. Θα παραγγειλω και το βιβλιο σου γιατι απογοητευομαι δεν τα παραταω οπως εχω πει αλλα θελω να τα νιωσω ομορφα νορμαλ..
    dpisdefeated

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Γεια σου Άγγελε. Όντως, μάλλον κάτι σε κρατάει πίσω. Ίσως υπάρχει κάποιο "κομμάτι" το οποίο δεν έχεις κατανοήσει πλήρως με αποτέλεσμα το μυαλό και το σώμα σου να μην μπορούν να προχωρήσουν προς τα εμπρός. Σαν να τα μπλοκάρει κάτι. Είναι αλήθεια ότι η απάντηση βρίσκεται μέσα σου, οπότε πρέπει να εμπιστευτείς τον εαυτό σου και όχι να βρίσκεσαι σε μάχη με αυτόν.
    Πιστεύω να "έπιασες" το νόημα από την τελευταία φράση.

    Μην τα παρατάς ποτέ. Πίστεψέ με σε νιώθω άμεσα. Θα δεις ότι θα τα καταφέρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. καλησπερα,ηθελα να ρωτησω αν μεσα στα συμπτωματα της αποπροσωποποιησης ειναι και η ζαλαδα,ενα αισθημα ασταθειας ας πουμε σαν να αιωρουμε και να μην περπαταω κανονικα..δεν νιωθω δηλαδη το σωμα μου 100% απλα νιωθω σαν να περπαταω στον αερα και συχνα εχω την εντυπωση οτι θα πεσω κατι που δεν εχει γινει ποτε βεβαια.Αυτη την ζαλαδα ας πουμε και την ασταθεια την εχω ολη μερα,εψαξα αν οφειλετε σε κατι παθολογικο αλλα ολες μ οι εξετασεις ειναι οκ.Γι αυτο ηθελα να ρωτησω αν το ειχατε κ εσεις αυτο το συμπτωμα. ευχαριστω εκ των προτερων..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Καλησπέρα Sunny. Ναι, ακόμα και οι ζαλάδες περιλαμβάνονται. Είναι λογικό άλλωστε. Αυτά που αναφέρεις τα είχα ζήσει και εγώ όπως και πολλά άλλα άτομα. Και όπως λες και εσύ, ακόμα και με τις εξετάσεις φαίνονται τελικά όλα φυσιολογικά.
    Μην αναρωτιέσαι και μην ανησυχείς για τίποτα, αυτό που χρειάζεται είναι να κατανοήσεις την κατάστασή σου.

    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. σε ευχαριστω πολυ.Πρεπει τοτε να ειναι συμπτωμα της αποπροσωποιησης κ αυτο,γιατι και τους ανθρωπους δε τους βλεπω καθαρα,σαν να μην ειναι αληθινοι εινα πραγμα..Πολυ ασχημο συναισθημα.Δεν με αφηνει να κανω πολλα πραγματα στην καθημερινοτητα μου νιωθω διαφορετικη και συνεχεια αρρωστη.Μακαρι να περασει γρηγορα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Έτσι ακριβώς είναι Σάννυ. Μην ανησυχείς και μην δίνεις σημασία. Θα δεις ότι θα περάσει και αυτό όπως και όλα τα άλλα συμπτώματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. καλησπερα,με λενε εριφυλη..εχω κι γω αποπροσωποιηση εδω και 7 μηνες.το επαθα μετα απο ενα προβλημα υγειας που ειχα το καλοκαιρι και νομιζα πως θα πεθανω.ηταν αρκετα σοβαρο.οταν λοιπον αυτο αρχισε να γινεται κουραστικο στο μυαλο μου και να σκεφτομαι καθε μερα αυτο το πραγμα..το μυαλο μου κατεβασε ρολα κανονικα..ολα παιζανε σαν ταινια..εγω πετουσα,δεν περπατουσα..τα αντικειμενα σα να αιωρουνταν..νομιζα οτι εχω τρελαθει,οτι δεν θα ξαναγυρισω ποτε πισω στην πραγματικοτητα..δεν ενιωθα κανενα συναισθημα κτλ..φυσικα οσο συνεβαινε αυτο φοβομουνα παρα πολυ και ειχα και κρισεις πανικου...το χειροτερο σε αυτη τη κατασταση δεν ειναι οτι φοβομουνα τοσο..αλλα ποτε θα ξαναεβρισκα τη ζωη μου πισω...να νιωσω κατι...μετα απο 7 μηνες οταν καταλαβα πως οσο το σκεφτομαι τοσο το τρεφω,και μπλοκαρω αυτη τη σκεψη περναει...το προβλημα ειναι πλεον οτι μπορει μια μερα να ειμαι καλα..αλλα οταν γινει κατι κακο..οπως χωρισμος,κτλ κτλ το μυαλο μου ξαναγυρναει απευθειας εκει..σα να κανω ενα βημα μπροστα και 2 πισω..και εκεινο που σκεφτομαι ειναι οτι δεν γινεται ποτε να μην γινει κατι κακο στη ζωη..δεν γινεται καθε φορα που θα συμβαινει κατι που με πιεζει συναισθηματικα να παθαινω αποπροσωποιηση...δεν ξερω αν πρεπει να ειμαι σκληρη με τον εαυτο μου η μαλακη...η αληθεια ειναι πως οταν ξεχναω αυτη τη σκεψη..επανερχομαι στην πραγματικοτητα..ομως το μυαλο μου ξαναγυριζει εκει οταν δεν ειμαι καλα..και δεν βρισκω το λογο που συμβαινει αυτο.ειπες κι εσυ πως ισως κατι δεν εχω καταλαβει ακομα..και ειναι αληθεια..κατι δεν μου κολλαει ακομα γι αυτο το μυαλο μου γυριζει πισω...το θεμα ειναι οτι δεν αντεχω να το ζω αλλο αυτο,κουραστηκα,δεν θελω να βρω τι λειπει ακομα...το ξερω οτι λεω βλακειες και πως τα πραγματα θα ερθουν απο μονα τους εκει που πρεπει...απλως καταλαβαινετε...ειναι καποιες φορες ανυποφορο,καθε φορα να πεφτω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Καλησπέρα Εριφυλη,

    Σε καταλαβαίνω. Και εγώ έτσι ένιωθα όπως και πολλά άλλα άτομα όπως βλέπεις και από εδώ. Όντως όσο τροφοδοτείς το σύμπτωμα αυτό με φόβο και ανησυχία τόσο αυτό θα υπάρχει. Το ότι κάθε φορά που σου συμβαίνει κάτι κακό όπως λες και επιστρέφει αυτό το σύμπτωμα, ειδικά όταν δεν νιώθεις καλά, έχει να κάνει με το ότι αυτόματα σε προστατεύει από παρόμοιες καταστάσεις στην παρούσα κατάσταση την οποία βρίσκεσαι τώρα. Αυτός είναι και ο λόγος που σου συμβαίνει συνεχώς αυτό. Επίσης βλέπω μέσα από τα λόγια σου όπως λες "δεν θέλω να βρω τι λείπει ακόμα.." ότι ίσως να βρίσκεσαι ακόμα στον ίδιο κύκλο του άγχους και ψάχνεις να βρεις κάτι ενώ δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Για σκέψου τι κάνεις; Νιώθω ότι δίνεις σημασία ακόμα σε όσα σου συμβαίνουν γι' αυτό δεν μπορεί να ηρεμήσει το μυαλό και το σώμα σου. Γνωρίζεις ότι τα πράγματα θα έρθουν στο φυσιολογικό επίπεδο με τον δικό τους ρυθμό αλλά από την άλλη κάτι σε κρατά ακόμα στο ίδιο σημείο. Η όλη κατάστασή σου γίνεται ανυπόφορη επειδή δίνεις τόση πολλή σημασία σε όσα νιώθεις και σκέφτεσαι. Μόλις σταματήσεις να δίνεις σημασία τότε θα καταλάβεις αμέσως τι εννοώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Ξερω ακριβως τι εννοεις,γιατι το εχω προσπαθησει και εχει πετυχει..το προβλημα ειναι πως εγω παντα ετσι ημουνα,οταν κατι με ενοχλουσε το ανελυα μεχρι θανατου,μεχρι τελευταιας λεπτομερειας και οταν εβρισκα την απαντηση τοτε ηρεμουσα..τωρα αυτο ειναι πιο δυσκολο..γιατι πρεπει να βγαλω την αποπροσωποιηση απ το παιχνιδι για να σκεφτω..σα να της λεω δεν χρειαζομαι προστασια..ομως μαλλον ειναι λαθος αυτο που εκανα,και χρειαζομαι προστασια..επισης μου γυρνανε περιεργες φοβιες στο μυαλο..ενω εχω θεραπευτει απ αυτο που ειχα παθει..οτι θα ξαναρθει..καθομουνα σαν ηλιθια και διαβαζα οτι κυκλοφορει γι αυτο και μ επιανε φοβος με 150 παλμους...ενα εχω να πω οσο αφορα αυτο το θεμα.και σε ολους και σε μενα.δεν εχει κανενα νοημα να καθεστε να διαβαζετε το οτιδηποτε που θελει απλα να σας τρομαξει.καθε περιπτωση ειναι εντελως διαφορετικη.μονο εσεις ξερετε τι σας συμβαινει και κανεις αλλος.και επειδη καποιος λεει μια γνωμη δεν σημαινει οτι μας ανηκει.Ευχαριστω πολυ για τα λογια σου και την απαντηση.καταλαβα τι εννοεις..και θα προσπαθησω να το κανω..εαν και πιστευω πως ο ανθρωπος δεν αλλαζει εντελως..δηλαδη απο ενδελεχης δεν μπορω να γινω ξαφνικα με ροζ συννεφα πανω απ το κεφαλι μου..αλλα οτι ψαχνω να βρω κατι που δεν υπαρχει εχεις απολυτο δικιο και το εχω καταλαβει.δεν ξερω απο τι πηγαζει αυτο.απο ανασφαλεια ισως.ολοι εχουμε.οποτε και παλι δικιο εχεις.ισως φοβαμαι ενδομυχα οτι αν δεν υπαρχει η αποπροσωποιηση να με προστατευει θα κανω τα ιδια λαθη που εκανα στο παρελθον,γιατι γι αυτο επαθα και οτι επαθα.οπως και να χει ξερω οτι δεν θα τα κανω,γιατι δεν ειμαι πια εγω ιδια.απλως πρεπει να το πιστεψω.γιατι ολα για καποιο λογο γινονται για να γινουμε καλυτεροι αυτο πιστευω.αν δουμε αυτο το συμπτωμα θετικα,μπορει να μας βοηθησει και να δουμε που κανουμε λαθος.αυτα ειχα να πω και ευχαριστω πολυ και παλι.θα επικοινωνησω ξανα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Καλησπέρα. Κάνεις λάθος όταν προσπαθείς να αποφύγεις την αποπροσωποποίηση. Φαίνεται ότι δεν αγκαλιάζεις όλα όσα νιώθεις και ίσως είναι ο βασικός λόγος που μένεις στον ίδιο κύκλο του άγχους. Μην σε πιάνει φόβος για το αν έρθουν πάλι τα συναισθήματα και οι αισθήσεις. Το άγχος παίζει τα δικά του κόλπα και τα συμπτώματα αυτά είναι μέρος όλων αυτών που νιώθεις. Δεν είναι εχθρός. Σιγά σιγά θα δεις ότι θα τα ξεπεράσεις όλα, δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό.

    Να περνάς καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Καλησπερα..Εριφυλη παλι εδω.Εχεις απολυτο δικιο...τους προηγουμενους μηνες,οταν δεν εδινα καμια σημασια σε αυτη σιγα σιγα εφευγε..τωρα προσπαθησα να αναλυσω το καθε συναισθημα που υπαρχει μεσα μου,και τι μου προκαλουσε την αποπροσωποιηση..νομιζα πως την προκαλουσε καποιο συναισθημα..η καποια κινηση πιεσης που κανω προς εμενα..απευφεγα τα δυσκολα θεματα η τα θεματα στα οποια η αποπροσωποιηση ερχοταν κατευθειαν μολις τα συζητουσα..η αληθεια ειναι πως ερχεται πλεον σε συγκεκριμενες περιπτωσεις που μου ανακαλουν το συναισθημα οταν επαθα οτι επαθα..βεβαια νομιζω πως αυτος ο κυκλος ειναι λαθος και ολα μπορουν να οδηγησουν σε αυτο το συναισθημα.εχεις δικιο τελικα..πρεπει να νιωθω οτι υπαρχει και να προσπαθω να νιωθω βολικα μαζι του..εγω προσπαθουσα συνεχεια να το αναλυσω και να αποφυγω να συμβει...απλως μερικες φορες..νιωθω οτι σα να το προκαλω εγω..ειμαι καλα,και σκεφτομαι..τι δε θα ρθει σημερα??παει ηρεμησα??και μετα κατι γινεται και παω να νιωσω καποιο εντονο συναισθημα κυριως φοβου..και μπαμ αποπροσωποιηση παλι...το λαθος μου το καταλαβα τωρα..προσπαθω να αποφυγω το φοβο..ενω πρεπει να τον αφησω να υπαρχει,εως ωτου εξαφανιστει απο μονος του..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Καλημέρα Εριφυλη,

    Έτσι ακριβώς είναι όπως λες. Μην δίνεις σημασία πλέον. Θα δεις που όλα θα περάσουν με τον καιρό. Μόνο όταν σταματήσεις να τροφοδοτείς όσα νιώθεις με φόβο και ανησυχία τότε θα μπορέσεις να προχωρήσεις προς τα εμπρός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Καλησπέρα.Το όνομά μου είναι Βλάσης.
    Αν όντως με βάση τα συμπτώματα που αναφέρονται απο εσας και το μπλογκ,μου συμβαίνει αυτό,τότε σίγουρα το χω απο καιρό.Είχα κρίσεις πανικου εδω και χρόνια.Φοβία σε πολύ ανοιχτό χώρο και σε τεράστια πραγματα δίπλα μου όπως πχ Πλοίο.Τελευταια ασχολιομουν με πολλά.Πολιτική πχ.Συνεχόμενη απογοητευση.Είχα παρει πολλα κιλά και μια μέρα πηγα για τρεξιμο μετα απο πολυ καιρό.Με πιανει κριση πανικου.Πηγαινω στον καρδιολογο.Ολα οκ.Αγχος εχεις και το χεις σωματοποιήσει.Μια βδομαδα μετα βρισκω το αμαξι μου τρακρισμενο χαλια στο παρκινγκ.Είπα ε όχι.Γενικως πολλά άσχημα μαζί.Κόβω και το κάπνισμα μαζι με την διαιτα που είχα αρχίσει μετά τον καρδιολόγο.Αρχιζουν ξαφνικα,φοβίες,περιεργες.Μόλις ξύπναγα.Μονο τα βράδια που ερχόταν η αγκαλιά της νυχτας ηρεμούσα κάπως.Κακή ποιότητα σκέψης καθε μερα.Ωχ θα παθω κατι,τι έχω.Διαβασα πολλα οπως και για την αποπροσωποιηση η οποια με τρομαξε.Άλλοι φίλοι μου επαθαν το ίδιο η και άλλες φοβίες οπως πχ να νιωθουν οτι τους παρακολουθούν.
    Ρωτώ λοιπόν.Επειδη νιώθω και εγω σαν να ειμαι εκτός σώματος.
    Εκδηλώθηκαν όλα πιο πολυ λόγο της διακοπης του καπνισματος μαζι με άλυτα ψυχολογικά απο το παρελθόν μου;Φταίει το τσιγάρο; Πήγα σε παθολόγο - Βελονιστή.Έκανα βελονισμό.Κάποια βελτίωση την είδα.Μόλις σταματησα όλα τα ίδια.Ισως λίγο καλύτερα.Αλλα τις τελευταίες μερες με πηρε λιγο απο κάτω.Ένας ψυχολόγος μου είπε...πόσες απολαυσεις είχες ρε Βλάση και τις έκοψες...Κάπνισε.και κόφτο όταν θα είσαι καλά.Τι γνώμη έχεται λοιπόν για το τσιγάρο? Φταίει? Γυμανστική και Ω3 και βιταμίνες βοηθούν.
    Ευχαριστώ πολύ.Πείτε μου πως μπορώ να παραγγείλω το βιβλίο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Γεια σου Βλάση.
    Δεν φταίει το τσιγάρο ή κάτι άλλο. Φταίει ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα. Από αυτά που μου γράφεις φαίνεται ότι δεν έχεις κατανοήσει πλήρως την κατάστασή σου και βρίσκεσαι συνεχώς στον ίδιο κύκλο του άγχους. Κάνεις την μία σκέψη μετά την άλλη και δεν βγάζει πουθενά. Όταν κάποιος δεν μπορεί να κατανοήσει κάτι τότε ψάχνει να βρει απαντήσεις, όμως όταν κάτι δεν πάει καλά νομίζεις ότι από την μία φταίει αυτό, από την άλλη κάτι άλλο και πάει σαν φαύλος κύκλος. Ασταμάτητα τα ερωτήματα -και ο φόβος και η ανησυχία συνεχίζουν να τροφοδοτούνται με αποτέλεσμα το μυαλό και το σώμα σου να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν όπως πρέπει. Αν θέλεις να καπνίσεις τότε συνέχισε, αλλά ο τρόπος που τα σκέφτεσαι και τα συνδυάζεις είναι που σε αφήνουν πίσω και βάζεις κι άλλο φόβο στο μίγμα. Τελικά δεν μπορείς να ησυχάσεις καθώς είναι απολύτως φυσιολογικό αυτό στην κατάστασή σου. Συνέχισε επίσης να κάνεις σωστή διατροφή μιας και κάνει καλό, κατανόησε την κατάστασή σου και σταμάτα να ανησυχείς και να φοβάσαι.

    Θα τα καταφέρεις, είμαι σίγουρος γι' αυτό.

    Για να παραγγείλεις το βιβλίο μου πήγαινε στην αρχή αυτής της σελίδας και κάνε κλικ στην εικόνα του βιβλίου μου δεξιά όπου θα βρεις τις οδηγίες εκεί.

    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Του δινω πλεον λιγότερη σημασία.Αλήθεια νιωθω καλυτερα.Σ εχαριστώ.Αλήθεια είχες ποτε ερωτήματα όταν έβλεπες βελτίωση,του τύπου...τι τώρα δλδ δεν έχω τπτ...θα φύγει αυτό??? και αν ξανάρθει???Ερωτήματα ανουσια και του μυαλού προπάντων....οδεύουμε προς ανάκτηση.
      Επιβεβαιώνω ότι ότι έχεις πεί είσαι 100% μέσα.
      Απολαμβάνω την εγκυρότητα και την ποιότητα όσων είπες.
      Παιδιά δεν είναι τπτ.Κάντε πραγματάκια,βάλτε στόχους και όλα πάνε κατ ευχήν.

      Διαγραφή
    2. Καλησπέρα. Ναι βεβαίως και είχα τέτοια αλλά και πολλά άλλα ερωτήματα που σκεφτόμουν, όμως μετά από τόσο καιρό πλέον ήμουν σίγουρος ότι όλα πήγαιναν καλύτερα και δεν είχα αμφιβολίες. Απλά το μυαλό βρίσκεται σε μια μέση κατάσταση της πριν και της ανάκτησης.
      Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι που απολαμβάνεις αυτή τη διαδρομή της ανάκτησης.

      Διαγραφή
  71. Καλησπερα. Ειμαι 17 και την αποπροσωποιηση την εχω νιωσει και παλιοτερα αλλα κρατουσε λιγοτερο ή μου συνεβαινε σε συγκεκριμενες περιστασεις (πχ οταν ημουν στην ταξη μονο).. Ωστοσο τους τελευταιους 3 μηνες τη βιωνω καθημερινα και ταυτοχρονα εχω περιεργες σκεψεις τυπου "Γιατι ειμαι εγω και οχι καποιος αλλος;" ή "Ποτε δεν θα ξερω πως ειναι να ειμαι καποιο αλλο ατομο" κτλ τις οποιες τις ειχα σκεφτει και στο παρελθον αλλα πλεον μου προκαλουν συγχυση και πανικο γιατι νιωθω πως θα ειμαι παντα εγω με το ιδιο μυαλο και το αισθημα της αποπρωσοποιησης.. Επιπλεον μου προκαλει ασχημες σκεψεις σε καταστασεις που παλιοτερα δεν με επηρεαζαν πχ οταν ειμαι στο μετρο σκεφτομαι οτι θα εγκλωβιστω.. Ξερω οτι αν καταλαβω τι μου προκαλει αγχος θα το ξεπερασω αλλα παρολο που εχω μια υποψια για το τι μου προκλαει αγχος παλι δεν φαινεται να υποχωρει το συμπτωμα αυτο..προσπαθω να ειμαι απασχολημενη και να μην εχω εκει το μυαλο μου αλλα μετα ξαναεχω τις περιεργες σκεψεις και τρελαινομαι που ακομα με απασχολουν.. Εχω επισης προβληματα αϋπνιας και νιωθω συνεχως δυστυχισμενη για την κατασταση μου γιατι νιωθω πως δεν εχω ελπιδες να νιωσω οπως παλια χωρις την αποπροσωποιηση..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Καλησπέρα Ανώνυμη. Αν δεν θέλεις να βάλεις το πραγματικό σου όνομα βάλε κάποιο ψευδώνυμο ώστε να μην υπάρχει σύγχυση στα μηνύματα.
    Σου προκαλούν σύγχυση όλα αυτά επειδή τα δίνεις τόσο πολύ σημασία. Πράγμα που σημαίνει ότι ξοδεύεις τόση πολλή ενέργεια σε σκέψεις που στο τέλος θα καταλάβεις ότι δεν έχουν κανένα νόημα. Επίσης μην αναρωτιέσαι συνεχώς, καθώς λες ότι έχεις υποψίες σχετικά με το θέμα, εμπιστεύσου τον εαυτό σου και μην ανησυχείς πλέον. Με το να ανησυχείς συνεχώς τόσο καιρό έχεις καταφέρει τίποτα; Δεν νομίζω λοιπόν. Όσο έχεις κολλημένο το μυαλό σου εκεί τόσο αυτό θα συνεχίζει να σε βασανίζει. Πρέπει να τα αγκαλιάσεις όλα όσα νιώθεις. Δεν θα τρελαθείς, πίστεψέ με. Απλά το μυαλό σου είναι τόσο πολύ κουρασμένο από όλα αυτά.
    Να θυμάσαι ότι ο παλιός σου εαυτός βρίσκεσαι εκεί πάντα, δεν έχει χαθεί, θα επιστρέψει μόλις εσύ κατανοήσεις πλήρως την κατάστασή σου και σταματήσεις να ανησυχείς και να φοβάσαι για όσα νιώθεις και σκέφτεσαι. Μπορείς να διαβάσεις και τις ιστορίες άλλων ανθρώπων για να δεις ότι δεν είσαι μόνη. Μην στεναχωριέσαι για τίποτα.

    Να περνάς καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες..θα προσπαθησω να μην το σκεφτομαι. Απλα ειναι δυσκολο ακομα και να ξεκινησω να το ξεπερναω γιατι δεν εχω κατι θετικο να σκεφτω..τιποτα δεν με παρηγορει ουτε με κανει να νιωσω καλυτερα..Και αν εχω καταλαβει τι μου προκαλει το συμπτωμα αυτο απο εδω και περα τι μπορω να κανω;

      Διαγραφή
  73. Γεια σου Μαίρη. Ευχαριστώ για την κατανόηση του ονόματος.

    Αυτό ίσως είναι το λάθος που κάνεις. ΜΗΝ προσπαθείς να μην το σκέφτεσαι. Αλλά δεν χρειάζεται να δίνεις σημασία. Αν πάει εκεί το μυαλό ας είναι, δεν πειράζει. Το να σκέφτεται κάποιος δεν είναι λάθος. Το να δίνεις απόλυτο σεβασμό σε μια σκέψη που σε βασανίζει αυτό την κάνει να έρχεται την επόμενη φορά με ακόμα περισσότερη δύναμη. Όσο ανησυχείς δηλαδή για αυτή και την φοβάσαι τόσο ακόμα αυτή θα τρυγυρνάει γύρω σου. Και ούτε είναι απαραίτητο με το ζορι να βάλεις το μυαλό σου να σκέφτεται κάτι θετικό ώστε να νιώσεις αμέσως καλά. Όχι, αυτό είναι λάθος. Γιατί όμως; Θα έρθει μόνο του, θα καταλάβεις τι εννοώ όταν έρθει αυτή η στιγμή. Ξέρεις και νιώθεις από μόνη σου ότι έτσι θα βρίσκεσαι συνεχώς σε κύκλους.
    Αν όντως πραγματικά κατάλαβες από τι προκαλείται το σύμπτωμα αυτό τότε αυτό που λέω σε όλους είναι "να μην κάνεις κάτι, παρά να κάνεις". Εμπιστεύσου τον εαυτό σου και άσε το μυαλό και το σώμα σου να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Δώσε χρόνο και χώρο, κατανόησε ότι δεν έχεις απολύτως τίποτα και είσαι υγιής και κοίτα προς τα εμπρός στον στόχο σου την πλήρη ανάκτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Γεια σας και παλι. Η αληθεια ειναι οτι μετα τις συμβουλες σας ημουν καπως καλυτερα και πλεον η κατασταση δεν ειναι τοσο χαλια, την ελεγχω λιγο καλυτερα.. Καμια φορα μου ερχονται ασχημες σκεψεις αλλα προσπαθω να μην αποθαρρυνομαι και να μην επηρεαζομαι. Ελπιζω να συνεχισω ετσι και τωρα που ερχεται και το καλοκαιρι να το ξεπερασω. Σας ευχαριστω και παλι για τη βοηθεια. Καλο βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Χαίρεται!Είμαι 19 και για περίπου 1 χρόνο αντιμετωπίζω κρίσεις πανικού και διαταραχές ύπνου,τις οποίες όμως και κατάφερνα να τιθασεύσω σε ικανοποιητικό βαθμό,λόγω κυρίως του πείσματος και της αγωνιστικότητας μου.Είχα επισκεφθεί για ένα διάστημα ψυχολόγο,αλλά ομολογώ ότι δε βοηθήθηκα ιδιαίτερα,γιατί ακόμα και η κάθε συνεδρία μου δημιουργούσε άγχος...Πριν λίγες μέρες,βγήκα έξω και αντί για απλό άγχος που βίωνα τις άλλες φορές,ένιωσα να μουδιάζουν τα πόδια μου,η καρδιά μου να μην μπορεί να σταματήσει να χτυπά και όλα γύρω μου να φαίνονται ξένα,ακόμα και η οικογένειά μου...Από τότε και σχεδόν κάθε στιγμή της ημέρας έχω το ίδιο αίσθημα και έχω ανησυχήσει πολύ,σε σημείο που νομίζω ότι τρελαίνομαι...Δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι τον εαυτό μου και την κατάστασή μου...Έχω διαταραχές προσοχής και αισθάνομαι ότι ο εγκέφαλός μου μου δίνει λάθος εντολές,για παράδειγμα δε διψάω ποτέ και πίνω νερό από αντίδραση,ή μπορεί να πιω 6 ποτήρια(όντως) και να μην ξεδιψάω καθόλου,δεν πεινάω καθόλου,αλλά τρώω από αντίδραση και όλη τη μέρα η καρδιά μου χτυπάει περίπου 80 σφυγμούς το λεπτό όλη τη μέρα,ενώ το φυσιολογικό μου είναι 60 λόγω της ενασχόλησης μου με την άσκηση.Πήγα σε διακεκριμένο ψυχολόγο και μου είπε ότι αυτό είναι 'Αποπροσωποποίηση και αποπραγματοποίηση'...Είμαι σε αδιέξοδο ψυχολογικά και έχουν ανησυχήσει και οι δικοί μου...Είναι κάτι ανησυχητικό;Τί μου προτείνετε για να το ξεπεράσω;Ευχαριστώ θερμά για το χρόνο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Έλενα. Μην ανησυχείς για τίποτα. Λόγω της κατάστασής σου, δηλαδή το άγχος, το μυαλό και το σώμα σου έχουν έρθει σε αστάθεια και χρειάζονται ανασυγκρότηση. Δεν είναι τίποτα σοβαρό, είναι όμως σήματα του σώματός σου ότι κάτι δεν κάνεις σωστά. Πρέπει να ακούς το σώμα σου. Αν συνεχίσεις να ανησυχείς και να φοβάσαι για κάθε τι, τότε πώς περιμένεις το μυαλό και το σώμα σου να προχωρήσουν προς τα εμπρός; Σχετικά με το νερό που πίνεις και όλα όσα λες δεν μπορώ να σου πω κάτι επειδή δεν είμαι γιατρός.
      Για το σύμπτωμα της αποπροσωποποίησης/αποπραγματοποίησης μην ανησυχείς καθόλου. Αν διαβάσεις ιστορίες άλλων ανθρώπων εδώ θα καταλάβεις τι συμβαίνει και για ποιό λόγο υπάρχει. Για να το ξεπεράσεις απλά συνέχισε να κάνεις ό,τι σου αρέσει στην καθημερινότητά σου και απλά μην του δίνεις σημασία, επειδή είναι ένα αβλαβές σύμπτωμα και δεν είναι κάτι σοβαρό. Με τον καιρό θα το ξεπεράσεις και αυτό.

      Να περνάς πάντα καλά.

      Διαγραφή
    2. Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά!Δηλαδή,προτείνετε να συνεχίσω ας πούμε να τρώω κι ας μην πεινάω;Γιατί αν ακούσω το σώμα μου,μπορώ να μη φάω τίποτα όλη τη μέρα...Και κάτι άλλο:είστε ψυχολόγος ή ένα άτομο που απλά έχει βιώσει την κατάσταση;

      Διαγραφή
    3. Γεια σου Έλενα. Σχετικά με την διατροφή σου δεν μπορώ να σου πω εγώ τι να κάνεις επειδή ΔΕΝ είμαι γιατρός. Μπορείς να μιλήσεις με έναν διατροφολόγο για να σε συμβουλεύσει. Ίσως είναι ο μεταβολισμός σου τέτοιος και λειτουργείς με αυτόν τον τρόπο αλλά ίσως και να είναι καθαρά ψυχολογικό.
      Δεν είμαι ψυχολόγος Έλενα, απλά μοιράζομαι την εμπειρία μου.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  76. Να είσαι καλά Μαίρη. Χαίρομαι που κατανοείς την κατάστασή σου. Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Γεια σας. Θα ηθελα να σας διηγηθω εν συντομια την ιστορια μου. Λεγομαι γιαννης κ ειμαι 34 χρονων. Υποφερω απο κρισεις πανικου και αγχωδεις διαταραχη. Επαθα την πρωτη κριση πανικου ξαφνικα ενα βραδυ καλοκαιριου στα 14 μου, η οποια προηλθε απο εσωτερικη αναζητηση του τυπου "ποιος ειμαι". Ενιωσα εκεινη τη στιγμη μια αποκολληση, ενα κενο μεσα μου που με τρομαξε πολυ. Ακολουθησε μια μικρη περιοδος θλιψης κ μελαγχολιας στην εφηβεια μου. Αργοτερα στην ενηλικη ζωη μου , περα απο την αποφυγη μακρινων ταξιδιων, ημουν πολυ λειτουργικος και μπορω να πω οτι περασα καλα χωρις στερησεις. Βεβαια υπηρχαν που κ που στιγμες με κρισεις πανικου, αλλα σε γενικες γραμμες δεν εχω παραπονο. Εδω και εναν χρονο περιπου με επιασε παλι αυτη η ανησυχια και η εντονη αναζητηση του εαυτου μου. Νιωθω πολυ παραξενα. Βλεπω τις φωτος που ειμαι μικρος και αναρωτιεμαι εγω ειμαι αυτος; Περπαταω κ αναρωτιεμαι ποιος ειναι αυτος που με κινει; Ολες αυτες οι σκεψεις με αγχωνουν πολυ και μου φερνουν φοβιες. Υπαρχουν κ καποια βραδια στο κρεβατι λιγο πριν κοιμηθω που πεταγομαι νιωθοντας ενα μεγαλο κενο μεσα μου μη ξεροντας ποιος ειμαι! Θα ηθελα αν μπορειτε να μου απαντησετε,αυτες οι σκεψεις ειναι κοινες σκεψεις ανθρωπων με αγχωδη διαταραχη; Ειναι φοβιες που τις προκαλω εγω; Ειμαι αυτοκαταστροφικος; Βασικα προσδοκω σε καθησυχαστικες απαντησεις σας κ σε συμβουλες που θα με βοηθησουν. Σας ευχαριστω πολυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννη.

      Ναι όλα αυτά που αναφέρεις προέρχονται από το άγχος που είναι η βάση. Τα συμπτώματα αυτά είναι συνδεδεμένα με το άγχος και τα είχα νιώσει και εγώ όπως και πολλά άλλα άτομα όπως βλέπεις από το ιστολόγιό μου. Έχεις συνεχώς κολλημένο το μυαλό σου σε αυτά που σκέφτεσαι επειδή ανησυχείς και φοβάσαι για όλα αυτά, στην ουσία κάνεις το αντίθετο από ό,τι πρέπει και έτσι βρίσκεσαι στον ίδιο κύκλο. Δεν πρόκειται να πάθεις κάτι κακό. Απλά σταμάτα να δίνεις σημασία, ξέρω είναι δύσκολο, αλλά θα δεις με τον καιρό βελτιώσεις και θα νιώθεις καλύτερα.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  78. Ευχαριστω πολυ! Ειναι ολα φυσιολογικα δλδ; Δεν ειναι καποιο ειδος τρελας, διχασμενης προσωπικοτητας ή σχιζοφρενειας; Ειναι πολυ δυσκολο οταν δνε μπορεις να τα βρεις με τον εαυτο σου... :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι είναι όλα φυσιολογικά, μην ανησυχείς για τίποτα. ΔΕΝ πρόκειται να πάθεις κανένα κακό. Σε καταλαβαίνω.

      Διαγραφή
  79. Μόλις τώρα διάβασα το άρθρο σας... απεικονίζει αυτα που ακριβως νιωθω εδω και μήνες... πριν 6 μηνες εκανα ενα σοβαρο χειρουργειο. Τον ιδιο μηνα εφυγε απο την ζωη καποιος που αγαπουσα και ταυτόχρονα ολοι οι φιλοι με αφησαν να το περασω μονη... σχεδόν απο τοτε νιωθω χαμένη... κανω κακες σκεψεις. Αρρωστημενες και σκεψεις μισους.. φοβαμαι γτ ξερω πως εγω δεν ειμαι ετσι.... ποτέ δεν ημουν. Εχω σκεφτει πολλες φορες να δωσω τελος στην ζωη μου.... θελω να γινω ενας καλος ανθρωπος. Που ζει στο τωρα οπως ημουν πριν. Και δεν ξερω αν θα μπορεσω ποτέ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μην στεναχωριέσαι για τίποτα. Όσο θα δίνεις σημασία στις σκέψεις και όσα νιώθεις με συναισθήματα του φόβου, ανησυχίας κλπ τόσο δεν θα αφήνεις το μυαλό και το σώμα σου να προχωρήσουν προς τα εμπρός. Αν θέλουν οι σκέψεις να έρχονται τότε ας είναι, δεν πειράζει. Όμως εσύ δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι. Δεν πρέπει να τις αποφύγεις ούτε να βρεις κάποιον τρόπο ώστε να μην τις σκέφτεσαι. Διαφορετικά θα βρίσκεσαι στον ίδιο κύκλο του άγχους. Σε -νιώθω- και ξέρω πολύ καλά πώς είναι. Όμως δεν πρόκειται να πάθεις κανένα κακό.
      Για να βρεις και πάλι τον εαυτό σου, ασε στην άκρη όλα αυτά που σε βασανίζουν (σκέψεις, αισθήσεις κλπ) μην δίνεις σημασία και σιγά σιγά το μυαλό και το σώμα σου θα έχουν τον χρόνο και χώρο ώστε να προχωρήσουν προς τα εμπρός. Δοκίμασε να κάνεις το αντίθετο από αυτό που κάνεις τόσο καιρό και θα καταλάβεις τι εννοώ. Αγκάλιασέ τα όλα και απλά συνέχισε με την καθημερινότητά σου ακόμα και αν δεν νιώθεις μέρος αυτού που κάνεις.

      Σκέψου ότι είσαι -ήδη μια χαρά- και δεν έχεις κανένα απολύτως πρόβλημα. Θα τα καταφέρεις, είμαι σίγουρος γι' αυτό.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  80. Καλησπέρα μόλις διάβασα το Άρθο σας και πραγματικά νιώθω πολύ καλύτερα! Βασικά ολα ξεκίνησαν πριν 2 χρόνια περίπου! Έπαθα την πρώτη κρίση πανικου και μέχρι να καταλάβω τι μου συνεβεναι ξαφνικά ένιωθα να αλλάζω να έχω αγχος για οτιδήποτε να νιώθω ότι κατι θα μου συμβεί η ότι κατι έχω με την υγεία μου! Αυτό αίγα σιγά εξελίχθηκε αε φοβία! Τα έχω ξεπέρασει σε μεγάλο βαθμό και αυτό γιατί κατάλαβα σιγά σιγά ουι ολα μα ολα είναι στο κεφάλι μας! Το μόνο που με βασάνιζει είναι η αποπρωσοποιηση που νιώθω μερικές φορές νιώθω το σώμα μου τόσο χαλαρό νιώθω σαν ξένη στη ίδιο μου το σώμα! Και αυτό έιναι που με κάνει μα Βυθίζομαι σε παράξενες σκέψεις και πάλι! Είναι ωρες που ξερω πολύ καλα τι συμβαίνει αλλα είναι καο ωρες που νιώθω τόσο παράξενα με τον εαυτό μου! Θέλω τόσο πολύ να επανέλθω και πάλι και ολα αυτά να είναι σαν ένα κακό ο όνειρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα.

      Χαίρομαι που κατάλαβες τι σου συμβαίνει. Το σύμπτωμα της αποπροσωποποίησης είναι αβλαβές και δεν πρόκειται να πάθεις κανένα κακό. Δώσε στο μυαλό και στο σώμα σου τον χρόνο και χώρο που θέλουν ώστε να ανακτήσουν με τον δικό τους ρυθμό.
      Θα επανέλθουν όλα στο φυσιολογικό με τον καιρό, θα τα καταφέρεις.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  81. Καλησπερα.
    Ειμαι αγορι, 17 ετων και σχετικα προσφατα (πριν 1 μηνα περιπου)ειχα μια πολυ εντονη κριση πανικου...Τις επομενες μερες που ακολουθησαν σκεφτομουν συνεχεια για το αγχως και μην ξαναπαθω κριση πανικου, και οσο το σκεφτομουν, τοσο περισσοτερο αγχωνομουν...επισης ενιωθα σαν να ειμουν διαρκως "ζαβλακομενος"..Ετσι ενιωθα λιγο περιεργα ,σαν ρομποτ σαν να κανω μηχανικες κινησης κτλ..Τοτε εψαξα λιγο για την κριση πανικου και βρηκα διαφορα αρθα σχετικα με depersonalization/derealization, την λεγομενη απροσωποποιηση...τοτε αρχισα να αγχωνομαι ξανα και να φοβαμαι πως τιποτα δεν ειναι αληθεια.Επισης εχω πολλες ¨φιλοσοφικες" και υπαρξιακες σκεψης και ερωτηματα, τα οποια μου προκαλουν το περισσοτερο αγχως...με τον καιρο υπαρχουν στιγμες και μερες που νιωθω καλα και υπαρχουν μερες που αισθανομαι πως θα τρελαθω τελειως(τοτε μου ερχονται σκεψεις μηπως εχω τιποτα πιο σοβαρο οπως σχοζοφρενια κτλπ..)Απο οσο εχω παρατηρησει οταν ασχολουμαι με διαφορα πραγματα, κανω καποιο αθλημα, ειμαι με τους φιλους μου , ειμαι καλα, μεχρι βεβαια να πεταχτει ξανα η σκεψη της απροσωποποιησης.Τι πιστευετε πως μπορω να κανω, ποια ειναι η σωστη σταση που πρεπει να εχω απεναντι του??Θα ηθελα πολυ να το ξεπερασω , μιας και απο Σεπτεμβρη ξεκιναει η 3η Λυκειου και θελω να αφωσιωθω πληρως στο διαβασμα μου.

    Ευχαριστω πολυ, θα χαρω να πολυ να με βοηθησετε :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Γεια σου Ανδρέα.
    Δεν είναι τίποτα, μην ανησυχείς. Δεν πρόκειται να πάθεις τίποτα κακό. Αυτό που λέω σε όλους είναι "να μην κάνεις κάτι, παρά να κάνεις". Άσε το θέμα στην άκρη και συνέχισε την καθημερινότητά σου όπως κι αν νιώθεις, μην νομίζεις ότι θα είσαι για πάντα έτσι, είναι προσωρινό και αυτό το σύμπτωμα.
    Μπορείς επίσης να διαβάσεις εδώ τα σχόλια άλλων ανθρώπων καθώς και τις απαντήσεις μου για να έχεις μια εικόνα στο τι συμβαίνει. Τίποτα όμως δεν γίνεται εν μία νυκτί. Το μυαλό και το σώμα έτσι λειτουργούν και θέλουν τον χώρο και χρόνο τους. Πιστεύω καταλαβαίνεις.
    Θα τα καταφέρεις, να είσαι σίγουρος γι' αυτό. Σου εύχομαι να τα πας μια χαρά με την εκπαίδευσή σου στη νέα σου σχολική χρονιά.

    Να περνάς καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδω και 5 μερες περιπου ειμαι πολυ καλυτερα και νομιζω πως εχω αρχισει και το ξεπερναω για τα καλα...Ηθελα να ρωτησω μοναχα αν υπαρχουν τιποτα "ενδειξεις" ή "σημαδια" πως οντως ξεπερναω την αποπροσωποιηση και δεν ειναι απλα η ιδεα μου...Ευχαριστω πολυ πραγματικα δεν ξερετε ποσο πολυ εχετε βοηθησει.. :D

      Διαγραφή
    2. Καλησπέρα Ανδρέα. Χαίρομαι που νιώθεις καλύτερα. Είναι σημαντικό βήμα η κατανόηση της κατάστασης. Ο καθένας νιώθει διαφορετικά την πρόοδο όσον αφορά το σύμπτωμα αυτό οπότε μόλις έρθει η ώρα θα το καταλάβεις και εσύ. Μην δίνεις σημασία, απλά κάνε ό,τι αγαπάς και θα έρθει μόνο του.

      Να είσαι σίγουρος ότι είσαι -ήδη- μια χαρά.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
    3. Καλησπερα και συγγνωμη που ενοχλω ξανα...
      Τις τελευταιες 2 μερες εχω αρχισει να αγχωνομαι περισσοτερο απο οτι συνηθως και κυριως κανω καποιες πολυ εντονες και τρομακτικες υπαρξιακες σκεψεις, για τον ανθρωπο, το συμπαν, τον ρολο της ανθρωποτητας,τι μπορει να υπαρχει μετα την ζωη,τι θα "γινοταν" αν δεν υπηρχε η ανθρωποτητα δηλαδη οτι ζουμε τωρα και διαφορα τετοια..Ξερουμε αν σχετιζεται με την απροσοπωποιηση?Θα ηθελα πολυ να ακουσω την αποψη σας και τι ενδεχομενως θα μπορουσα να κανω
      Ευχαριστω πολυ για ακομη μια φορα :)

      Διαγραφή
    4. Γεια σου Ανδρέα.
      Όλα παίζουν τον ρόλο τους στην κατάσταση του άγχους. Όλα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους. Αυτά που αναφέρεις όπως και πολλά ακόμα σκεφτόμουν και ένιωθα και εγώ. Δεν είναι όμως τίποτα σοβαρό. Να θυμάσαι ότι δεν υπάρχει πρόβλημα το να σκέφτεσαι οτιδήποτε. Το συναίσθημα που βάζουμε είναι που προκαλεί όλη την ταραχή αναλόγως με την κατάσταση βέβαια. Οπότε απλά μην δίνεις σημασία σε όλα αυτά. Αν θέλει το μυαλό σου να σκέφτεται έτσι τότε είναι εντάξει, απλά συνέχισε να κάνεις ό,τι σου αρέσει και μην δίνεις σημασία.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
    5. Καλησπερα,
      Εχει περασει 1 μηνας περιπου απο την τελευταια φορα σας εγραψα, και μπορω να πω πλεον πως εχω κανει αρκετα βηματα και ειμαι κοντα στην ανακτηση.Εχω καταλαβει επιτελους τι ειναι πραγματικα η απροσωποποιηση και ποιος ο τροπος με τον οποιο λειτουργει...Ηθελα μοναχα να ρωτησω, τον τελευταιο καιρο, 2 εβδομαδες περιπου αντιμετωπιζω καποια προβληματα με την οραση μου και συγκεκριμενα βλεπω καμια φορα ειτε μαυρες κουκιδιτσες ή κατι σαν "χιονακια" και κυριως βλεπω την "ακουλουθια" φωτινων αντικειμενων συνηθως στο σκοταδι.Απο οσο εψαξα στο ιντερνετ στα αγγλικα λεγετε palinopsia και προερχεται απο το αγχως.Εχετε αντιμετωπισει εσεις κατι παρομοιο?Οποιαδηποτε απαντηση καλοδεχουμενη.
      Ευχαριστω!

      Διαγραφή
  83. καλησπερα εδω και 2 βδομαδες νιωθω συνεχως αποπροσωποποιηση. κυριως με πιανει σπιτι και υστερα απο χρηση υπολογιστη. παρατηρω συνεχως τον εαυτο μου. νιωθω να μην με αναγνωριζω. στην αρχες πριν κανα τριμηνο με επιανε για μερικα λεπτα αλλα εφευγε. ειχα παλια κρισεις πανικου και αποπραγματοποιηση οχι ομως αποπροσωποποιηση. εχω καταλαβει πλεον καποια πραγματα. δυστυχως δεν εκανα θεραπεια εδω και πολυ καιρο οπως μου ειχε πει ενας γιατρος και χειροτερευσα. ολα αυτα μου ηρθαν σιγα σιγα μαζι με ιδεοληψιες. τωρα εμεινε η αποπροσωποποιηση. ειναι τρομακτικο συναισθημα πραγματικα.ομως δεν το βαζω κατω. δυστυχως ομως σε κανει πολυ χαλια αυτο.οσο και να μην το σκεφτομαι ερχεται συνεχως.πραγματικα θα ηθελα μια λυση αμεσα γιατι ειναι δυσκολο. αραγε το ξεπερνας ποτε? ποτε τελειωνει? ποτε θα σταματησουν οι κρισεις? υπαρχει χειροτερο? αυτα τα συναισθηματα υπαρχουν συνεχεια. την αποπραγματοποιηση την παλευεις αυτο οχι τοσο ευκολα. θελω να πω ενα πραγμα και τελος θα κανω οτι μου πει πλεον ο γιατρος και θα ηθελα και την δικη σου συμβουλη. σταματαει οταν δεν ασχολεισαι αλλο μ αυτο και συμβιβαζεσαι? γιατι ειναι τρελα ολο αυτο πως θα το κανεις συμμαχος σου? αυτα τα ολιγα. μακαρι η ιατρικη να προχωρησει και να βοηθηθουμε ολοι. καλο κουραγιο σε ολους. οτι θελει ο θεος ας γινει το θελημα του τι να πω αλλο. θα ηθελα μια απαντηση ευχαριστω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα.
      Κατανόησε τι λες εδώ .."οσο και να μην το σκεφτομαι ερχεται συνεχως.." Κάθε φορά που το κάνεις αυτό τότε η σκέψη η ίδια θα έρχεται με τον ίδιο ή ακόμα πιο δυνατό τρόπο και θα σε ενοχλεί συνεχώς. Ένας κύκλος βασανιστικός. Σε καταλαβαίνω άμεσα.
      Και βέβαια το ξεπερνάς και αυτό το σύμπτωμα, όλα προσωρινά είναι. Το πότε τελειώνει αυτό και οι κρίσεις πανικού αυτό εξαρτάται (όχι πάντα άμεσα) από τον τρόπο που εσύ αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα και την κατάστασή σου. Με αυτό εννοώ ότι αν κάθεσαι καθημερινά και ασχολείσαι με αυτό και άλλα συμπτώματα, δεν θα αφήσεις πραγματικά το μυαλό και το σώμα σου να πάρουν την ξεκούραση που τόσο ποθούν.
      Οπότε η απάντησή μου στην ερώτησή σου είναι ότι όταν σταματάς να ασχολείσαι και το αγκαλιάζεις πραγματικά τότε θα έρθει με τον δικό του ρυθμό και θα νιώθεις και πάλι όπως παλιά.

      Να περνάς καλά.

      Διαγραφή
  84. Γεια σας,ονομαζομαι Γιωργος και πριν 2 μηνες περιπου επαθα μια σχετικα "δυνατη" κριση πανικου.Απο τοτε, νιωθω σαν να ειμαι ολη μερα μεθυσμενος,νιωθω σαν να βλεπω την πραγματικοτητα μεσα απο ενα γυαλι, σαν να μην τα ζω πραγματικα.Πολλα καθημερινα πραγματα μου φαινονται τελειως ξενα και κυριως σαν να μην εχουν νοημα και λογικη.Εχω διαβασει οσο εχετε γραψει σε αυτη την σελιδα και προσπαθω να τα εφαρμοσω, καποιες μερες αρχιζω και νιωθω καλα και πως ξεπερναω την αποπροσωποποιηση, και μετα απο λιγες μερες επιστεφει ολο και πιο "δυνατη".Τι μπορω να κανω?
    Ευχαριστω πολυ, θα χαρω να μου απαντησετε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιώργο.
      Όπως έχεις διαβάσει εδώ, όλα αυτά είναι φυσιολογικό να τα περνάς λόγω της κατάστασής σου. Είναι προσωρινά και δεν χρειάζεται να ανησυχείς πλέον για αυτά. Επίσης να μην προσπαθείς με το ζόρι να κάνεις τον εαυτό σου να νιώσει καλά επειδή έτσι θα φέρεις το αντίθετο πάλι αποτέλεσμα. Θα έρθει μόνο του και όχι με επιβολή. Κάνε ό,τι αγαπάς στην καθημερινότητά σου και με τον καιρό το σύμπτωμα αυτό θα εξαφανιστεί.

      Μην ανησυχείς για τίποτα, θα τα καταφέρεις.

      Να περνάς καλά.

      Διαγραφή
  85. Μια τραμπαλα ειναι ολο αυτο .. ποτε πανω ποτε κατω κ ποτε ποτε νιωθεις φυσιολογικος οταν ξεχνιεσαι κυριως.3 και χρονια τωρα απο μια περιοδο οπου χωρησα απο 7ετη σχεση , αποληθηκα και ειχα ανθρωπο τ οικογενιασ μ με καρκινο στον ισοφαγο.. για ενα μεγαλο διαστημα και μετα το θανατο του. Κλονηστηκαν ολοι οι τομεις της ζωης μου. Τοτε εμφανιατηκε η αποπροαωποιηση., κ μεχρι σημερα την εχω κ με φοβιζει κ μ προκαλει πανικο. Ασχημο συναισθημα. Διαβαζοντας ολα αυτα εδω αρχιζω κ τη απομυθοποιω καπως. Αλλα δ φευγει. Το θεμα ειναι πως δεν μπορω να δω τ συναισθηματα μ καθαρα, τα θελω μου καθαρα, ξυπναω χαλια, ειμαι κολκηκενη κανονικα κ δεν μπορω να εξεληχθω σε τιποτα ουτε να λαβω αποφασεις γτ δεν ξερω αν ειμαι οραγματικα εγω αν δλδ εχουν οντοσ βαρυτητα οι αποφασεις μ κ τα συναισθηματα μου κ δεν ειναι μια παραπλανηση οπως κ αυτη η αισθηση. Αν δεν νιωθεις καλα κ ξεκαθαρα τ εαυτο σ πως να ξερεις τ συναισθηματα σ κ τ θελω σ. Ειμαι 30 χρονων ειμαι σε σχεση που περνω πολυ αγαπη, απο τ οικογενια μ επισης πολυ αγαπη εχω φιλους λιγους κ καλους .. αλλα δ περναω καλα στη ζωη μ εξαιτοπιας ολου αυτου. Με εχει φρεναρει, φοβαμαι κ δεν εχω κ ορεξη να παω οπουδηποτε να μπω στο αμαξι να οδηγησω δε ειναι αστειο αφου η πρωτη σκεψη ειναι μα καλα γτ ν τ κανω κ αμα με οιασει αυτο? Τ θα κανω μετα δ θα εχω διαθεση να κανω τιποτα θα τρομαξω αρα πιο τ νοημα κ κλεινομαι . Κλεινομαι πολυ μ αποτελεσμα ν χανω πολλα. Εκανα κ ψυχαναλυση δεν με βοηθησε κ πολυ. Απλα πρεπει να πεις καποια στιγμη βρε δεν παει στα κομματια παω να ζησω τωρα!! Με θρασος !!! Αλλα .,. Δυσκολο. Ελπιζω λοιπον κ εγω καποια στιγμη να παψω να τ υοεραναλυω ολα και να παρω τ ζωη μ στα χερια μ κ ν μν ξανανιωσω ετσι ποτε! Φτανει πια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Καλησπέρα. Σίγουρα είναι πολύ άσχημο να νιώθεις έτσι. Σε φέρνει πάντα σε δύσκολη θέση και δεν λειτουργείς σωστά. Όμως έχεις την ικανότητα και δύναμη μέσα σου να το αλλάξεις όλο αυτό. Εδώ λες "Απλα πρεπει να πεις καποια στιγμη βρε δεν παει στα κομματια παω να ζησω τωρα!!" και εδώ είναι το νόημα. Αν όντως το καταφέρεις αυτό και πεις πραγματικά και το πιστέψεις μέσα σου ότι είναι καλύτερα να σταματήσεις να δίνεις σημασία τότε θα δεις αλλαγές με τον καιρό που θα σε εντυπωσιάσουν. Αγκάλιασέ τα όλα και μην δίνεις πλέον σημασία, είναι προσωρινό.

    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. EVΙΤΑ
    ΣΥΓΧΑΡΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ BLOGS ΣΑΣ.
    ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΙΟ 2016 ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΤΟΝΟ ΣΤΡΕΣ ΒΡΕΘΗΚΑ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΡΟΣΩΠΟΙΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗΣ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΟ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ....ΟΛΑ ΞΕΝΑ ΟΛΑ ΑΠΟΜΑΚΡΑ....ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΓΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ.ΠΗΓΑ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΥΠΝΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ. ΕΠΑΝΗΛΘΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΥΠΝΙΕΣ ΑΛΛΑ Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ...ΔΕΝ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΕ...ΟΛΑ ΞΕΝΑ....ΟΛΑ ΑΠΟΜΑΚΡΑ...ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...Η ΦΥΣΗ ΤΑ ΠΑΝΤΑ...ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ....ΠΗΓΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ...ΚΑΜΜΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ ΟΥΤΕ ΣΕ ΒΟΥΝΟ ΟΥΤΕ ΣΕ ΘΑΛΑΣΣΑ...ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΕ...ΒΑΣΑΝΙΖΟΜΑΙ ....ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ....ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ...ΑΛΛΕΣ ΚΑΘΟΛΟΥ...ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ Η ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ..ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΩ ΣΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗΣ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΞΕΝΟΥ ΜΟΥ ΕΥΑΤΟΥ...ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ Η ΙΔΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ...ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ...ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΑΤΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΘΑ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΑΡΚΕΤΑ.ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΑΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Εβίτα. Απλά θα σε παρακαλούσα να μην γράφεις με κεφαλαία.

      Όπως θα έχεις διαβάσει και εδώ στο ιστολόγιο υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που νιώθουν όπως εσύ, οπότε μην ανησυχείς για τίποτα. Ξέρω πολύ καλά πως νιώθεις και όλα αυτά θα πρέπει να ξέρεις ότι είναι προσωρινά. Αυτό που χρειάζεται είναι "να μην κάνεις κάτι" παρά "να κάνεις". Αγκάλιασε το σύμπτωμα αυτό και μην το νιώθεις σαν εχθρό σου. Είναι εκεί για να σε προστατεύσει. Δώσε χρόνο και χώρο στον εαυτό σου ώστε να μπορέσει να αποδεχθεί όλα αυτά που νιώθεις και εσύ συνέχισε με την καθημερινότητά σου όπως κι αν νιώθεις. Ξέρω είναι δύσκολο, αλλά σιγά σιγά. Θα τα καταφέρεις.

      Το βιβλίο μου μπορείς να το αγοράσεις από την σελίδα μου (http://www.feelokay.gr) στο πάνω μέρος "Το βιβλίο μου" προς το παρόν όμως δεν είναι εφικτό μέχρι να σβήσω το μήνυμα που έχω γράψει. Πιθανότατα από την επόμενη εβδομάδα θα μπορούν όλοι να παραγγείλουν το βιβλίο μου.

      Ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  88. Liana Συγχαρητήρια για το blogs σας. Είμαι 39 ετών και εδώ και 29 χρόνια ζω με αυτόν τον ξένο άνθρωπο μέσα μου! Μου ήρθε ξαφνικά όταν ένα απογευμά ξύπνησα από τον μεσημεριανό ύπνο! Δεν ήξερα αν ξύπνησα η ακόμη κοιμαμαι. Τελείωσα το σχολείο έτσι. ... τελείωσα τις σπουδές μου έτσι. ... παντρεύτηκα έτσι .... γέννησα τα παιδιά μου έτσι. .. Αυτό ακόμα είναι μαζί μου!!, Τώρα με κούρασε άλλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Λιάνα.
      Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Σε καταλαβαίνω άμεσα και πόσο δύσκολα πέρασες και συνεχίζεις ακόμα όπως μου λες.
      Μπορείς να διαβάσεις την ιστοσελίδα μου και εδώ το ιστολόγιό μου (σχόλια κλπ.) ώστε να έχεις μια εικόνα τι συμβαίνει με αυτό το σύμπτωμα καθώς και όλα τα άλλα.
      Μάλλον τόσο καιρό δεν έχεις κατανοήσει πλήρως τι συμβαίνει και ίσως, δεν το γνωρίζω, κάνεις το ίδιο λάθος. Απλά να σε ενημερώσω ότι δεν πρόκειται για κάτι σοβαρό και αυτό υπάρχει για κάποιο λόγο τόσα χρόνια όπως λες.

      Διαγραφή
    2. Γεια σου liana. Σε καταλαβαινω απολυτα και σε θαυμαζω που εκανες και οικογεννεια εχοντας αυτο το πραμα το οποιο σοθ αφαιρει τον εαυτο και την ζωη την ιδια. Δεν θα τα παρατησεις τωρα κι ας εισαι κουρασμενη. Κι εγω ειμαι γιατι το εχω ασταματητητα για 30 χρονια και... και ουτε οικογενεια εκανα οθτε τιποτα. Δες και το καναλι μου στο you tube οπου μιλαω για την αποπροσωποποιηση καμουφλαρισμενος φυσικα σαν εξωγηινος οπως νιωθω και αλλαγμενη φωνη. Μην το βαζεις κατω και εδω στο μπλογκ μπορεις να βρεις πολλες απαντησεις και να παρεις κουραγιο.

      Το καναλι μου

      https://www.youtube.com/watch?v=6JusFDrSBo8

      Διαγραφή
  89. Γεια σου Ανδρέα.
    Χαίρομαι που κατανόησες την κατάστασή σου και προχωράς προς τα εμπρός. Αυτά που αναφέρεις με την όραση τα είχα και εγώ από όσο θυμάμαι, οπότε δεν υπάρχει λόγος για ανησυχία. Αν όμως πιστεύεις ότι είναι ενοχλητικό πολύ και προέρχεται από κάτι άλλο τότε μπορείς να πας να σε κάποιον ειδικό να το ελέγξει. Δεν είμαι γιατρός, οπότε δεν μπορώ να εκφέρω κάποια γνώμη γι' αυτό που θα σε καλύψει πλήρως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Βλάσης απο Πάτρα.
    - Όχι άλλα φάρμακα :-) )
    Μετά απο καιρό αγαπητέ mr.Who σου ξαναγράφω.
    Όπως σου είχα πει ήμουν σε περίοδο ανάκτησης.Πλέον έχει μείνει τόσο λίγο που δεν με ενοχλεί να ζήσω και με αυτό.Έμαθα πάντως να κατανοώ πως δουλεύει το μυαλό.
    Για να έρθει η ανάκτηση χρειάζεται απλά να κατανοήσουμε οτι δεν υπάρχει κίνδυνος να τρελαθούμε και ότι όλα τα συναισθήματα(αυτά που μας κάνουν να νιώθουμε σαν παρατηρητές της ζωής όπως αναφέρουν πολλοί)είναι ίσως και ευλογία,διότι μας προστατεύουν θεωρώ απο κάτι χειρότερο.
    Άρχισα άμεσα να έχω πάλι στόχους στη ζωή και έτσι το μυαλό ξεκουράστηκε απο την άσχημη αυτή αίσθηση-παιχνίδι του μυαλού.
    Μερικά σημαντικά ακόμα:
    Πλέον μέσα απο το μπλόγκ σου και μέσα απο το βιβλίο,κατανοεί κανείς καλύτερα,διότι έχει την προσέγγιση ενός ανθρώπου που βίωσε την κατάσταση αυτή.
    Ένας ψυχολόγος ή ένας ψυχίατρος δεν μπορεί να το κατανοήσει εύκολα.Γι αυτό και προτείνει πολλές φορές φάρμακα.Πάρε ένα ladose λέει,ένα zanax,ένα αγχολυτικό τέλος πάντων.
    Όχι στα φάρμακα λέω εγώ.Εδώ μπορεί πολύ εύκολα να μπείς σε λάθος κύκλο.Όταν πήγα σε έναν διακεκριμένο νευρολόγο-ψυχίατρο και του είπα ότι έχω,μου πρότεινε τα πιο πάνω.Πήγα όμως διαβασμένος λίγο.
    Ενδιαφέρον πολύ είχε το βαλσαμέλαιο(St.Johnson που λένε οι ξένοι).
    Τον ρώτησα λοιπόν,γιατρέ τι έχεις να πεις γι αυτό.Μου απάντησε χαμογελώντας ότι είναι εφάμμιλο και ίσως και ανώτερο απο κάθε αντικαταθλιπτικό ή αγχολυτικό.Γιατί να μην πάρω λοιπόν κάτι τέτοιο.Δεν ξέρω την δόση μου απάντησε.Πολύ σωστή και έξυπνη απάντηση.Εγω δεν συνταγωγραφω βότανα όμως.Αν και αυτό που είπες μου λέει μετά απο πολλές ερευνες,ήταν τόσο καλό που το έβαλαν στην λίστα φαρμάκων επίσης.
    Προτίμησα απο την ίδια μέρα να βάλω πολλά καλά πράγματα στην διατροφή μου που θεωρώ έχουν ενδιαφέρον και αν ψάξει κανείς θα βρει πολλά όμορφα και χρήσιμα πράγματα απο τη φύση.Δεν το έκανα όμως ρουτίνα.Μια φορά έπινα ένα χαμομήλι.Κάποια άλλη φορά ένα μελισσόχορτο(που φτιάχνει και την διάθεση).Έτσι για λίγο καιρό αντι για καφέ πχ.Βγήκα με πείσμα έξω και ήπια και έναν αγχολυτικό οίνο(μπυρίτσα ή κρασί :-) ).Παιδιά αυτό ήταν.Μαζί με τις ποιοτικές συμβουλές του βιβλίου και του blog,άρχισα να βγαίνω πολύ γρήγορα απο την παγίδα του μυαλού.
    Ναι πήγα διακοπές τον Ιούλιο και μπορεί καμιά φορά την ώρα που ήμουν μέσα στην θάλασσα,να ένιωθα οτι κολυμπάνε μόνο τα μάτια μου :p.. .Διαβασμένος όμως πια,έλεγα έλα μωρε,σιγά....Σήμερα δίνω συμβουλές σε φίλους.Πολλοί γνωστοί μου έπαθαν διάφορα ειδικά φέτος.
    Κάνει διάφορα και αυτό το άγχος.Πολλοί απο εσάς γράφεται,οτι περπατούσατε και νιώθετε οτι ζαλίζεστε.Εγώ ένιωθα το πάτωμα σαν ασανσέρ.Πρόσφατα αυτό.Πήρα χαλαρός τον παθολόγο μου και μου είπε.Αυχενικό ή μικρή ψύξη στο σημείο toy αυχένα,προκαλεί αίσθηση ασανσέρ ή βάρκας.Το αυχενικό σχετίζεται επίσης με πολύ......άγχος...μου είπε........... ;-)
    Την ίδια ώρα που μου το είπε μου πέρασε.
    Γι αυτό λοιπόν.Χαλαρώστε και κάντε πράγματα ας μην τα απολαμβάνετε ακόμα 100%.Θα έρθει αυτή η ώρα.Σας το λέει κάποιος που πέρασε πολύ έντονα το συναίσθημα.
    Η πνευματικότητα για όσους την πιστεύουν δεν κάνει επίσης κακό.
    Κάντε καμια προσευχή.Δείτε το σήμερα και όχι το αύριο.Ποσο σημαντικό ήταν αυτο το τελευταίο για μένα για την ανάκτησή μου.Σχεδιάστε την μέρα και μην σκέπτεστε αν θα είστε σε 2 χρόνια καλά.
    Ευχαριστώ το Θεό που με φώτισε να μελετήσω απο τον Mr.Who όλα αυτά.
    Ειλικρινά κάντε την ζωή σας.Θα φύγει σύντομα το κακό συναίσθημα....
    Θα φύγει αργά και ποιοτικά.Χωρίς φάρμακα η δουλειά που θα κάνετε θα είναι σπουδαία.
    Χαιρετώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπράβο Βλάση! Χαίρομαι για σένα. Χαίρομαι επειδή κατανόησες την κατάστασή σου και όλα όσα νιώθεις. Έτσι ακριβώς είναι σχετικά με όσα γράφεις. Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο και προσπαθούν να μας δώσουν το σήμα ότι κάτι δεν κάνουμε καλά.
      Θα μου επιτρέψεις να δημοσιεύσω την ανάρτησή σου και στη σελίδα μου στο facebook ώστε να την δουν και άλλοι άνθρωποι που μπορεί να χρειάζονται βοήθεια.

      Σου εύχομαι να περνάς έτσι πάντα καλά και να είσαι δυνατός.

      Διαγραφή
    2. Καλησπέρα. Πολύ ωραία τα λες tape o clock και χαίρομαι πολύ για σένα. Εύχομαι να το ξεπεράσεις για πάντα.
      Δεν είνα όμως όλες οι περιπτώσεις ιδιες για τον καθένα,είναι διαφορετικο να έχει προέλθει απο αγχος και διαφορετικό απο μια πολύ άσχημη τραυματική εμπειρία όπως στην δική μου περίπτωσή. Επίσης παίζει ρόλο και πόσο καιρό το χει κάποιος,αλλο λίγους μηνες,αλλο λιγα χρονια αλλο 30 και 40 χρονια. Αυτο το λέω γιατί αλλιώς έρχεται σε κάποιον η αποκατάσταση που τοχει λίγο καιρό κι αλλιώς πάρα πολλά χρόνια. Παρ'όλα αυτά είναι πολύ σωστή η αντιμετώπιση σου και θα φύγει τελείως. Όπως είπα παίζει μεγάλο ρόλο τα χρόνια που το έχει κάποιος και η αιτία που ήρθε.

      Dpisdefeated

      Διαγραφή
    3. Άγγελε καλησπέρα.
      Σίγουρα όπως είπες,δεν είναι όλες η περιπτώσεις το ίδιο.
      Το μόνο που είναι ίδιο είναι ότι ένα μυαλό έχουμε και κάτι πρέπει να κάνουμε για να το ξεκουράσουμε μέσα σε μια εποχή,που όλα είναι μαύρα.
      Δες λίγο γενικότερα το θέμα.Σαν παρατηρητής όλων αυτών των συμπτωμάτων και όλων αυτών που ζούμε σήμερα.Δεν σε βοηθάει και η κατάσταση να αποφύγεις τον αρνητισμό.Μια ματαιότητα μια θλίψη.
      Εντάξει το έχεις καιρό και σίγουρα όσο και να μην σου αρέσει αυτό το συναίσθημα,απο κάτι σε προστατεύει.
      Έχεις μια ευαισθησία θα σκέφτεσαι. Βάλτα σε μια άκρη.
      Πρόσεξε δεν σου γράφω απλά για να σου γράψω.
      Βάλτα σε μια άκρη.Σκέψου γρήγορα τώρα που διαβάζεις τι είναι αυτό που σου αρέσει να κάνεις.Βάλε στόχο./Όχι μεγάλους,μικρούς στην αρχή.Ξέρεις δεν φεύγει το ...μπίπ... έτσι εύκολα.Το χεις τόσο καιρό;
      Για μένα είσαι Θεός.Φίλε σε αυτή την ζωή δείχνει κάποιος πόσο αξίζει όταν περνάει μέσα απο τα δύσκολα.
      Εμπιστεύσου τον εαυτό σου.Ναι ρε φίλε.Εσύ είσαι.Αυτή είναι η ζωή.Το χέρι που βλέπεις δικό σου είναι.
      Πάρτη τη ζωή στα χέρια σου και έβγα έξω.Τρέξε στη φύση.Κάνε ότι σ αρέσει.Τώρα πλέον έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για να τα αφήσεις όλα σε μια άκρη. Αρκετά.
      Προχωράμε.
      Σου έγραψα γιατι ένιωσα οτι είσαι πολύ κοντά να το κάνεις.Έχεις καταλάβει τι γίνεται πλέον.
      Καλό το ίντερνετ αλλα θέλει και λιφο μοσχοφίλερο.Λίγο κρασί λίγο παρέα λίγο διάλογο.
      Παρτη τη ζωλή στα χέρια σου.
      Τα ξαναλέμε.
      (ένας φίλος ακόμα με πειράζει σήμερα.Μου λέει οταν μου τηλεφωνεί.Καλησπέρα σας.Απο τον σύλλογο αποπρωσοποίησης είμαστε.Σας ευχόμαστε χρόνια πολλά και κάτι τέτοια :P ....)
      Φιλαράκι αυτά για την ώρα.
      Ξαναλέω φιλικά.
      Παρτην ζωή στα χέρια σου.
      Τώρα ξέρεις τι έγινε.

      Διαγραφή
  91. Γεια σας Mr Who. Ειδα πως εχω πολλα κοινα συμπτώματα με όσα αναφέρετε εσεις και τα άλλα ατομα. Επίσης εκει που μιλάω νιώθω οτι αυτο που ζω δεν ειναι αλήθεια. Οτι εχω παραισθησεις και δεν ξερω αν ζω η πέθανα. Εκέι που κάνω κάποιες δουλειές ή μιλάω αναρωτιέμαι αν ειναι αλήθεια αυτό που ζω ή είναι παραίσθηση. Με στενοχωρεί ιδιαίτερα που μπλέκεται το μυαλό μου και ενώ ξέρω τι ισχύει πραγματικα μπερδευομαι επειδή φοβαμαι. πολλές παράξενες σκέχεις όπως οταν με βλέπω στον καθρεύτη νιώθω σα να μην είμαι εγω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου.
      Δεν πρόκειται για κάτι σοβαρό. Πρέπει όμως να κατανοήσεις την κατάστασή σου ώστε να μπορέσεις να προχωρήσεις προς τα εμπρός στην πλήρη ανάκτηση. Πιστεύω διαβάζοντας και τα σχόλια των άλλων ανθρώπων εδώ που νιώθουν το ίδιο ή παρόμοια με σένα, θα έχεις καταλάβει τι συμβαίνει και ότι ήρθε η ώρα να σταματήσεις να ανησυχείς και να φοβάσαι για οτιδήποτε συμβαίνει σε σένα. Αν καθήσεις και σκεφτείς για ποιό λόγο συμβαίνουν όλα αυτά και ποιά μπορεί να είναι τα πιθανά λάθη που κάνεις τότε θα αρχίσεις να κατανοείς ακόμα περισσότερο την κατάστασή σου.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  92. Κι εσείς να είστε καλά. Έχω περάσει πολύ έντονο άγχος και στρες τα τελευταία χρόνια και πιεστηκα πάρα πολύ ψυχολογικά με διάφορα θέματα. Αρχικά πάθαινα κρίσεις πανικού αλλά με τον καιρό πέρασαν. Διενυα μια καλή περίοδο στη ζωή μου όπου μετα από αυτη έζησα με ανθρώπους που ζουν με πάρα πολύ άγχος και φασαρία. Από εκεί άρχισαν όλα. Μέσα σε κάποιους μήνες άρχισα να βιώνω παράξενες καταστάσεις. Δεν ήξερα τι έπαθα. Ήθελα να σας ρωτήσω κάτι σύμφωνα με την εμπειρία σας. Όλες αυτές οι παράξενες σκέψεις και ότι εκεί που μιλάω και χάνω την επαφή οφείλονται στο ταραγμενο νευρικό σύστημα το οποίο αρχίζει να δουλεύει λανθασμένα; Και αναρωτιέμαι ποιες δραστηριοτητες βοηθούν να περάσει όλο αυτό; Πάντως καταλαβαίνω την αγάπη σας για τους ανθρώπους.
    Με εκτίμηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα.
      Αν θέλεις καταχώρησε το όνομά σου ή κάποιο ψευδώνυμο ώστε να μην υπάρχει σύγχυση με τα μηνύματα. Ευχαριστώ.
      Ναι, σε καταλαβαίνω. Όλα αυτά έχουν κάποιο λόγο που συμβαίνουν. Για την ερώτησή σου, ναι, νιώθεις έτσι επειδή τα νεύρα σου βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού (όχι ότι δουλεύουν λανθασμένα, το λέω για να μην υπάρχουν άλλες ανησυχίες) καθώς επίσης επειδή έχεις συνεχώς το μυαλό σου επικεντρωμένο στο τι συμβαίνει μέσα σου και σε αποκόβει από την εξωτερική επαφή συν του συμπτώματος της αποπροσωποποίησης που παίζει τον πρωταρχικό ρόλο.
      Για να περάσουν όλα αυτά δεν είναι απαραίτητο να κάνεις κάτι με το ζόρι, όμως σημαντικό βήμα είναι να κατανοήσεις την κατάστασή σου και να συνεχίσεις να κάνεις ό,τι αγαπάς στην καθημερινότητά σου όπως έκανες και πριν το άγχος. Θα επανέλθουν όλα στο φυσιολογικό μόλις σταματήσεις να ανησυχείς και να φοβάσαι.
      Να είσαι καλά, ευχαριστώ και εγώ για τα καλά σου λόγια.

      Διαγραφή
  93. Καλησπερα ειμαι 22 χρονων κ εδω κ 4 μηνες παθαινω κρισεις πανικου εχω πολυ αγχος κ εψω κλειστει στο σπιτι κ ψαχνω συνεχεια για ψυχικες αρωστιες σκεφτομαι τρελα πραγματα ωρες ωρες δν αισθανομαι εγω νομιζω οτι θα τρελαθω οτι θα ξεχασω την οικογενεια μου οτι μπορει να κανω τρελα πραγματα κ κατι τετοια δεν εντεχω οταν κανω πραγματα δεν τα εχω τοσο στο μυαλο μ αλλα οταν ειμαι στο σπιτι αρχιζω κ τρελενομαι κ εδω περα δεν εχω φιλους μονο την αδερφη μου δεν το αντεχω αλλο θα τρελαθω κ συνεχεια ειμαι μεσα στην θληψη δν μπορω να ελενξω το μυαλο μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα.
      Δεν θα πάθεις κανένα κακό. Όλα αυτά συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Μόλις ηρεμήσεις από τις κρίσεις πανικού θα αρχίσουν να φεύγουν τα περισσότερα από όσα αναφέρεις. Επίσης πρέπει να σταματήσεις να ψάχνεις για διάφορα άρθρα σχετικά με ψυχικές αρρώστιες όπως λες επειδή έτσι θα βρίσκεσαι στον ίδιο κύκλο του άγχους και θα καταλάβεις τελικά ότι δεν βγάζει πουθενά.
      Το καλύτερο είναι να μην δίνεις σημασία, όσο δύσκολο κι αν είναι, όχι με το ζόρι, σιγά σιγά. Επίσης καλό θα είναι να συνεχίσεις να κάνεις ό,τι σου άρεσε να κάνεις και πριν το άγχος. Μην τα παρατάς δηλαδή επειδή νιώθεις έτσι, είναι όλα προσωρινά. Δεν πρόκειται να τρελαθείς, απλά το μυαλό σου είναι τόσο πολύ κουρασμένο που έχει ως αποτέλεσμα όλα αυτά.
      Θα δεις ότι θα τα καταφέρεις, απλά εμπιστεύσου το μυαλό και το σώμα σου και θα επανέλθουν όλα στο φυσιολογικό επίπεδο.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  94. Γειας σας.ολα ξεκινησαν ενα χρονο πριν με ανχος και κρισεις πανικου αλλα τωρα τελευταια τα πραματα εγιναν χειροτερα νοιωθω οτι τρελαθηκα δεν εχω συναισθηματα δεν εχω σκεψεις νοιωθω παραξενα εχασα την προσοπικοτητα μου δεν εχει νοημα πλεον η ζωη μου νοιωθω διαφορετικος δεν ξερω τι να κανω πηγα σε ψυχολογο ψυχιατρο νευρολογο αλλα κανεις δεν μπορει να με κανει να νοιωσω οπως πριν.ειμαι σιγουρος οτι σε λιγο καιρο θα κλειστω σε κανα ψυχιατρειο αμα συνεχισω ετσι.θα θελα να ρωτησω πως το καταλαβαινει ενας οτι τρελαθηκε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα.
      Πρέπει σε πρώτη φάση να κατανοήσεις την κατάστασή σου και να καταλάβεις ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να πάθεις κάτι κακό. Όλα αυτά είναι φυσιολογικά στην κατάσταση που βρίσκεσαι. Το σώμα μας στέλνει τα δικά του σήματα για να μας δώσει να καταλάβουμε ότι κάτι δεν κάνουμε σωστά. Όταν ανησυχείς και φοβάσαι όσα νιώθεις και σκέφτεσαι συνεχώς και κάθε μέρα τότε πώς περιμένεις να αντιδράσουν το μυαλό και το σώμα; Οπότε λοιπόν είναι καλύτερα να σταματήσεις να δίνεις σημασία σε όλα αυτά, να αφήσεις το θέμα στην άκρη και να συνεχίσεις να κάνεις ό,τι σου αρέσει στην καθημερινότητά σου. ΔΕΝ θα τρελαθείς. Είναι επειδή το μυαλό σου είναι συνεχώς κολλημένο στις περίεργες σκέψεις που κάνεις.
      Όσον αφορά την ερώτησή σου δεν μπορώ να σου απαντήσω με πλήρη σαφήνεια καθώς πρόκειται για πολύπλοκη σχετικά κατάσταση. Με αυτό θέλω να πω ότι μπορεί κάποιος που αντιλαμβάνεται με το συναίσθημα του φόβου κάτι και πάει να κάνει κάτι που δεν θέλει (και τελικά δεν το κάνει), τότε δεν τρελάθηκε. Αλλά και πάλι αυτό σημειώνω πως ίσως δεν είναι ορθό.
      Να ξέρεις όμως ότι για όλα φταίει η βάση, που είναι το άγχος. Μόνο εσύ έχεις την δύναμη μέσα σου για να φτάσεις στην πλήρη ανάκτηση. Τα υπόλοιπα θα μπορούσαν να είναι κάποιο κίνητρο για να σε βοηθήσουν στα πρώτα σου βήματα.

      Να περνάς καλά.

      Διαγραφή
    2. Καλησπέρα. Είμαι ακριβώς όπως περιγράφεις για παρα πολλά χρόνια. Είναι δύσκολο να το αντέξει κάνεις και να συνεχίσει την ζωή του . Δεν είναι τρέλα σε καμία περίπτωση απλά δεν λειτουργούν τα συναισθηματα και οι σκέψεις όπως θα έπρεπε γιατί έχει ενεργοποιηθειαυτός ο μηχανισμοί προστασίας που μας προστατεύει με αυτόν τον παράδοξο τρόπο. Εμείς δεν το αντεχουμε φυσικά να είμαστε έτσι και έτσι μένουμε στον κυκλο της δυσαρεσκειας και της μονιμης ανησυχίας που τα κρατάει ζωντανά όλα αυτά. Βρες την δύναμη και μην δίνεις σημασία .. Έτσι με αυτό τον τρόπο θα πάρει κάποια στιγμή το μυαλό το μήνυμα ότι είσαι καλά και θα απενεργοποιησει τον μηχανισμο προστασίας. Δοκιμασμένο από μένα αλλά θέλει να βρει κάποιος την δύναμη μέσα του και να μην ασχολείται Καθόλου με πως νιώθει,πως βλέπει τα παντα,πως νιώθει τον εαυτό του και τους σκέψεις του. Η δύναμη είναι μέσα σου. Όταν παψεις να το βλέπεις όλο αυτό σαν απειλή,σαν πρόβλημα τοτε θα σε αφήσει..

      Dpisdefeated

      Διαγραφή
  95. Ευχαριστω πολυ. θα προσπαθησω αν και νοιωθω παραξενα δεν ξερω αν γινω παλι οπως πριν επισης περνω κατι αντικαταταθλιπτικα για βοηθημα.αυτα σε αλλαζουν την προσωπικοτητα και τον τροπο σκεψης?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μην ανησυχείς για τίποτα. Δεν έχω πάρει ποτέ παρόμοια φάρμακα οπότε δεν μπορώ να εκφέρω κάτι. Δεν νομίζω όμως να ισχύει κάτι τέτοιο για αλλαγή προσωπικότητας και σκέψεων.
      Μόλις κατανοήσεις την κατάστασή σου τότε θα δεις ότι τα πράγματα θα αρχίσουν να αλλάζουν προς το καλύτερο. Θα δεις οτι θα τα καταφέρεις, είμαι σίγουρος γι' αυτό.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  96. Καλησπέρα.Είμαι 21 ετών αγόρι και το άγχος το έντονο ξεκίνησε όταν δεν τα πήγα καλά στις πανελλήνιες και την ίδια χρονιά που μπήκα στη πρώτη μου σχολή(απο 2013 εως σήμερα το άγχος δεν μου έχει περάσει).Γενικά ήμουν χαλαρός τύπος δεν με ένοιαζαν και τόσο οι βαθμοί ή αν κάνω κάτι σωστά.Απολάμβανα το τώρα, συγκρατούσα κάθετι απο τα άφθονα βιβλία που διάβαζα και ήμουν αρκετά πολυμήχανος και ετοιμόλογος.Ήθελα να βγαίνω με τις παρέες που είχα να περνάω καλά και να μη σκέφτομαι το αύριο.Το άγχος μου άρχισε να με κυριεύει στις πρώτες εξετάσεις της σχολής γιατί έλεγα αφου επέλεξα αυτή την ειδικότητα πρέπει συνεχώς να προοδεύω, να μην κάνω λάθη και να παίρνω καλούς βαθμούς, άσχετα αν δεν φαίνονται πουθενά και πριν το σκεφτεί κάποιος δεν είχα πίεση απο κανέναν.Μέχρι σήμερα εν έτη 2016 που είμαι στη 2η σχολή και έχω εργασία με πολύ στρες και ευθύνες έχω χάσει τον ύπνο μου.Δεν συγκρατώ αυτά που διαβάζω, δεν είμαι εύστροφος και δεν ζω το τώρα.Φοβάμαι να μιλήσω σε κάποιον τρίτο γιατί νιώθω οτι θα με προδώσει μιας και έχει συμβεί στο παρελθόν αρκετές φορές.Ξυπνάω πάντα κουρασμένος είμαι μόνιμα αφηρημένος και δεν πηγαίνω με την ίδια όρεξη γυμναστήριο.Δεν θέλω να πάω σε ειδικό γιατί πιστεύω οτι δεν θα με βοηθήσει.Έχω δοκιμάσει πολλές μεθόδους(γυμναστική, ρεϊκι, ασκήσεις ηρεμίας, συζητήσεις με την οικογένειά μου,έναν περίπατο,μασάζ, ένα 'ελαφρύ' βιβλίο κλπ) αλλά δεν έχει αποδόσει καμία.Δεν θέλω να ζω έτσι.Το μόνο που θέλω είναι ένα διάλειμμα απο ΌΛΑ αλλά δεν είναι εφικτό λόγω των υποχρεώσεών μου.Αν έχετε κάποια λύση παρακαλώ μοιραστείτε τη μαζί μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου. Αν θέλεις μπορείς να χρησιμοποιήσεις κάποιο ψευδώνυμο.
      Όλα κάπως ξεκινούν. Τώρα όμως πρέπει να κατανοήσεις για ποιον λόγο συνεχίζουν να υπάρχουν. Αυτό που χρειάζεσαι είναι μια ξεκούραση από όλα αυτά. Εσύ όμως σχετικά το κάνεις, αλλά με έναν αντίθετο τρόπο. Προσπαθείς να κάνεις πράγματα ώστε να νιώσεις αμέσως καλά και περιμένεις με κάθε τρόπο να δεις αποτελέσματα. Το μυαλό και το σώμα όμως δεν λειτουργούν έτσι. Μην δοκιμάζεις μεθόδους με το ζόρι. Κάνε ό,τι σου αρέσει, αλλά κάντο επειδή σου αρέσει και όχι για να ξεφύγεις εσκεμμένα από κάτι, όπως το άγχος και όλα αυτά που φέρνει.
      Σου εύχομαι να τα ξεπεράσεις όλα, να τα πας καλά με την σχολή και θα δεις ότι θα τα καταφέρεις.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  97. Καλησπέρα.είμαι 19 χρόνων και πριν 2 μηνες διαγνωστικα με από Αποπρωσοποιηση
    Την πρώτη βδομάδα φοβήθηκα λίγο και έκανα περίεργες όπως όλοι άλλωστε, σιγά σιγά όμως μπήκα στην καθημερινότητά μου και δείχνω πως σταδιακά αρχίζω και το ξεπερναω παρ όλο που είναι σχετικά νωρίς. το μόνο πρόβλημα μου είναι ο αποπροσανατολισμός και η έλλειψη συγκέντρωσης όταν οδηγώ.εγώ γνωρίζω πως αυτό είναι σύμπτωμα της αποπροσωποιησης και δεν με φοβίζει ωστόσο είναι επικίνδυνο και θα ήταν καλύτερο να αποφεύγω να οδηγώ? Δεν συμβενει πάντα αλλά αρκετές φορές.είναι και αυτό στο μυαλό μου Και ουσιαστικά δεν είναι τίποτα ? Ευχαριστώ εκ των προτέρων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Χαίρομαι που αρχίζεις και ξεπερνάς την κατάσταση αυτή. Μην φοβάσαι και μην ανησυχείς για τίποτα. Δεν πρόκειται για κάτι σοβαρό. Όλα αυτά που νιώθεις είναι μέρος του συμπτώματος αυτού και είναι φυσιολογικό στην κατάστασή σου. Δεν χρειάζεται να αποφεύγεις κάτι (όπως η οδήγηση π.χ.) επειδή έτσι θα βρίσκεσαι πάντα στον ίδιο κύκλο με αποτέλεσμα αυτό να σε κουράζει αφάνταστα και τα πράγματα να γίνονται χειρότερα. Απλά πρέπει να κατανοήσεις την κατάστασή σου και ότι είσαι καλά και δεν θα πάθεις κανένα κακό. Εμπιστεύσου το μυαλό και το σώμα σου, δώσε χρόνο και χώρο σε αυτά και θα δεις ότι θα τα καταφέρεις.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  98. Καλησπέρα!!!Μου συμβαίνει ένα πράγμα τρελό που τρελαίνεται το μυαλό μου.Ίσως να μην συγκεντρώνομαι όσο πρέπει.ξεχνάω πολλυ εύκολα,πάω να μιλήσω και δεν μιλάω Καλά μπερδεύω τα λόγια μου.Υπάρχουν πολλα πράγματα σοβαρά που με απασχολούν και τρελαίνεται το μυαλό ΜΟΥ.Αισθάνομαι άχρηστη ηλίθια κακομοίρα και χαζή τι να κάνω; .Σας ευχαριστώ πολλυ που μου αφιερωσατε το χρόνο Σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Αν θέλεις συμπλήρωσε ένα ψευδώνυμο ή το όνομά σου ώστε να μην υπάρχει σύγχυση με τα μηνύματα.
      Να ξέρεις ότι δεν πρόκειται να τρελαθείς ή οτιδήποτε σχετικό. Αυτά συμβαίνουν επειδή το μυαλό σου είναι τόσο πολύ κουρασμένο που έχει αυτά τα αποτελέσματα. Μάθε στον εαυτό σου να αποδέχεται την κατάσταση αυτή και σιγά σιγά θα καταφέρεις να ανακάμψεις.
      Αυτό που λέω σε όλους είναι καλύτερα "να μην κάνεις κάτι" παρά "να κάνεις". Άστα όλα σε μια άκρη και συνέχισε με την καθημερινότητά σου. Δεν θα πάθεις τίποτα απολύτως. Απλά το άγχος ξέρει πολύ καλά να δημιουργεί παγίδες με αποτέλεσμα να μην παίρνει κάποιος είδηση και να εγκλωβίζεται σε αυτό εύκολα. Πρέπει να σταματήσεις να ανησυχείς και να φοβάσαι ώστε να μπορέσεις να προχωρήσεις προς τα εμπρός στην πλήρη ανάκτηση.

      Διαγραφή
  99. Καλησπέρα σας.θα ήθελα να σας κάνω μια ερώτηση..πότε καταλαβαίνεις πως είσαι στα στάδια ανάκτησης ή ακόμα έχεις ξεπεράσει την αποπροσωποποιηση? Εγώ ενώ έχω κατανοήσει την κατάσταση μου και συνεχίΖοντας την καθημερινότητά μου πολλές φορες νομίζω πως την έχω ξεπεράσει όμως μου ξανά συμβαίνει μετά από λίγο καιρό.δεν είναι κάτι που με τρομάζει ωστόσο θα ήθελα να ξέρω σε πιο στάδιο βρίσκομαι.επίσης η αποπροσωποιηση είναι κάτι το οποίο φεύγει ξεχνώντας το ? Δηλαδή αν σταματήσεις να το σκέφτεσαι φεύγει?
    ΣΑΣ ευχαριστώ πολύ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. Γεια σου Κώστα.

    Όταν αρχίσεις να μην δίνεις σημασία γενικά και δεν σε ενοχλούν πια όλα αυτά που νιώθεις και σκέφτεσαι τότε σιγά σιγά προχωράς προς τα εμπρός στην πλήρη ανάκτηση και εν τέλει το νιώθεις αυτό, ο καθένας με τον δικό του τρόπο βέβαια. Το σύμπτωμα αυτό υποχωρεί με το να μην δίνεις σημασία σε αυτό καθώς και σε άλλα συμπτώματα που ίσως νιώθεις, φεύγει οριστικά όμως όταν σταματήσεις να ανησυχείς και να φοβάσαι (-για αυτό) για ό,τι νιώθεις και σκέφτεσαι.
    Χαίρομαι που έχεις κατανοήσει την κατάστασή σου και κάνεις ό,τι σου αρέσει στην καθημερινότητά σου. Απλά μη σε τρομάζει αν έρχεται και πάλι. Ίσως κάτι δεν έχεις κατανοήσει πλήρως (είναι επίσης και οι περιπτώσεις των σκαμπανεβασμάτων) ή χρειάζεται ακόμα κάποιος χρόνος ώστε να το ξεπεράσεις εντελώς.

    Να περνάς καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστώ για την γρήγορη ανταπόκρισή σας.θα ήθελα να ρωτήσω και κάτι τελευταίο.η ανάκτηση παίζει ρόλο και από τα αιτία που απέκτησες το σύμπτωμα αυτό? Δηλαδή εγώ βιώνω την αποπροσωποποιηση λόγω ενός συγκεκριμένου περιστατικού και οχι οαπαραιτητα του άγχους..ποτε δεν ημουν αγχωτικος τύπος.είναι πιο εύκολο δηλαδή να την ξεπεράσεις όταν νικήσεις το άγχος παρά όταν ξεχάσεις την τραυματική σου εμπειρία και τι εσείς συνίσταται να κανω ? Ευχαριστώ ξανά

      Διαγραφή
    2. Καλησπέρα Κώστα.

      Όχι δεν έχει να κάνει απαραίτητα ότι μπορείς πιο εύκολα να ξεπεράσεις το σύμπτωμα αυτό λόγω της κατάστασης για παράδειγμα του άγχους. Είναι ο τρόπος που εσύ λειτουργείς-αντιδράς και θα καθορίσει το πόσο εύκολα θα καταφέρεις να το ξεπεράσεις.
      Για να στο πω πιο απλά. Αν εσύ νιώθεις αυτό το σύμπτωμα λόγω άγχους και κάθεσαι καθημερινά και ανησυχείς και φοβάσαι για αυτό και όλα τα υπόλοιπα που νιώθεις, τότε δεν θα αφήσεις το μυαλό και το σώμα σου να προχωρήσουν προς τα εμπρός. Αν εσύ νιώθεις αυτό το σύμπτωμα λόγω της τραυματικής σου εμπειρίας και κάνεις τα ίδια (ή και παρόμοια, με διάφορες σκέψεις κλπ) με τα παραπάνω τότε ισχύουν τα ίδια. Οπότε καταλαβαίνεις τι είναι αυτό που μένει τελικά;

      Ο τρόπος με τον οποίο αντιδράς πάνω σε αυτά.
      Το συναίσθημα που αποθηκεύεις μέσα σε μια σκέψη.

      Συμβουλή μου είναι να αφήσεις το θέμα στην άκρη, να μην σε απασχολεί πλέον και να σταματήσεις να ανησυχείς και να φοβάσαι για αυτό και όλα τα άλλα. Μόνο τότε το μυαλό και το σώμα θα επιστρέψουν στο φυσιολογικό επίπεδο και θα αρχίσεις να προχωράς προς τα εμπρός.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  101. Καλημερα . Να σας πω και εγω την δικια μου ιστορια. Ειμαι 19. Εχω αποπραγματοποιηση εδω και 5 μηνες. Η αληθεια ειναι οτι την πρωτη επαφη την ειχα οταν εκανα χασις μια μερα. Δεν ηταν η πρωτη φορα που εκανα αλλα η πρωτη φορα που επαθα αποπραγματοποιηση. Ημουν χαλια. Οταν ξυπνησα την επομενη μερα ημουν μια χαρα. 2εβδομαδες μετα ομως με ξανα έπιασε και απο τοτε δεν με εχει αφήσει. ΔΕν εχω ξανακαπνισει χασις απο εκεινη την ημερα παρολα αυτα δεν μου περνάει. Με εχουν πιασει 2-3 κρισεις πανικου γιατι νομιζα οτι εχανα το μυαλο μου. ΤΟ πρωι ειμαι καλα αλλα οσο περναει η μερα γινετε χειροτερο. Φοβάμαι μηπως κατι δεν παει καλα με την λειτουργία του εγκεφάλου μου εξαιτίας του μπαφου. ΕΧω κανει 50 φορες σε 4 χρονια. ΜΕ εχει κουρασει πολυ αυτη η κατασταση ψυχολογικα. Φοβαμαι μην καταληξω με καμια κατάθλιψη η ακομα χειροτερα με σχηζοφρενεια. Απλα θελω να ξυπνησω μια μερα και να ειμαι οπως παλια. Αν και δεν πιστευω οτι θα γινει ποτε αυτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου.
      Μη φοβάσαι για κάτι. Απλά το μυαλό και το σώμα σου αντέδρασαν απολύτως φυσιολογικά στην περίπτωση αυτή και νιώθεις έτσι όπως αναφέρεις. Δεν θα πάθεις τίποτα από αυτά που λες και θα δεις ότι μόλις αρχίσεις να κατανοείς την κατάστασή σου θα σου είναι πιο εύκολο να προχωρήσεις προς τα εμπρός στην πλήρη ανάκτηση.
      Πίστεψέ το θα γίνει!
      Μην βάζεις άδικα ανώφελες σκέψεις στο μίγμα και παγιδεύεις τον εαυτό σου χωρίς λόγο. Κάνε ό,τι σου αρέσει στην καθημερινότητά σου και θα δεις ότι όλα θα έρθουν στο φυσιολογικό επίπεδο με τον καιρό.

      Διαγραφή
    2. Μου θύμισες πολύ παλιά σε ξένο σαιτ που ήταν αρκετοί απο μπαφο που το χαν παθει. Οι πιο πολλοί αφού σταμάτησαν τον μπαφο σταδιακα γινανε καλα. Μην δινεις καμια σημασια και θα περασει. Ειναι δυσκολο ξερω γιατί το εχω 30 χρονια και αλλα έμαθα όλα αυτά τα χρόνια ότι η προσοχη μας σε αυτα τα συμπτωματα τα μεγενθυνει και τα κρατάει ζωντανά. Θα γινεις καλα παλι όταν πάψεις να ανησυχεις και να ασχολεισαι.

      Διαγραφή
  102. Καλησπερα και απο εμενα ηθελα να ρωτησω εαν συμπτωμα της αποπραγματοποιησης ειναι πχ να κοιταζεις τους γονεις σου και ξερεις οτι ειναι μπροστα σου να λες τωρα ειναι αληθινο αυτο η οχι;υποφερω απο κρισεις πανικου και αυτες οι σκεψεις το κανουν ακομη χειροτερο....φοβαμαι μηπως εχω τρελαθει..ευχαριστω πολυ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Καλημέρα Βασίλη,

    Ναι συμπεριλαμβάνονται και αυτά βιώνοντας το σύμπτωμα αυτό. Μην ανησυχείς όμως, θα φύγει και αυτό όπως και τα άλλα συμπτώματα. Απλά πρέπει να κατανοήσεις ότι δεν πρόκειται για κάτι σοβαρό και ότι έτσι λειτουργούν το μυαλό και το σώμα. ΔΕΝ πρόκειται να τρελαθείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακαρι να εχετε δικιο γιατι ειναι πολυ τρομακτικο αισθημα.

      Διαγραφή
    2. Μην ανησυχείς Βασίλη, έχει αποδειχθεί και αυτό πώς προκαλείται και για ποιό λόγο υπάρχει. Αυτά τα βιώνουν πάρα πολλά άτομα. Έτσι ένιωθα και εγώ και ακόμα χειρότερα. Απλά αποδέξου το και κάνε ό,τι αγαπάς στην καθημερινότητά σου κι ας σε ενοχλεί αυτό, δεν θα πάθεις κανένα κακό.

      Να περνάς καλά.

      Διαγραφή
    3. Ευχαριστω πολυ να ειστε καλα..

      Διαγραφή
  104. Καλησπέρα έχω αυτά τα συμπτώματα εδώ και 5 χρονιά είμαι 20 χρονών τώρα και καταλαβαίνω ότι η απροσωποποιηση με προστατεύει και δεν τρομάζω όπως παλιά, ο μόνος φόβος μου είναι ότι δεν θα φύγουν πότε τα συμπτώματα. Δόξα τον θεό υπάρχει το ποδόσφαιρο και όταν παίζω τα ξεχνάω όλα και περνάω τέλεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Μην ανησυχείς για κάτι. Όλα θα έρθουν στο φυσιολογικό επίπεδο και με τον καιρό θα τα ξεπεράσεις όλα. Έχει σημασία η κατανόηση και χαίρομαι που έχεις φτάσει σε αυτό το σημείο.
      Τα συμπτώματα θα φύγουν μην ανησυχείς.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  105. Καλησπέρα παιδιά..αυτό που μου συμβαίνει είναι απίστευτα περίεργο.έχω ξεπεράσει κρίσεις πανικού , και διαφορα αλλα συμπτώματα και με έχει τρομάξει πολυ ένα τελευταίο..παθαίνω συνεχεια κα τι σαν dejavu.τις τελευταίες μέρες συνεχώς μου έρχονται στο μυαλό μου σκηνες και εικόνες που νομίζω οτι τις έχω ξαναζήσει.πραγματικά δεν κάνω τίποτα για να σκέφτομαι την αποπροσωποποιηση μου..οι εικόνες αυτές έρχονται από μόνες τους στο μυαλό μου.με εχει τρομαξει επίσης γιατί ακόμη και οι ειδικοί δεν έχουν δώσει σαφής απαντήσεις για ποιόν λόγω συμβαίνει και το προσδιορίζουν ως μια νευρολογική ανωμαλία.φοβάμαι μήπως όντως έχω πρόβλημα..εσείς τι μου προτείνετε να κάνω? Το έχει ξανά περάσει κανείς αυτό?
    Να είστε καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Ανώνυμε/μη

      Μην σε ανησυχεί καθόλου. Είναι τόσο φυσιολογικό να το νιώθεις αυτό όσο και όλα τα υπόλοιπα συμπτώματα στην κατάστασή σου. Δεν πρόκειται να πάθεις κανένα κακό, ούτε θα τρελαθείς ή κάτι σχετικό.
      Απλά το μυαλό σου είναι τόσο πολύ κουρασμένο και φέρνει αυτά τα αποτελέσματα. Δεν έχεις κανένα απολύτως πρόβλημα. Συμβουλή μου είναι να αφήσεις το θέμα στην άκρη και να συνεχίσεις να κάνεις ό,τι σου αρέσει στην καθημερινότητά σου όπως έκανες και πριν υποφέρεις από το άγχος.
      Το είχα περάσει και εγώ αυτό καθώς και πολλά άλλα άτομα.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  106. καλησπερα σας..μέχρι πριν 1.5 χρόνο ήμουν ένας άνθρωπος γεμάτος ζωή και με θετικές σκέψεις.ΆΝ και είχα αρκετά άσχημα γεγον΄τα ζωής δεν είχα επηρεαστεί τόσο πολύ.Όμως ξαφνικά και επειδή όντας σε μια σχέση άρχισα να έχω άσχημες έως τρομακτικές σκέψεις για τον άνθρωπό μου,μετά για τους γονεις μου ,μετα κακές σκέψεις για τον εαυτό μου και συνέχεια ένα συνεχόμενο στρες.πολλές φορές οι σκέψεις να συνοδέυονται με άσχημες εικόνες..Μετά άρχισα να νιώθω ξένη με το εαυτό μου και αργότερα και διαβάζοντας για τις ψυχικές ασθένεις σαν να άρχισα να απορροφω όλα τα συμτώματα τους.και συνέχεια να αναρωτιέμαι αν τρελαίνομαι ή οχι,αν θα το ξεπεράσω αν,αν,αν.Τι δεν κατανοώ και δεν μπορώ να ανακάμψω πλήρως?τι είναι αυτό πουμε κρατά πίσω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου.
      Ίσως να μην αποδέχεσαι πλήρως όλα αυτά που σου συμβαίνουν και συνεχίζεις κάθε μέρα και στιγμή να ανησυχείς και να φοβάσαι για όλα αυτά που νιώθεις και σκέφτεσαι. Με αυτόν τον τρόπο δεν αφήνεις το μυαλό και το σώμα σου να πάρουν την ξεκούραση που τόσο πολύ ποθούν. Όταν αναρωτιέσαι συνεχώς με όλα αυτά τα αν, αν, αν τότε δεν προκύπτει μια λογική απάντηση σε αυτό που ρωτάς; Έτσι λοιπόν μόλις σταματήσεις να δίνεις, πραγματικά όμως, σημασία σε όλα αυτά και κάνεις ό,τι αγαπάς στην καθημερινότητά σου τότε θα δεις ότι θα αρχίσεις να νιώθεις καλύτερα και εν τέλει θα τα καταφέρεις.

      Επίσης συμβουλή μου, καλό είναι να σταματήσεις να ψάχνεις για διάφορες θεραπείες και γρήγορα τεχνάσματα καθώς και το διάβασμα για διάφορες ψυχικές ασθένειες. Να θυμάσαι ότι δεν έχεις τίποτα σοβαρό! Ένιωθα και εγώ έτσι και ακόμα χειρότερα και ξέρω πολύ καλά πώς νιώθεις και εσύ, πίστεψέ με.

      Σου εύχομαι να τα ξεπεράσεις όλα και είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  107. Ευχαριστώ για την απάντηση.Νομίζω ότι το πιο άσχημο από όλα είναι ο φόβος που τρέφει όλα αυτές τις άσχημες σκέψεις.Σήμερα σκεφτόμουν ότι όλοι πρέπει να έχουν άσχημες σκέψεις απλά για κάποιους λόγους στον καθένα μας ανοίγει μια πόρτα άσχημου άγχους που μετατρέπεται σε εφιάλτη ατελείωτο..και μπορείς να χάσεις τη ζωή σου και τη χαρά.Πως μειώνεται ο φόβος λοιπον?Πως ηρεμεί η ψυχή?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόλις αρχίσεις να κατανοείς την κατάστασή σου, τότε λοιπόν με τον καιρό και όχι έτσι μαγικά, ο φόβος εξαφανίζεται και αρχίζεις να νιώθεις καλύτερα. Εσύ και μόνο εσύ έχεις την δύναμη μέσα σου για να τα καταφέρεις. Θα δεις, όλα θα πάνε καλά.

      Διαγραφή
  108. Εδω και πεντε μηνες βιωνω πολυ εντονο αγχος. Παντα ειχα αγχος με δισφορα ψυχοσωματικα αυτη τη φορα ομως ειαι δυσκολοτερα γιατι εχω δυσκολια στην ανσπνοη μου καθημερινα που με φοβιζει πολυ. Μου φαινεται απιστευτο πως μια μερα μπορει να εξαφανιστει αυτη η δυσκολια. Φοβαμσι μηπως παθω κατι απο αυτο. Εχω φτασει σε σημειο να μην θελω να παω πουθενα και νιωθω πως βασανιζω και την οικογενεια μου καθως ολο αυτο που περνω μου δημιουργει και πολλα νευρα. Ευχαριστω και χρονια πολλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα.
      Πρέπει να έγραψες κάτι αντίστοιχο σε άλλο άρθρο μου. Δημοσίευσα την απάντησή μου εκεί. Δεν γνωρίζω βέβαια αν επικοινωνώ με το ίδιο άτομο επειδή δεν έχεις βάλει κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο.
      Όπως και να έχει δεν πρόκειται να πάθεις κανένα κακό από όλα αυτά που νιώθεις. Ένιωθα και εγώ έτσι και ακόμα χειρότερα και δεν ήξερα τι να κάνω με την αναπνοή. Μην ανησυχείς και μην φοβάσαι για τίποτα. Διάβασε την ιστοσελίδα μου καθώς και εδώ τα σχόλια που γράφουν άλλοι άνθρωποι που έχουν περάσει ή βιώνουν ακόμα τα ίδια ή παρόμοια με αυτά που περιγράφεις ώστε να έχεις μια εικόνα για την κατάστασή σου.

      Διαγραφή
  109. Καλησπέρα!Εδώ και τρεις μήνες πασχω από αποπραγματοποιηση/αποπροσωποποιηση.ολα ξεκίνησαν από μία βραδιά που πηγα για ύπνο και ενιωσα το κεφάλι μου να περιστρέφεται(ίλιγγος). Επίσης ενιωσα το σώμα μου να παραλύει με αποτέλεσμα να μην μπορώ να σηκωθω από το κρεβάτι. Νόμιζα ότι θα παθω κανένα εγκεφαλικό.Τελικα όμως προσπάθησα να ηρεμήσω και με πήρε ο ύπνος. Την άλλη μέρα που ξυπνησα ήμουν καλά αλλά είχα τον φόβο ότι μπορεί να το ξαναπαθω.Απο τότε μου έγινε εμμονή οτι κάτι έχω και πήγα να βγάλω μία ακτίνα στο κεφάλι μήπως έχω κανένα αυχενικό κάτι και το προκάλεσε αυτό αλλά ο γιατρός μου είπε πως δεν έχω κάτι και ότι είναι νευρολογικά. Εκείνη την στιγμή ανακουφιστηκα αλλά και πάλι ύστερα από κάποιες ζαλάδες, αίσθημα ιλιγγου, αστάθεια,ταχυκαρδιες και πανικο επαθα αρρωστοφοβια. Άρχισα να σκέφτομαι ότι δεν θέλει πολύ ο άνθρωπος να πάθει κάτι με αποτέλεσμα να κολλήσει το μυαλό μου στο ότι κάτι έχω και δεν το ξέρω. Στην ουσία όμως τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει. Από τότε με λίγα λόγια Άρχισα να χάνω τον εαυτό μου.Νιωθω πολύ περίεργα νομίζω ότι όλα είναι ψεύτικα βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και νομίζω πως δεν είμαι εγώ αυτή, νιώθω ότι λειτουργω μηχανικά ενώ έχω πλήρη ελέγχο στο τι κάνω και τι λεω αλλά δεν αισθάνομαι όπως ένιωθα πριν. Το πρωί που ξυπναω σκέφτομαι πως θα σηκωθω και πολλές φορές βλέπω τα αντικείμενα τους γονεις μου το περιβάλλον γενικά και νομίζω ότι είμαι σαν σε όνειρο. Και με φοβίζει όλο αυτό γιατί δεν μπορώ να χαρώ την ζωή μου όπως θα έπρεπε.Δεν ήμουν έτσι εγώ τα έβλεπα όλα αληθινά ένιωθα τον εαυτό μου αληθινό, τους γύρω μου. Είχα μία χαρά για όλα.Το καλό είναι ότι έχω αντιληφθεί τι μου συμβαίνει και προσπαθώ πραγματικά προσπαθώ αλλά δεν μπορώ ακόμη να αισθανθώ όπως πρέπει. Λέω στον εαυτό μου πως ίσως μία μέρα θα μου περάσει όλο αυτό και πως θα ξανα είμαι οπως πριν κανω υπομονή αλλά είναι βασανιστικο πολύ να ζεις με αυτό κάθε μέρα. Είναι ένα πολύ τρομακτικό συναίσθημα. Σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δεν είσαι αληθινός ότι εσύ ο ίδιος είσαι μία ψευδαίσθηση. Δεν έχω μιλήσει σε κανέναν για αυτό που αισθανομαι. Το βιωνω μόνη μου και κάνω ότι δεν συμβαίνει τίποτα.Εχει φορές που αισθανομαι ότι ξαναβρισκω τον εαυτό μου ειδικά όταν είμαι έξω με παρέα. Αλλά μετά πάλι τα ίδια. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει αυτό αλλά ελπίζω να είναι κάτι σύντομο και περαστικό και να ανακτησω. Τι είναι όμως αυτό που με κρατά?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα.
      Βλέπω αρκετά κοινά σημεία όπως ένιωθα και εγώ δηλαδή τότε που υπέφερα από το άγχος. Σε καταλαβαίνω. Είναι πολύ βασανιστικό να νιώθεις έτσι καθημερινά. Εσύ απλά μην δίνεις σημασία και μην βάζεις κάποιο χρονικό όριο για το πότε θα το ξεπεράσεις. Άσε την ανάκτηση να έρθει αυτή σε σένα, μην αναζητάς να βρεις κάτι ώστε να την φέρεις εσύ με κάθε τρόπο. Μένεις στο ίδιο σημείο διότι δεν αφήνεις το θέμα στην άκρη και έχεις συνεχώς το μυαλό σου κολλημένο στις σκέψεις και σε όλα αυτά που νιώθεις. Πρέπει να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο να τα νιώσει όλα, να τα αγκαλιάσεις όλα αυτά να σταματήσεις να δίνεις σημασία και σιγά σιγά θα προχωράς προς τα εμπρός.
      Μόλις ξεκινήσεις να κατανοείς πραγματικά τι συμβαίνει γύρω από όλα αυτά τότε τα πράγματα θα γίνονται ολοένα και πιο εύκολα.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
    2. Σε ευχαριστώ πολυ για τα καλα σου λογια!Πραγματικα προσπαθω να κατανοησω την κατάσταση μου και να μην το σκεφτομαι συνεχώς αλλα και παλι κατι με κανει να αμφιβαλλω για το αν καταφερω τελικα να ανακτησω.Νομίζω πως είμαι αδυναμη να το κατορθωσω. Να κανω μια ερωτηση? Οταν ζει κανεις με αυτο νιώθει σαν να αιωρειται καπως; σαν να μην νιωθει το σωμα του κανονικα;Αν ναι, γιατι συμβαίνει αυτο?

      Διαγραφή
    3. Καλησπέρα. Μόλις αποβάλλεις τις αμφιβολίες από μέσα σου τότε θα νιώθεις καλύτερα. Θα τα καταφέρεις, μην ανησυχείς.
      Ναι, υπάρχουν αυτές οι αισθήσεις που αναφέρεις. Δεν πρόκειται για κάτι σοβαρό αλλά για κομμάτι αυτού του συμπτώματος. Έτσι λειτουργούν το μυαλό και το σώμα εκείνη την στιγμή και έχει ως αποτέλεσμα όλο αυτό. Είναι σαν να υπάρχει μια αστάθεια μυαλού σε συνεργασία με το σώμα. Και πάλι ΔΕΝ είναι πρόβλημα αυτό στην κατάστασή σου, οπότε μην στεναχωριέσαι.

      Να περνάς καλά.

      Διαγραφή
    4. Καλημερα!Κατι αλλο στο οποιο θελω να γνωριζω ειναι ποιες θα ειναι οι αλλαγες που θα νιωθω οταν θα ανακτω?Θα αλλαξει κατι στην αντίληψη μου? Θα αρχισω να βλεπω τα πραγματα διαφορετικα?Πως δηλαδη? Θα ξυπνησω ενα πρωι και θα νιωσω αλλαγη στον εαυτο μου?

      Διαγραφή
    5. Καλησπέρα.
      Μόλις έρθει η στιγμή που θα νιώθεις όπως παλιά πριν υποφέρεις από το άγχος και νιώθεις γενικά άνετα τότε θα καταλάβεις ότι βρίσκεσαι στην ανάκτηση. Όμως ο καθένας μας το νιώθει διαφορετικά όπως καταλαβαίνεις, οπότε μην δίνεις σημασία και άσε την ανάκτηση να έρθει σε σένα χωρίς να σκέφτεσαι για το πώς θα είναι. Απλά θα το νιώσεις. Ξέρω ότι θέλεις να μάθεις πώς θα είναι αλλά κανείς δεν μπορεί να σου δώσει καθαρή απάντηση σε αυτό. Αλλά εσύ και μόνο εσύ θα το νιώσεις και θα ξέρεις ότι είναι αυτό. Δεν θα γίνει έτσι ξαφνικά ένα πρωϊ και θα νιώσεις την αλλαγή. Η διαδικασία είναι σταδιακή και θα γίνει με τον δικό της ρυθμό.

      Διαγραφή
    6. Καλησπέρα και παλι! Θα ηθελα να ρωτησω κατι ακομη σχετικα με την αποπροσωποποιηση.γπαρχει περιπτωση οταν το βιωνει αυτο κανεις να αισθάνεται οτι οτι ακουει, βλεπει δεν ειναι αληθινό η οτι εχει την αισθηση ο ιδιος οτι επειδη υπαρχει,υπαρχουν ολοι και ολα γυρω του? Ειναι συμπτωμα της αποπροσωποποιησης? Συγνώμη αν σας κουραζω αλλα θελω να γνωριζω!

      Διαγραφή
    7. Καλησπέρα. Ναι ισχύει αυτό που αναφέρεις οπότε μην ανησυχείς, είναι μέρος του συμπτώματος αλλά και της αποπραγματοποίησης παράλληλα.

      Διαγραφή
    8. Μάλιστα!Οταν ομως ανακτησω θα τα βλεπω διαφορετικα? Ποιο αληθινα? Εσεις που το βιωσατε νιωσατε αυτη την αλλαγη?

      Διαγραφή
    9. Φυσικά θα νιώθεις τα πράγματα ποιο αληθινά και θα έρθουν όλα στο φυσιολογικό επίπεδο.
      Ναι βεβαίως, όμως ήρθε σιγά σιγά όπως καταλαβαίνεις. Τίποτα δεν πρόκειται να γίνει εν μία νυκτί λόγου χάρη.

      Διαγραφή
  110. Γεια σας. Θα ηθελα να σας μιλησω για το αγχος που με βασανιζει χρονια τωρα με τους τελευταιους μηνες να ειναι πιο εντονο. Ορισμενες μερες μαλιστα κραταει ολη μερα με εντονη ανησυχια κσι δυδπνοια που με τρελσινει. Δεν ξερω πως να το απιβαλλω. Επισης νιωθω ενοχες για τα παντα. Ειναι αυτο συμπτωμα αγχους; κοντευω να τρελαθω το μυαλο μου γυριζει συνεχεια στο παρελθον που ειχε πολλες δυσκολιες και βασανιζομαι. Πειτε μου σας παρακαλω τι μπορω να κανω υποφερω. Ευχαριστω πολυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Ανθη.
      Φαίνεται ότι βρίσκεσαι συνεχώς στον ίδιο κύκλο του άγχους. Πρέπει όμως να κατανοήσεις ότι δεν πρόκειται να πάθεις κάτι κακό ούτε θα τρελαθείς. Απλά έχεις το μυαλό σου κολλημένο στις σκέψεις συνεχώς και αυτό δεν αφήνει περιθώρια ξεκούρασης. Όλο αυτό έχει ως αποτέλεσμα αυτά που αναφέρεις. Και ναι είναι συμπτώματα άγχους όπως λες και γενικά όλης της κατάστασης στην οποία βρίσκεσαι.
      Αυτό που είναι καλό να κάνεις είναι να σταματήσεις να δίνεις σημασία σε όλα αυτά που νιώθεις και να σταματήσεις να ανησυχείς και να φοβάσαι για όλα. Μόνο έτσι θα μπορέσουν το μυαλό και το σώμα σου να επανέλθουν στο φυσιολογικό επίπεδο. Κάνε μικρά βήματα στην αρχή και σιγά σιγά θα δεις ότι θα τα καταφέρεις. Μην είσαι ανυπόμονη και μην ψάχνεις μανιωδώς από εδώ και από κει για απαντήσεις. Η θεραπεία βρίσκεται μέσα σου, όσο περίεργο (αν) σου φαίνεται.
      Στην ουσία καλύτερα είναι να "μην κάνεις" κάτι παρά "να κάνεις". Δοκίμασε να κάνεις το αντίθετο από αυτό που κάνεις τόσο καιρό και θα καταλάβεις τι εννοώ.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  111. Γεια σας, το τελευταιο διαστημα δεν νιωθω να με φοβιζει η αποπροσωποιηση δηλαδη δεν εχω καθολου πλεον εντονεσ στιγμες φοβου για το συμπτωμα. Καθολου και δεν νιωθω τοσο αποκομμενος απ το σωμα μου. Εξακολουθω να νιωθω περιεργα αλλα ξερω οτι ειμαι μια χαρα ολοζωντανος απλα δεν νιωθω ετσι. Οι σκεψεις που εχω ειναι περισσοτερο και ετσι απο οταν ξεκινησε η αποπροσωποιηση για μενα ηταν περισσοτερο για το τι θα κανω στο μελλον μου οχι δεν πιστευω οτι θα κρατησει πολυ αυτο οπως ειπατε ειναι κατι προσωρινο και ακριβως αυτο νιωθω.
    Αυτο που θελω να μου πειτε ειναι η γωμη σασ για αυτα που νιωθω. Μιλαω στην οικογενιεα μου οσο μπορω και ασ νιωθω ετσι και γενικα μηνες τωρα δε με φοβιζει και δεν εχω σκεψεις πανω σ αυτην οι σκεψεις ποτε θα περασει τι θελω να κανω στη ζωη μου τετοια πραγματα. Μου χουν περασει αυτες οι εμμονικες στιγμες φοβου δεν ξερω απλα δεν το παθαινω αλλο και χαιρομαι γι αυτο απλα με ενοχλει που νιωθω ετσι και το οτι δεν ξερω ποτε θα περασει. Τι πιστευετε?

    Να ειστε καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Τάσο. Χαίρομαι για σένα και που έχεις πιάσει το νόημα. Απλά μια συμβουλή πάνω στο ερώτημά σου. Μάθε να νιώθεις άνετα με το να νιώθεις άβολα. Το πότε θα περάσει δεν χρειάζεται να το ψάξεις εσύ. Άσε την ανάκτηση να έρθει αυτή σε σένα και μην είσαι ανυπόμονος. Το μυαλό και το σώμα έχουν τον δικό τους τρόπο ώστε να επανέλθουν και πάλι στο φυσιολογικό επίπεδο. Τίποτα δεν γίνεται έτσι μαγικά και γρήγορα, αυτό πρέπει να το κατανοήσεις. Απλά μην δίνεις σημασία και με τον καιρό θα τα καταφέρεις. Οτιδήποτε κι αν νιώθεις απλά αγκάλιασέ το και μην το φοβάσαι. Προχώρα προς τα εμπρός, εμπιστεύσου τον εαυτό σου και όλα θα γίνουν όπως πριν.

      Πιστεύω να σε βοήθησα με τα παραπάνω. Ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  112. γεια σας απο την μερια μου θελω ν γραψω και εγω κατι πραγματα..πρωτα απο ολα χαιρομαι που βλεπω ενα σιτε που ν μιλαμε για αυτα η ιστορια μου ειναι η εξης..ειμαι 23 εχω θυρεοειδη χασιμοτο κατι που ειναι ασημαντο μ ενα χαπι μεχρι τωρα δν ειχα κανενα αγχος ουτε κρισεις πανικου αλλα πριν 2 μηνες πηγα σ εναν γιατρο και μ αυξησε το χαπι.ετσι λοιπον ενα βραδυ ενω καθομουν απολυτα ηρεμος με πατερα μ και ακουγαμε μουσικη ξαφνικα μ πιασε ενα πραγμα οτι θα χασω τα λογικα μ..ενοιωθα την καρδια μ ν χτυπαει δυνατα και πηρα πιεση και ειχα 15.1 φοβηθηκα πολυ νομιζα οτι θα μ στριψει και δν μπορουσα ν τ ελεγξω απο τοτε με πιασε ενα πραγμα καθε μερα πολυ αγχος κρισεις ετρεμα πηγα σε εναν γιατρο μ λεει ο θυρεοειδης ειναι δεν εχεις τπτ πηγα και σ αλλον ολοι μ παν οτι ειμαι καλα..το αγχος ομως κραταγε ακομη ετρεμα πολυ και ενοιωθα οτι θα τρελαθω..δν πηρα καποιο φαρμακο παρα χαμομηλι τιλιο..μετα απο 3-3.50 βδοαμδες που τ παθα αυτο μ περασε καπως το αγχος και μ πιανε φοβος για το οτιδηποτε εψαξα ιντερνετ πως τρελενομαι και μ βγαλε σχιζοφρενια και αλλα και νομιζα οτι τ εχω δλδ ακουγα κατι π.χ. συζητησεις απο το πανω διαμερισμα και νομιζα οτι ειχα τρελαθει..ρωταγα συνεχεια τους γυρω μ πως τρελενεται ενας ανθρωπος εν τ μεταξυ μ πιαναν και αλλα πραγματα απο που ηρθαμε που θα παμε οι γονεις μ και οι φιλοι μ αμεσως μ στηριξαν μιλαγα μ γονεις μ 3 ωρες την ημερα γτ ειμαι φοιτητης..πλεον αυτο τ καιρο δν εχω τ αγχος π ειχα τοτε αλλα εχω εναν φοβο για την τρελα φοβαμαι δλδ μηπως τρελαθω η πως τρελενεται καποιος βλεπω τν κοσμο και φοβαμαι μν μ πει τρελο..παρολα αυτα στην σχολη πηγαινα συνεχεια ενω ειχα αυτο καθως ειχα εξεταστικη που μαλλον εχω παει καλα πλεον εχω μπερδεψει τι ειναι τρελο και τ ειναι πλακα δλδ οταν ειμαι μ παρεα μ αμα καποιος φιλος μ κανει αστεια φοβαμαι μηπως τρελαθει..υπαρχει περιπτωση να τρελαθω? ρωτησα πολλους και μ ειπαν ΟΧΙ και αμα ειχες θα ειχες εκδηλωσει ηδη καταστασεις και τετοια..πλεον αυτο τον καιρο δν εχω αγχος πολυ οπως παλια απλα μ ερχονται ασχημες σκεψεις και τετοια εχω ηρεμησει απο παλια...α ξεχασα ν πω οτι εβλεπα την σκια τ ποδιου μ και φοβομουν ενω τ καταλαβαινα αμεσως οτι ειναι τ ποδι μ.πλεον εχω καταλαβει καπως τι εχω αλλα μ πιανει αυτος ο φοβος για την τρελα..μια φορα ημονα για καφε και νομιζω οτι ειμαι σ ονειρο και αυτο τ ειχα παθει και μια αλλη φορα π ξυπνησα..οταν παθαινα κρισεις ηταν ολα μαυρα νομιζα θα πεθανω πλεον δν νοιωθω αυτο αλλα νοιωθω φοβο για την τρελα..τι νομιζετε οτι εχω?ξεχασα ν πω οτι φοβομουν πολλα πραγματα οπως μν πεσω απο τον οροφο μν ριξω την κουπα απο χαμομηλι την σκια μ φοβομουν με τ παραμικρο πεταγομαι και φοβαμαι μν γινω κακος ανθρωπος και πολλα υπαρξιακα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Αντώνη.
      Σε καταλαβαίνω απόλυτα και το πώς νιώθεις. Όμως δεν πρόκειται να τρελαθείς ούτε κάτι άλλο κακό όπως σου έρχονται στο μυαλό οι σκέψεις αυτές. Απλά πρέπει να κατανοήσεις ότι έχεις φέρει τον εαυτό σου σε αυτή την κατάσταση λόγω της μεγάλης και συνεχής ανησυχίας και φόβου με αποτέλεσμα να νιώθεις έτσι όπως αναφέρεις.
      Απλά πρέπει να μάθεις να μην δίνεις σημασία, ακόμα κι αν νιώθεις άβολα δηλαδή και να σταματήσεις να ανησυχείς και να φοβάσαι. Ξέρω ότι είναι δύσκολο, όμως κάνε μικρά βήματα στην αρχή, θα δεις εν τέλει ότι θα τα καταφέρεις. Το μυαλό σου είναι πάρα πολύ κουρασμένο από όλη αυτή την ανησυχία και τον φόβο και σε κρατάει στον ίδιο κύκλο του άγχους όλο αυτό. Εσύ κάνε ό,τι αγαπάς στην καθημερινότητά σου και σταμάτα πλέον να ανησυχείς για όλα αυτά. Δεν πρόκειται να πάθεις κάτι κακό. Απλά το σώμα σου δημιουργεί και συσωρεύει τόσο πολύ αδρεναλίνη που εμφανίζεται με κρίσεις πανικού, ταχυκαρδία, ζαλάδες κλπ.
      Μάθε να νιώθεις άνετα με το να νιώθεις άβολα.

      Σε ευχαριστώ και εγώ για τα καλά σου λόγια για την ιστοσελίδα μου.

      Διαγραφή
    2. χαιρεται!! χαιρομαι για την γρηγορη απαντηση σας!! οταν ειδα το σιτε σας χαρηκα γτ ειδα οτι και αλλοι ανθρωποι εχουν τα ιδια συμπτωματα αρα δν ειμαι μονος μ!! θελω να σας πω οτι οι κρισεις πανικου προηλθαν απο το χαπι οπως μου ειπαν οι γιατροι..πραγματι οταν τ κοψα ειδα οτι δν ειχα κρισεις παρα αγχος και φοβο..πλεον το μονο που αισθανομαι ειναι διαφορα ερωτηματα στον εαυτο μ οπως πως με βλεπουν οι αλλοι? οταν κανουν πλακες οι φιλοι μ φοβαμαι μην τρελαθουν,επειδη παλια εβλεπα θριλερ και ντοκιμαντερ για υπερφυσικα και αυτα μ πιανει ενας φοβος μηπως γινει κατι τετοιο βλεπω τον ουρανο και μ κανει εντυπωση, μερικες φορες φοβαμαι ν κανω πλακες και τετοια γτ φοβαμαι οτι θα τρελαθω επισης παρατηρω οτι ειμαι πιο σοβαρος απο παλια και αυτο μ φοβιζει..επισης νοιωθω μια λησμονια για τα παλια χρονια..ενα χαρακτηρισμο που αναγνωριζω σ μενα ειναι οτι απο παλια οταν ειχα μια ενοχληση εψαχνα ιντερνετ π.χ. μ ποναγε ο αυχενας μ παταγα ιντερνετ αυτο και μ βγαζε ογκος και μ πιανε φοβος σαν και τωρα που πατησα τρελα και μ βγαλε σχιζοφρενιες κλπ..επιπροσθετα ακουω κανονικους θορυβους και νομιζω οτι ειναι τρελα αυτο..τελος το αγχος μπορει ν επηρεασει την οραση? γτ βλεπω θολα καπως γενικως φοβαμαι μν παθω κατι κακο στο ψυχικο τομεα οχι σωματικο..θα μπορουσατε ν μ πειτε πως δημιουργειται η τρελα και αυτα για ν σταματησω ν πανικοβαλομαι? οι γονεις μ μ λενε οτι πρεπει ν εχει σχεση μ κληρονομικοτητα ισχυει?

      Διαγραφή
    3. Δεν είσαι ο μόνος που νιώθεις έτσι, όπως βλέπεις, οπότε μην στεναχωριέσαι. Επίσης καλό θα είναι να σταματήσεις να ψάχνεις στο ιντερνετ σχετικά με το θέμα διότι έτσι θα βάζεις περισσότερη ανησυχία και φόβο στο μίγμα με αποτέλεσμα να νιώθεις συνεχώς χάλια. Πίστεψέ με τα είχα περάσει και εγώ αυτά.
      Ναι βεβαίως και μπορεί να επηρεάσει την όραση το άγχος με όλα αυτά που αναφέρεις, όμως δεν είναι τίποτα σοβαρό, ούτε θα είσαι έτσι πάντα. Μην φοβάσαι δεν θα πάθεις κανένα κακό γενικά.
      Η "τρέλα" όπως λες δημιουργείται από την συνεχόμενη ανησυχητική σκέψη και φόβο μέσα στον ίδιο τον κύκλο του άγχους. Επειδή έχεις κολλημένο το μυαλό σου συνεχώς στις σκέψεις που κάνεις και αυτά που νιώθεις, φέρνει ως αποτέλεσμα μια υποτιθέμενη "τρέλα". Για να σταματήσει όλο αυτό θα πρέπει και εσύ να σταματήσεις να ανησυχείς και να φοβάσαι καθώς και να σταματήσεις να δίνεις πλέον σημασία.
      Όσο για την κληρονομικότητα που αναφέρεις, εγώ δεν μπορώ να σου απαντήσω καθαρά για αυτό διότι δεν είμαι γιατρός ούτε τον παριστάνω. Ακολούθησε τις παραπάνω συμβουλές μου και θα δεις με τον καιρό τι εννοώ. Δεν γίνεται τίποτα εν μία νυκτί, όλα θα γίνουν με τον δικό τους ρυθμό.

      Πιστεύω να σε βοήθησα με τα παραπάνω.

      Διαγραφή
    4. τα λες ωραια πραγματι και φαινεται να με καταλαβαινεις απολυτα..συνεπως δν κινδυνευω απο τπτ ουτε μανιοκαταθλιψη ουτε τπτ τετοιο?

      Διαγραφή
    5. Καλημέρα Αντώνη. Αυτό ακριβώς, δεν κινδυνεύεις από τίποτα και δεν έχεις τίποτα απολύτως. Είσαι μια χαρά. Σε -νιώθω- άμεσα. Απλά δώσε στο μυαλό και το σώμα σου την ξεκούραση που τόσο πολύ ποθούν.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
    6. Σ ευχαριστω πολυ που μ ηρεμεις...σρυ που στα εχω πρηξει κατι τελευταιο..μερικες ψορες νομιζω οτι ειμ σ ενα ονειρο κατι τετοιο η οτι θ κανω κατι κακο μερικες φορες φοβαμαι μην δαιμονοστηκα και ενω τ σκεφτομαι αυτα λεω μν οδηγηθω σε βαριες παθησεις ψυχικες..επισης μου ερχονται στο μυαλο ακυρα πραγματα δλδ κραταω τ κιν και φοβαμαι μν χτυπησω και κατι τετοια ακυρα..μ εχει συμβει κιολας ενω μιλαω ν νομιζω οτι δν ειμαι εγω κατι τετοιο ασε που φοβαμαι μν καταληξω με ψυχολογικα δλδ ειδα χτες εναν που βγηκε μ τ αμαξι και παταγε ατομα στην αυατραλια και φοβηθηκα μν καταληξω ετσι..επισης νοιωθω κατι σαν ν θελω ν ξαλαφρωσω στο στηθος αλλα αμα τ αφησω θ παθω κατι..ειναι φυσιολογικα αυτα;;; τελος θυμαμαι 1-2 μερες δν ηθελα ν βγω απο σπιτι μηπως εχω καταληψη;

      Διαγραφή
    7. Δημοσίευσα το μήνυμά σου με την προϋπόθεση ότι δεν θα ξανά αναφέρεις λέξεις που δεν είναι ωραίες, πιστεύω καταλαβαίνεις. Δεν με έχεις κουράσει. Απλά να σεβόμαστε το γενικό σύνολο.
      Ναι όλα αυτά είναι φυσιολογικά και έχουν να κάνουν με την κατάστασή σου. Δεν είναι τίποτα, απλά σταμάτα να δίνεις σημασία. Φαίνεται όμως ότι συνεχίζεις να δίνεις σημασία μέσα από τα μηνύματά σου. Άσε το θέμα λοιπόν στην άκρη και κάνε στην καθημερινότητά σου ό,τι σου αρέσει. Εν τέλει δεν έχεις τίποτα απολύτως, όλα αυτά είναι αποκυήματα της φαντασίας σου και θα φύγουν μόλις σταματήσεις να δίνεις σημασία.

      Διαγραφή
    8. Ωχ χιλια σορρυ..καταλαβαινω απολυτα και ζητω συγνωμη!! Ναι ισχυει δινω σημασια αλλα βλεπω νοιωθω μια ζαλαδα και μ πιανει αγχος και μερικες φορες φοβαμαι μν κανω κακο μου εχει γινει εμμονη πιστευω προσπαθησα λγ ν μν τ σκεφτομαι ενοιωσα λγ καλα μετα ξαφνικα μ ρθε παλι...αρχιζω ν πειθομαι οτι δν θ τρελαθω ενω μερικες φορες νομιζω οτι θ παθω κατι..ειναι σαν μια κουρτινα να μ εμποδιζει ν σκεφτω..πολλες φορες ανατριχιαζω και νοιθω φοβο αλλα τ προσπαθω

      Διαγραφή
    9. Σε ευχαριστώ για την κατανόηση Αντώνη.
      Μόλις σταματήσεις πραγματικά να δίνεις σημασία σε όλα αυτά τότε δεν θα σε επηρεάζουν. Είναι στο χέρι σου. Εσύ και μόνο εσύ έχεις την δύναμη για να το ξεπεράσεις. Μην είσαι ανυπόμονος και εμπιστεύσου απόλυτα τον εαυτό σου. Δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα απολύτως για να μην νιώθεις έτσι όπως νιώθεις.

      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
    10. αρχισα να μν τ σκεφτομαι..μακαρι να τα καταφερω μ πιασε αγχος εχτες οταν πηγαινα κατι σημειωσεις σ εναν φιλον μ στο μετρο και πανικοβληθηκα..σμρ το παλευω να μν τ σκεφτομαι αλλα ενω μιλαγα οτι μιλαω μ τν αδελφη μ νομιζα οτι μιλαω μονος μ γινεται αυτο? μν καταντησω σε τπτ αλλη ψυχικη ασθενεια..μερικεσ φορες στο μετρο οταν δω καποιον νομιζω οτι μονο εγω τ βλεπω..πεταγομαι με τ παραμικρο π βλεπω..αυτο τι ειναι? ευχαριστω εκ των προτερων

      Διαγραφή
    11. Είναι τόσο πολύ κουρασμένο το μυαλό σου που έχει ως αποτέλεσμα όλα αυτά. Αν δεν το κατανοήσεις αυτό που μόλις ανάφερα τότε δεν θα μπορέσεις να προχωρήσεις προς τα εμπρός στην πλήρη ανάκτηση. Κάνε μικρά βήματα στην αρχή, σιγά σιγά θα έρθουν όλα και πάλι στο φυσιολογικό επίπεδο. Από ό,τι φαίνεται, σε κάθε τι που βιώνεις κάθεσαι και αναρωτιέσαι με φόβο και ανησυχία και δεν το αποδέχεσαι, δεν το αγκαλιάζεις και έρχεσαι μετά εδώ και γράφεις αυτό που ένιωσες. Δεν είναι κακό αυτό, κακό είναι, κατά κάποιο τρόπο, ότι δεν αφήνεις πραγματικά το θέμα στην άκρη και δεν ασχολείσαι με αυτό που σου αρέσει να κάνεις στην καθημερινότητά σου. Πώς περιμένεις μετά το μυαλό και το σώμα σου να πάρουν την ξεκούραση που τόσο μα τόσο πολύ ποθούν; Δεν είναι λογικό λοιπόν; Γι' αυτό Αντώνη απλά άσε τον εαυτό σου ελεύθερο και μην συγχύζεσαι με κάθε τι, ώστε να μπορέσεις να προχωρήσεις ένα ακόμα βήμα προς τα εμπρός.

      Με αγάπη.

      Διαγραφή
    12. εχεις δικιο!! εχτες που βγηκα μια βολτα δν το ενιωσα καθολου αυτο..οταν γυρισα σπιτι μ πιασε αυτο που νομιζω οτι μονο εγω βλεπω κατι..αυτο ειναι φυσιολογικο? προσπαθησα ν ξεφυγω λιγο ειδα λιγο μπασκετακι καπως μ περασε αλλα οταν τ νιωθω αυτο ερχεται βιαια στο κεφαλι μ και μ κανει ασχημα..να μν ανησυχω οτι ειναι κατι σοβαρο ε?

      Διαγραφή
    13. Καλησπέρα.
      Ναι είναι φυσιολογικό στην κατάστασή σου. Να μην ανησυχείς καθόλου δεν πρόκειται για τίποτα σοβαρό.

      Διαγραφή
    14. σας ευχαριστω προσπαθησα ν μν τ θυμαμαι και νιωθω καπως καλυτερα..το μονο που νιωθω ειναι οτι ειναι ψευτικα τα πραγματα και μ πιανουν και υπερφυσικες ανυσηχιες!! τωρα καταλαβα οτι αγχος ειναι καθως επειδη μ πιανε τ στηθος μ η ενιωθα κατι νοομιζα οτι θα πεθανω και τετοια..εχω και χαλασμενο θυρεοειδη και νομιζω οτι παιζει ρολο σε αυτη την κατασταση..οταν μ πιανουν αυτες οι ανησυχιες τ ν κανω?

      Διαγραφή
    15. α ξεχασα να σας πω και κατι τελευταιο..ειδα εναν φοιτητη που αυτοκτονησε και φοβηθηκα μν τ παθω και εγω ενω δν ειχα τετοιες βλεψεις

      Διαγραφή
    16. Αντώνη μην δίνεις σημασία. Συνεχίζεις όμως και το κάνεις καθημερινά όπως βλέπεις. Αναφερόμενος στον θυρεοειδή εγώ δεν μπορώ να εκφέρω κάποια γνώμη σε αυτό, δεν είμαι γιατρός ούτε τον παριστάνω. Για αυτό μπορείς να απευθυνθείς σε κάποιον γιατρό. Όταν σε πιάνουν οι ανησυχίες αυτές καθώς και ΟΛΕΣ οι υπόλοιπες, απλά σταμάτα να τις δίνεις σημασία, μην προσπαθείς να κάνεις κάτι ώστε να μην νιώθεις άβολα, απλά κάτσε και νιώσε ό,τι νιώθεις και αγκάλιασέ τα όλα. Αλλά μην κάθεσαι συνεχώς και αναρωτιέσαι για το κάθε ένα.
      Για το τελευταίο μήνυμά σου δεν μπορώ να σου απαντήσω παρά μόνο να σου πω ότι δεν πρόκειται να προχωρήσεις προς την πλήρη ανάκτηση αν δεν αφήσεις το θέμα στην άκρη και δεν ασχοληθείς με την καθημερινότητά σου και ό,τι σου αρέσει να κάνεις. Κάθεσαι και δίνεις σημασία σε κάθε τι που βλέπεις, νιώθεις και σκέφτεσαι (με ανησυχία και φόβο) και δεν δίνεις στον εαυτό σου την ξεκούραση από όλα αυτά. Κάτι άλλο παραπάνω δεν υπάρχει που χρειάζεται να κάνεις, πιστεύω καταλαβαίνεις.

      Να περνάς καλά.

      Διαγραφή
    17. καλησπερα προσπαθησα να διωξω τ αγχος μου το καταφερα τωρα το μονο που νιωθω ειναι οτι ζω σαν ζωντανος νεκρος ολα μ φαινονται περιεργα μπερδευομαι νομιζω οτι δν ειναι αληθινα και μ πιανει και μια θλιψη καταλαβαινω φταιει οτι εδω και 1-2 μηνες δν κανω τπτ αλλο απο τ ν τ σκεφτομαι αλλα τωρα που δν νιωθω αγχος και μ πιανει αυτο νιωθω περιεργα.δεν λεω απο παλια ειμαι καλυτερα αλλα μ εχει στενοχωρησει αυτη η κατασταση ζωντανου νεκρου περπαταω στον δρομο και φοβαμαι μν τρελαθω και φωναζω μονος μ..νταξ απο παλια καλυτερα ειμαι σ σχεση αγχους αλλα σε συναισθηματα δεν ειμαι..

      Διαγραφή
  113. Νικος,
    Καλησπερα να κανω μια ερωτηση θελω να σας κανω.

    Οσο ειναι στην αποπροσωποιηση δεν εχει σημασια το πως την απεκτησαν για το χρονικο οριο ανακτησης?
    Δηλαδη ειναι το πως λειτουργεις και αν εχεις πιασει το νοημα και δεν σε φοβιζει αυτο το συμπτωμα ο τροπος με τον οποιο θα βγεις απ αυτην εφοσον θα ξεκουραστει δηλαδη το μυαλο και το σωμα ή παιζει ρολο και ο λογος για τον οποιο εχεις αποπροσωποιηση για να ανακτησεις απ αυτην.

    Τραυματικες εμπειριες και ατυχηματα εκτος.

    Το τελευταιο διαστημα το δεν με φοβιζει καθολου. Αυτο που λετε ειναι οτι σιγα σιγα φευγει δηλαδη εγω νιωθω οτι γινομαι καλυτερα αλλα πως θα γινει θα ξυπνησω ας πουμε μια μερα και θα νιωσω κανονικα παλι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Νίκο.
      Όχι δεν θα φύγει μέσα σε μια μέρα όπως αναφέρεις. Αυτό θα φύγει σιγά σιγά και στο τέλος θα εξαφανιστεί χωρίς να το έχεις πάρει είδηση. Θα νιώθεις όπως παλιά και να είσαι σίγουρος πως θα το καταλάβεις. Θα πρέπει όμως να σταματήσεις να ανησυχείς και να φοβάσαι ώστε να προχωρήσεις προς τα εμπρός.

      Διαγραφή
  114. Καλησπερα σας..σας εχω ξαναγραψει..ενω προχωρω προς την ανακτηση ειναι στιγμές που βαδίζω πίσω.Παραδειγμα εκεί που είμαι μια χαρά ξαφνικα αρχίζω και σκεφτομαιτα χειρότερα(εικονες θανατου και σκοτωμου,μετα οτιδήποτε ασχημο μετα οτι μπορει νακανω κακο σε καποιον ,μετα οτι μπορει να μην είμαι εγω αυτη.(σκεψεις για εξωγηινους και οτι χαζο που μπορει να εχω διαβασει οτι ειναι κακο..οτι χειροτερο ..είναι σαν οτι εχω διαβασει η εχω δει να ερχεται στη σκεψη μου..εχω κατι σοβαρο πιστευετε?τρελαινομαι?γιατι εμποδιζω την ανακαμψη μου?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα. Όχι δεν έχεις τίποτα σοβαρό ούτε θα τρελαθείς. Απλά το μυαλό σου είναι τόσο πολύ μπερδεμένο και κουρασμένο από όλη την ανησυχία και τον φόβο που του δίνεις και έχει ως αποτέλεσμα όλα αυτά που ανάφερες. Αν συνεχίσεις όμως να ανησυχείς και να φοβάσαι για όλα αυτά που νιώθεις και σκέφτεσαι τότε πώς περιμένεις να αφήσεις τον εαυτό σου να φτάσει προς την πλήρη ανάκαμψη; Λογικό δεν είναι;
      Οπότε μην δίνεις γενικά σημασία και επίσης σταμάτα να διαβάζεις οτιδήποτε σχετικό με το θέμα. Αν σε επηρεάζουν όσα διαβάζεις και έχεις δει τόσο πολύ τότε μάθε να νιώθεις άνετα με το να νιώθεις άβολα. Όσο βάζεις στο μίγμα φόβο και ανησυχία τόσο αυτό θα συνεχίζει να υπάρχει. Οπότε άσε το θέμα στην άκρη και κάνε ό,τι αγαπάς στην καθημερινότητά σου.

      Διαγραφή
  115. Καλησπερα, Νικος

    Ειμαι στην αποπροσωποιηση τελευταιους 4 μηνες. Ειμαι 21 χρονων.
    Δεν ειχα ποτε αγχος και ιστοριες στη ζωη μου μεχρι το τελευταιο χρονο και θελω να σας ρωτησω δεν εχω ανησυχιες και φοβους ειμαι εδω δυνατος δεν το αφηνω να με ριχνει και δεν με φοβιζει κανενα συμπτωμα πλεον και δεν δινω σημασια απλα ζω τη καθε μερα και οταν ειναι να ερθει η ανακτηση θα ερθει και ξερω οτι θα ερθει. Θελω να σας ρωτησω κατι λετε οτι θα ξανανιωσουμε παλι οπως νιωθαμε πριν αυτο συμβει. Εγω πριν ξεκινησω να νιωθω ετσι ας πουμε καπως ειχα ενα αγχος με τους ανθρωπους και την επικοινωνια και που το βλεπω και τωρα που εχω αποπροσωποιηση δεν ενιωθα δηλαδη καλα πρωτου αποκτησω αυτο συμπτωμα αρα οταν θα φυγει αυτο λετε οτι θα νιωθω οπως πριν... ναι αλλα πριν δεν ενιωθα καλα τον τελευταιο χρονο οπως σας ειπα. Αρα πως θα νιωθω ? Θα εχει φυγει καθε ιχνος αγχους η πρεπει να κανω κατι γιατι βλεπω οτι με τους ανθρωπους εχω αγχος. Νομιζω πως καταλαβατε τι εννοω. Ευχαριστω περιμενω απαντηση σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Νίκο.
      Γενικά λες ότι δεν είχες ποτέ άγχος όμως στην συνέχεια του κειμένου σου λες ότι πριν ξεκινήσεις να νιώθεις έτσι είχες ένα άγχος με τους ανθρώπους και την επικοινωνία, σωστά; Άρα υπήρχε κάποιο άγχος ακόμα και πριν νιώθεις έτσι, με αυτό το σύμπτωμα δηλαδή και δεν ένιωθες καλά όπως λες. Αλλά όλα αυτά ισχύουν μόνο για τον τελευταίο χρόνο. Σε ρωτάω ώστε να κατανοήσω και εγώ σωστά αυτά που αναφέρεις.
      Μόλις κατανοήσεις την κατάστασή σου και αρχίσεις να
      προχωράς προς τα εμπρός τα πράγματα θα γίνονται ευκολότερα. Θα νιώθεις όπως πριν υποφέρεις από αυτό και από το άγχος, όμως το πώς θα νιώθεις (αφού λες ότι πιο πριν δεν είχες ποτέ άγχος) δεν μπορεί να στο πει κάποιος καθαρά. Απλά θα νιώθεις και πάλι ο εαυτός σου όπως τον ένιωθες καλά. Δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι, ούτε να αποφεύγεις τους ανθρώπους ώστε να μην νιώθεις έτσι όπως νιώθεις. Απλά αγκάλιασέ τα όλα αυτά που νιώθεις και μην δίνεις σημασία. ΔΕΝ πρόκειται να πάθεις κανένα κακό. Θα έρθει η στιγμή που όταν θα βλέπεις ανθρώπους δεν θα έχεις άγχος και θα νιώθεις άνετος. Εμπιστεύσου τον εαυτό σου και μην προσπαθείς να κάνεις οτιδήποτε ώστε να μην τα νιώθεις όλα αυτά που νιώθεις. Απλά κάνε ό,τι σου αρέσει στην καθημερινότητά σου όπως έκανες και πριν και μην δίνεις σημασία.
      Νίκο ξέρω πώς νιώθεις, όμως κάνε μικρά βήματα στην αρχή και θα δεις ότι θα τα καταφέρεις. Τίποτα δεν θα γίνει μέσα σε μια μέρα. Δώσε χρόνο και χώρο στο μυαλό και στο σώμα σου ώστε να ξεκουραστούν και να ανακτήσουν με τον δικό τους ρυθμό.

      Πιστεύω να σε βοήθησα με τα παραπάνω.

      Διαγραφή
  116. Νικος,
    Επιπροσθετα, το τρακ οταν θα σου μιλησει καποιος και θα πρεπει να του μιλησεις ειναι λογικο οταν εχουμε αυτο το συμπτωμα της αποπροσωποιης?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γενικά το τρακ Νίκο είναι μέσα στην κατάσταση του άγχους και δεν έχει να κάνει τόσο με αυτό το σύμπτωμα. Αλλά είναι λογικό, ναι.

      Διαγραφή
  117. Νικος
    Σας ευχαριστω παρα πολυ με βοηθησατε και με το παραπανω καλη βδομαδα να εχετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Νίκο και εσύ καλή εβδομάδα να έχεις, ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  118. Καλησπερα διαβασα τ σιτε σας και πραγματικα χαιρομαι γτ βλεπω ατομα μ ιδια συμπτωματα με μενα εγω ειχα ενα εντονο αγχος για την ζωη μ και μ πιασαν κρισεις πανικου αφου ηρεμησαν αυτες εχω ενα συναισθημα οτι ολα ειν ψευτικα δλδ κοιταω κατι και λεω ψευτικο αληθινο και μου φαινονται οτι ολοι ειναι τρελοι γτ οταν ειχα τις κρισεις ενιωθα αυτο το συμπτωμα επισης φοβαμαι μν κανω κακο στους γυρω μ ειναι φυσιολογικα ολα αυτα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Νίκο. Ναι όλα αυτά είναι φυσιολογικά και δεν υπάρχει κανένας λόγος για να ανησυχείς και να φοβάσαι πλέον για ποιό λόγο σου συμβαίνουν όλα αυτά. Όπως θα έχεις διαβάσει και από εδώ σχόλια άλλων ανθρώπων όλα αυτά υπάρχουν για κάποιο λόγο.

      Διαγραφή
    2. Οταν μ πιανει αυτο που νομιζω οτι ειναι ψευδαισθηση φοβαμαι μν τρελαθω υπαρχει περιπτωση;;επισης μ πιασε κατι που νομιζα οτι δν βλεπω καλα ενω μετα ειδα καλα ειναι πολυ βαρια κατασταση αυτη η κατασταση...

      Διαγραφή
    3. Όχι δεν πρόκειται να τρελαθείς ούτε θα πάθεις κάτι κακό. Αλλά φαίνεται ότι ανησυχείς καθημερινά και θα πρέπει να αφήσεις το θέμα στην άκρη, να μην ψάχνεις για κάποια θεραπεία θαύμα και να εμπιστευτείς τον εαυτό σου ώστε να μπορέσεις να προχωρήσεις προς τα εμπρός.

      Διαγραφή